Στο προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Θεέ μου!!!!! Τι βρωμιά είναι αυτή.» έγραφα ότι προβληματίστηκα με την απόφαση να γράψω κάτι για την κρίση που μαστίζει τον χώρο της εκκλησίας. Και τούτο γιατί γνώριζα ότι κάποιοι «άσπονδοι φίλοι» θα με περίμεναν «στη γωνία» για να μου επιτεθούν. Όπως και έγινε. Όμως δεν θα τους κάμω την χάρη να σιωπήσω. Ξέρουν καλά ότι στην μεγάλη δημοσιογραφική διαδρομή μου πάντοτε έλεγα τα πράγματα με το όνομα τους. Δεν με δείλιασε το κόστος. Το πλήρωσα και το πληρώνω ακόμη και τώρα που έχω αποστρατευτεί. Όμως γελάω με αυτά τα υποκείμενα, που στο όνομα μιας δραχμής γράφουν κατά παραγγελία όσα και ό,τι τους υπαγορεύουν οι όποιοι αφεντάδες. Γλύφουν, ευλογούν, προσκυνούν, ξεσκονίζουν και μαζεύουν τα σάλια τους. Όχι εγώ. Ποτέ. Τούτο το λειτούργημα της δημοσιογραφίας το τίμησα και με το πάρα πάνω.

Επανέρχομαι λοιπόν και σήμερα για να δείξω σ' αυτούς, που προσκυνούν τη βρωμιά για λίγες δεκάρες, ότι δεν θα έπρεπε να επιλέξουν την δημοσιογραφία σαν επάγγελμα. Υπάρχουν άλλα που θα μπορούσαν να τους ανεχτούν.

Κάθαρση λοιπόν υποσχέθηκε ο σεβασμιότατος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Κάθαρση ζητούσε και η επίσημη ελληνική πολιτεία. Κάθαρση ζητούσε και ο αφελής λαός που προσκυνούσε τους ξεδιάντροπους... «αντιπροσώπους του Θεού επί της γης». Και αυτοί οι αθεόφοβοι είχαν το θράσος να σερβίρουν για κάθαρση την απλοποίηση των αμυθήτου αξίας αμφίων τους και το φιλοδώρημα. Λες κι' εκεί βρίσκεται όλο το πρόβλημα της βρωμιάς που επικρατεί μέσα στον κλήρο της Ελλάδας. Λέξη δεν λένε για τις διασυνδέσεις τους με άτομα του υποκόσμου. Λέξη δεν λένε για τον χρηματισμό τους. Όμως πως να το τολμήσει ο κ. Χριστόδουλος την οποιαδήποτε κάθαρση όταν όλοι τους έχουν φακελώσει ο ένας τον άλλον. Φωνάζουν και διαλαλούν ότι, «...αν μ' αγγίξουν έχω πολλά να πω.» Κι' είναι η αλήθεια ότι έχουν πολλά να πουν ο ένας γιά τον άλλον. Ποιος ν' αρχίσει λοιπόν και από ποιόν; Όμως όσο και αν προσπαθούν να αποφύγουν την κάθαρση δεν θα γλιτώσουν απ' αυτήν. Θάρθει οπωσδήποτε και μάλιστα από κει που ίσως κανείς τους δεν το περιμένει. Θάρθει η κάθαρση με το όνομα Απόστολος Βαβύλης, ή Φωκάς ή Σεραφείμ και άλλα πολλά ονόματα. Παιδί δικό τους αυτός. Η παράδοση ή και η σύλληψη ακόμη του διαβόητου Βαβύλη είναι θέμα ημερών. Η αστυνομία μας επί τέλους το πήρε «λόγω τιμής» Κι' ο Βαβύλης θα μιλήσει γιατί γνωρίζει πολλά και θεωρεί τον εαυτό του προδομένο από αυτούς που υπηρέτησε. Τι θα γίνει τότε; Οπωσδήποτε ο Χριστόδουλος θα αναγκαστεί να αρχίσει την κάθαρση έτσι όπως πρέπει να γίνει. Κι' ίσως να πάρει και αυτόν ο κατήφορος.

Ένας άλλος μοχλός για μια υποχρεωτική κάθαρση είναι ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης. Γνωρίζει πολλά. Έχει κάμει πολλά και θα αποκαλύψει πολλά προκειμένου να αλαφρώσει το δικό του ποινικό βάρος. Τι θα κάμουν οι αρχιερείς όταν αρχίσει και αυτός να μιλάει;

Για μια ακόμη φορά ο Χριστόδουλος υποτίμησε την νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Επόμενο είναι ότι δεν θα μπορέσει να αποφύγει όλα όσα θα επακολουθήσουν.

Η ελληνική εκκλησία δυστυχώς έχει φύγει τελείως από την οδό του προορισμού της. Σαν αυτοσκοπό έχει θέσει την συγκέντρωση χρημάτων αδιαφορώντας για την δυστυχία που υπάρχει γύρω της. Η περιουσία της εκκλησίας υπολογίζεται στα 15 δις εύρο. Κι' αυτά ανήκουν στην εκκλησία της Ελλάδας μόνο, χωρίς να υπολογίζονται τα 2500 Μοναστήρια που κρατούν δικά τους βιβλία εσόδων και εξόδων ανεξέλεγκτα. Όμως η περιουσία αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με την πενιχρή σύνταξη του ελληνικού κράτους. Υπάρχουν χήρες και ορφανά που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό. Που είναι η συμπαράσταση της εκκλησίας σ' αυτή τη δυστυχία; Που είναι τα ιδρύματα, τα Ορφανοτροφεία, οι παιδικοί σταθμοί, τα συσσίτια;

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» (13-1-2005) στο Κολωνάκι η εκκλησία έχει στην κυριότητά της έντεκα (αριθμός 11) στρέμματα. Η αξία αυτών των στρεμμάτων είναι ανεκτίμητη αν υπολογισθεί ότι στην περιοχή αυτή δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα οικόπεδα. Που είναι η εκκλησία να στεγάσει τους άστεγους στα οικόπεδα αυτά; Περίπου 800 κτίρια με γραφεία, καταστήματα, ξενοδοχεία, θέατρα και εμπορικά κέντρα μέσα στην πόλη της Αθήνας είναι περιουσία της εκκλησίας. Κάθε μήνα εισπράτει αμύθητα ενοίκια από αυτά. Τι τα χρειάζεται αυτά η εκκλησία; Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε πει. «Χωρίς την περιουσία έχεις την αρετή. Κι' αυτή είναι ο πλούτος» Αμφιβάλω αν τους χρυσούς λόγους του Χρυσόστομου τους θυμούνται οι ιεράρχες μας.

Όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι ιερωμένοι ας βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι πλέον έχουν χάσει «την έξωθεν καλήν μαρτυρίαν» 'Αβουλοι πλέον πορεύονται προς την καταστροφή.

Ας προσπαθήσουν έστω και την τελευταία στιγμή να διορθωθούν Ας προσπαθήσουν έστω και την τελευταία στιγμή να πορευτούν στην οδό της ορθόδοξης θρησκείας. Αυτής της θρησκείας που εδίδαξε ο Χριστός. Να ανοίξουν την αγκαλιά τους αλλά και τα πορτοφόλια τους στην ανθρώπινη ανάγκη. Στον ανθρώπινο πόνο.

Κλείνοντας θέλω να αναφερθώ σε αυτούς τους έστω και λίγους ιερωμένους που μέσα σ' αυτή τη θύελλα της εκκλησίας μας, αυτοί συνεχίζουν να τιμούν το ράσο που φοράνε. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί οι λίγοι. Μπράβο τους.