Τι προτιμάτε;
Βασιλιά ή τσουνάμι;
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης, Νέα
Υόρκη, 14 Ιανουαρίου 2005
Ο γραφικός κ. Κωνσταντίνος
Ντι Γκρέτσια, γνωστός και μη εξαιρετέος
πρώην μεγαλειότατος της ταλαίπωρης
Ελλάδας, το έχει σύστημα πλέον κάθε
φορά που επισκέπτεται την πατρίδα
μας, να αφήνει τον απόηχο της επίσκεψής
του να πλανάται για καιρό πάνω από
την χώρα, που κατά το παρελθόν αυτός
και το σόι του έχουν καταδυναστεύσει.
Εφευρίσκει
απίθανες ιδέες για να γίνεται όσο
πιο εντυπωσιακή μπορεί η παρουσία
του στην Ελλάδα η οποία ακόμη δεν μπορεί
να συνέλθει από τις πληγές που της
έχει αφήσει η δυναστεία των Γλύξμπουργκ.
Η επίσκεψή του
στο Προεδρικό Μέγαρο, γιά την οποία
κακώς του δόθηκε η άδεια, και η ξενάγηση
των εγγονών του σ' έναν τόπο που
έχει δέσει την ύπαρξη του με τις μεγαλύτερες
δυστυχίες της πατρίδας μας, ξεσήκωσαν
κάποιες φωνές διαμαρτυρίας. Όχι
βέβαια τόσες όσες θα έπρεπε. Ίσως
γιατί οι Έλληνες αγνοούν ότι στο
Μέγαρο αυτό γράφτηκαν μετά από κάποιες
βασιλικές συνωμοσίες, οι πλέον μαύρες
σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Κι' αυτές τις συνωμοσίες, μάλλον
μερικές και τις πλέον σημαντικές,
έρχεται να θυμίσει στο λαό της χώρας
μας ο κ. Γιάννης Καψής, πρώην
διευθυντής της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ με
επιστολή του την οποίαν απευθύνει
στον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ.
Κωστή Στεφανόπουλον.
Ο κ. Καψής
αναφέρει αυτές τις σκοτεινές σελίδες
τις οποίες οπωσδήποτε ο κ. Ντι
Γκρέτσια θα απέφυγε να αναφέρει
στους μικρούς εγγονούς του,
παρουσιάζοντάς τους μόνο τις όμορφες
πλευρές του και τις χαρούμενες
στιγμές που φυσικά έζησαν μέσα στο
ανάκτορο, αυτός και το σόι του.
Διότι οπωσδήποτε αποκλείεται να είπε
στα μικρά παιδιά ο κ. Ντι Γκρέτσια
ότι στο Μέγαρο αυτό, τότε που είχε
την θλιβερή ονομασία "Βασιλικόν
ανάκτορον" εξυφάνθει η συνωμοσία
κατά του ελληνικού λαού η οποία οδήγησε
την χώρα στον όλεθρο του Διχασμού.
Εκεί μέσα απεφασίσθει η παράδοση της
Θράκης στους Βουλγάρους, συμμάχους
του Κάϊζερ. Εκεί μέσα αποφασίστηκε η
καταστροφή της Μικρασίας. Εκεί μέσα
ο πρίγκηψ Ανδρέας έγραψε την επιστολή
στην οποία ανέφερε ότι "...οι Μικρασιάτες
είναι αμετανόητοι βενιζελικοί και
πρέπει να τους παραδώσουμε στο σπαθί
του Κεμάλ." Κι'ακόμη εκεί μέσα
αποφασίστηκε η μεταξική διχτατορία
του 1936.
Όλα αυτά βέβαια ο
κ. Ντι Γκρέστια απέφυγε να αναφέρει
στους μικρούς εγγονούς του. Όπως
απέφυγε να αναφέρει και όλα όσα
έγιναν στο αμαρτωλό ανάκτορο όταν
αυτός ήταν διάδοχος και μετέπειτα "κατευθυνόμενος"
βασιλιάς.
Δεν τόλμησε να
τους πει για το ξεπούλημα της χώρας
μας στους 'Αγγλους
και μετέπειτα στους Αμερικανούς. Δεν
τους είπε τίποτα για τον ματωμένο Δεκέμβρη
του '44. Δεν τους μίλησε για τον
Εμφύλιο. Ούτε είχε το θάρρος να τους
πει ότι εκεί μέσα οργανώθηκε η
δολοφονία του Μπελογιάννη και τόσο
άλλων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Δεν τόλμησε να τους πει ότι εκεί μέσα
αποφασίστηκε η ίδρυση του πλέον
αποτρόπαιου κολαστηρίου στην ιστορία
του κόσμου, της Μακρονήσου. Ούτε καταδέχτηκε
να τους πει ότι τα ανάκτορα
δολοφόνησαν τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Δεν θεώρησε απαραίτητο να ενημερώσει
τους μικρούς ότι εκεί μέσα
αποφασιζόταν η εσωτερική αλλά και
εξωτερική πολιτική της χώρας ερήμην
των εκλεγμένων πολιτικών και ερήμην
της γνώμης του λαού της χώρας. Δεν
είπε στα μικρά ότι αυτός ο ίδιος εκεί
μέσα τον Ιούλιο του 1965 κατάργησε
τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας
για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του
θρόνου του, που εκείνη την εποχή
είχε αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα
και να προδιαγράφεται το τέλος του.
Κι' ακόμη δεν τόλμησε να τους πει το
πλέον σημαντικό από όλα. Ότι αυτός
και η θλιβερή συντροφιά του εκεί μέσα
προετοίμασαν την Χούντα του '67 και
το αλυσόδεμα της Ελλάδας για εφτά
ολόκληρα χρόνια.
Βέβαια για να μπορέσει
να τα κάμει και να τα πει όλα αυτά ο
κ. Ντι Γκρέτσια πρώτα απ' όλα θα έπρεπε
να είχε καταφέρει στη ζωή του να ήταν
άντρας. Να ήταν παλικάρι. Όμως
πάντοτε υπήρξε ένα τυφλό όργανο, ένα
πιόνι στα χέρια της ναζίστριας μάνας
του.
Κι' έρχεται τώρα
σε μια χώρα που ακόμη αιμορραγούν οι
πληγές που της προξένησαν για να πει
στους εγγονούς του τι; Ότι "...πάλι
με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας
θα 'ναι;"
Διότι η φράση που ξεστόμισε σε
συνέντευξη που έδωσε ότι "...σύμφωνα
με το σημερινό Σύνταγμα είμαι τέως
αλλά για το μέλλον κανείς δεν
ξέρει..." λέει πολλά. Αυτός ο κύριος
ο οποίος πρόσφατα με την έννοια της
αποζημίωσης ξετίναξε τα ταμεία της
Ελλάδας, ποτέ δεν έχει πάψει να οραματίζεται
την επιστροφή του στο θρόνο και στα
μεγαλεία του. Κι' ίσως αυτό να ήταν
το νόημα της επίσκεψης στο προεδρικό
μέγαρο και αυτό να είπε στους
μικρούς εγγονούς του.
Ότι πάλι με
χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα
'ναι.
Αν μας το χρωστάει
αυτό ο Θεός τότε, πιστέψτε με,
προτιμότερο είναι ένα ....τσουνάμι!!!!