Αλέξανδρος
ο Μέγας
Alexander der Grosse
DIAGORAS
ΔΙΑΓΟΡΑΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
|
Τιμή καί δόξα στούς 1830
350.000. Τόσοι ήσαν κατά τούς
μετριωτέρους υπολογισμούς οι Ρωμηοί
τής Πόλης στίς αρχές τού εικοστού
αιώνος. Καί ήσαν τόσοι, όταν οι
Τούρκοι ήσαν μόλις εξακόσιες
χιλιάδες καί οι υπόλοιποι, Αρμένιοι,
Εβραίοι καί Φραγκολεβαντίνοι εκατόν
πενήντα χιλιάδες, όλοι μαζί. Τά
χρόνια πέρασαν. Πέρασαν καί οι δόξες.
Πιέσεις, φόροι, στρατεύσεις,
καταστροφές, απελάσεις. Φόβος καί
τρόμος επέπεσε τή ομογενεία. Καί
συνεχώς αιμορραγούσε. Διαρκής
συρρίκνωσις πού άλλη ομοία της η
ιστορία δέν έχει νά επιδείξη.
Καί εφέτος ήλθεν η είδησις.
Εγράφη σέ πολίτικες εφημερίδες πού
εκδίδονται στήν Αθήνα. Οι ομογενείς
στήν Πόλι αριθμούνται σέ 1830.
Δυσάρεστος η είδησις. Καί τήν ώρα πού
ήλθε η εφημερίδα κρατούσα στά χέρια
μου τήν Ιστορία τού Ελληνικού Έθνους.
Καί διάβαζα τό τελευταίο κεφάλαιό
της. Τήν άμυνα τής Ελλάδος απέναντι
στόν πανίσχυρο 'Αξονα. Γραμμή Μεταξά,
οχυρά Ρούπελ. Απρίλιος τού 1941. Η
επίθεσις τών Γερμανών ήτο λυσσαλέα.
Αλλά καί η άμυνα αποτελεσματική. Καί
τέτοια άμυνα δέν τήν περίμεναν. Τά
οχυρά ξερνούσαν φωτιά καί σίδερο. Οι
απώλειες μεγάλες. Η προέλασις
καθυστερούσε. Οι Γερμανοί βιάζονταν
νά κάμψουν τήν αντίστασι. Νά φθάσουν
ώς τό Ταίναρο ώς τήν Κρήτη. Η
Θεσσαλονίκη είχεν ήδη καταληφθή, αλλ'
οι αμυνόμενοι στά οχυρά συνέχιζαν
απτόητοι τήν μάχη. Ώσπου η
Γιουγκοσλαβία κατέρρευσε μέσα σέ
τρείς ημέρες. Τά οχυρά κυκλώθηκαν. Τά
πυρομαχικά, τά τρόφιμα σώθηκαν. Καί
άρχισεν ένας άνισος αγώνας μέσα στίς
στοές, μέσα στά σκοτάδια, σώμα μέ σώμα.
Οι λίγοι πού απέμειναν αποκαμωμένοι
από τήν αϋπνία, νηστικοί,
ψειριασμένοι, καταπληγωμένοι,
παραδόθηκαν. Καί έκπληκτοι οι
Γερμανοί αξιωματικοί είδαν νά
βγαίνουν απ' τά οχυρά φαντάσματα. Καί
ήλθεν η διαταγή από το Βερολίνο.
Τιμήστε αυτούς τούς αγωνιστές. Τους
πρέπει κάθε σεβασμός. Είναι ήρωες.
Καί έτσι αυτοί οι ηρωϊκοί μαχητές
παρήλασαν μέ τόν οπλισμό τους
μπροστά στό Γερμανικό σύνταγμα πού
απέδιδε τιμές.
Καί συλλογίζομαι: Σ' αυτούς
τούς λίγους πού απέμειναν στήν Πόλι,
σ' αυτούς τούς εκατόν πενήντα τού
Γηροκομείου, στούς πενήντα τού
Φρενοκομείου, σ' αυτούς πού μάχονται
σέ κάποια οχυρά, στό Κουρτουλούς, στό
Tζιχανγκίρ, στόν 'Αγιο Στέφανο καί
όπου αλλού, χωρίς τήν βοήθεια ουδενός,
χωρίς στοργή, χωρίς αγάπη, χωρίς
συναίσθησι καθήκοντος, δέν τούς
πρέπει τιμή, δόξα, σεβασμός;
'Αν δέν μπορούμε νά
μιμηθούμε τόν Χριστό μας γιατί τά
πάθη μας μάς εμποδίζουν, άς μιμηθούμε
τουλάχιστον εκείνους πού απέδωσαν
τιμές στούς μαχητές τού Ρούπελ!
Αρχιμ. Δοσίθεος, 12-11-2003
|
Όταν
"κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο
μετανάστης
Εμείς
το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες,
επιβήτορες
στη ξένη γη, μέσα στο
σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του
Διογένη, με τη βούληση μας, να
θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού
οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας
ταυτότητα...!
Μάγειρας
Όποιος
ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το
παρελθόν.
Όποιος
ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το
μέλλον
George
Orwell
Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης
1903 Τιμή
σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα
ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής
|