η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

Τα καμένα χαρτιά δεν καίγονται
Του Χρήστου Κηπουρού {*}
7.9.2004

Πριν από κάποια χρόνια θα μπορούσε κανείς να αποδώσει την αποσταθεροποίηση στο Καύκασο και ειδικότερα στην Τσετσενία, στην ακύρωση του πετρελαιαγωγού Μπακού - Γκρόζνι- Νοβοροσίσκ. Ένας από τους λόγους ήταν το προβάδισμα του αντίστοιχου αγωγού, Μπακού-Τυφλίδα- Τσεϊχάν{1}. Ο πόλεμος των δρόμων του πετρελαίου Κασπίας Μεσογείου.

Η γεωργιανή επανάσταση που ακολούθησε, μόνο επανάσταση δεν ήταν. Οι λόγοι πολιτικής γεωοικονομίας που την προώθησαν και την επέβαλαν, φαίνονταν από την πρώτη στιγμή. Τόσο σε τι απέβλεπαν όσο και ποιοι ήταν οι υποβολείς. Όπως άλλωστε οι λόγοι της σταθεροποίησης και ανάδειξης της Κεμαλικής γεωοικονομίας στο Μικρασιατικό σώμα, οι οποίοι βρίσκονται πίσω από το Ίμραλι. Με την αγενή στήριξη βεβαίως της πολιτικής Ελλάδας. Η οποία μεταξύ των άλλων έβγαλε και τα μάτια της δικής της, της εθνικής γεωοικονομίας. Η τελευταία από τότε ακόμη αυτοχειριάστηκε. Από το 1999. Η σημερινή είναι ένα υποπόδιο της ενεργειακής Τουρκίας.

Κύλησε έκτοτε πολύ νερό μαζί και πετρέλαιο στο αυλάκι. Το δόγμα όμως της Αμερικανικής γεωοικονομίας παρέμεινε το ίδιο: «Τα θέλουμε όλα». Ο λόγος για τα ανά τον κόσμο ενεργειακά κοιτάσματα. Μέχρι ακόμη και το Ιρανικό φυσικό αέριο. Η παραίτηση από το όντως πανάκριβο σχέδιο του πετρελαιαγωγού Μπακού Τσεϊχάν δεν ήταν οριστική. Συνέβαλε σε αυτό, ότι τα βρήκε μπαστούνια στην κατεχόμενη Μεσοποταμία, καθώς και η υψηλότατη τιμή του προϊόντος διεθνώς που τον καθιστά επί του παρόντος ανταγωνιστικό.

Εκτός όμως από πετρέλαιο και φυσ. αέριο η περιοχή μυρίζει και άλλα πράγματα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη μπαρούτη της τραγικής Οσετίας. Μυρίζει αυτή καθ εαυτή η εισβολή στο σχολείο της πόλης Μπεσλάν. Επίσης η χρονική περίοδος.

Οι μαχητές του κουρδικού κινήματος με τέσσερις χιλιάδες χωριά καμένα, πήραν τα βουνά. Ούτε σε θέατρα ούτε σε σχολεία εισέβαλαν. Και όταν ήταν να θυσιαστούν, αυτοπυρπολούνταν και λαμπάδιαζαν στις πλατείες ευρωπαϊκών πόλεων. λλο τώρα αν κάποιοι Έλληνες «διανοούμενοι» εφαρμόζουν δυο μέτρα και σταθμά. Όπως τα τηλεοπτικά Μέσα που τους βγάζουν. Όπως πριν έβγαζαν εκείνους που υποδείκνυαν οι τότε κυβερνώντες.

Μυρίζει η Ευρωπαϊκή στάση. Όπως επίσης το ίδιο συμβαίνει με την πολλαπλά ασύγγνωστη ρωσική. Ό,τι και να είναι όμως, δεν είναι και Τουρκία. Πιο έντονα από όλα, μυρίζει κάτι άλλο. Το πώς άλλαξε υπέρ του Bush το κλίμα των Αμερικανικών δημοσκοπήσεων. Εύχομαι να είναι προσωρινό. Πάντως η εκλογίκευση από τους πολίτες των Η.Π.Α. των πεπραγμένων της εισβολής όσο και της κατοχής του Ιράκ, σαφώς συνδέεται με την μαζική παιδοκτονία στο μοιραίο σχολείο. Σε σημείο που να σκεφτεί κανείς ακόμη και την περίπτωση οργανικής σχέσης. Προδιαθέτει άλλωστε για κάτι τέτοιο αν δεν το δείχνει, το ιστορικό της περιοχής. Είναι γνωστό ποιοι κινούν τα τελευταία έτη, τα νήματα της Κασπίας όσο της Ευρασίας.

Μόνο η εγχώρια πολιτική μύτη δεν μυρίζει. Τόσο η πρώην όσο και η νυν. Ίσως, λόγω Ολυμπιακών, είναι ψηλομύτες. Ίσως υπερίπτανται, όπως το φουσκωτό αέρος. Η αγαθή τύχη που υπάρχουν η Κύπρος όσο και η Ομογενειακή Ελλάδα και που δεν πρόκειται ποτέ να πουν το "σφάξε με αγά μου ή cowboy μου να αγιάσω", δεν αρκεί. Η επιστροφή του ηττημένου στον προηγούμενο γύρο Γολιάθ θα είναι δριμύτερη. Πέραν του «ναι» θα επιζητήσει την ταπείνωση κάθε φορέα αξιοπρέπειας, με πρώτο την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ένα από τα πολιτικά χαρτιά του Ελληνισμού είναι η πρόταση διεύρυνσης της Ε.Ε. προς τη Ρωσία. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μεταξύ όλων των άλλων να μην υπάρξουν στο μέλλον νέα Μπεσλάν. Ας μη μιλήσω για τη ρωσική στάση στο δημοψήφισμα της Κύπρου. Την ίδια πρόταση είχα κάνει και πιο πριν. Επί Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε.{2} θυμίζοντας μάλιστα ότι ιστορικά, γεωγραφικά όσο και πολιτισμικά η Ρωσία είναι πολύ περισσότερο Ευρώπη από την Τουρκία. Μιλώ για τη γεωοικονομική Δημοκρατία{1}, από την οποία έχει επίσης μόνο να ωφεληθεί η Γηραιά Ήπειρος. Η σύνδεση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την άμεση απελευθέρωση του Κούρδου Μαντέλα, είναι ένα άλλο χαρτί.

Επιστρέφοντας από το πολιτικό αυτό ταξίδι, έπεσα επάνω στις προεδρομαχίες των Αθηνών. Στις εσωκομματικές, εν πολλοίς, κοκορομαχίες. Αν όχι στις κορακομαχίες, λόγω της κορακίστικης διαλέκτου που ομιλούν. Είτε είναι των διακοσίων είτε των χιλίων διακοσίων λέξεων. Τι βλέπω. λλοι υποκρίνονται το ανεπίκαιρο του θέματος. Δεν διαφεύγει όμως της προσοχής ότι είναι ένας τρόπος να περνάει ο καιρός. λλοι πάλι θέλουν να κάψουν χαρτιά. Και άλλοι οργίζονται επειδή αγωνιούν να μη καεί το δικό τους χαρτί. Τους διαφεύγει όλους ότι τα καμένα χαρτιά δεν καίγονται.

_____________

{*} Σημείωμα πολιτικής γεωοικονομίας του πρώην Βουλευτή Έβρου που γράφτηκε με αφορμή την επικαιρότητα.

Σημειώσεις

{1} Χρήστος Κηπουρός, Αγώνας για τη γεωοικονομική Δημοκρατία, εκδόσεις Γόρδιος, Αθήνα 2002

{2} .ο.π. Σημειώσεις πολιτικής γεωοικονομίας, σε ηλεκτρονική μορφή, ΚΕ.ΓΕ.ΜΕ, Θράκη 2004,

Διδυμότειχο, 7. Σεπτεμβρίου 2004

xkipuros@otenet.gr

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

 

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
 

 

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)