Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας, 9.12.2004

Όπως γράφαμε, στις 25.11.2004, στο προηγούμενο σχόλιό μας, «Στις 17 Δεκέμβρη του 2004» «το όχι της Ελλάδας και της Κύπρου (βέτο) αποτελεί μια ευκαιρία να λουφάξουν οι λύκοι, είτε αυτοί λέγονται Ασιατικοί Αττίλες, είτε λέγονται «θεόπνευστοι» 'Ατλαντες, είτε ευρωπαίοι, που όλοι μαζί αμή τι άλλο αποτελούν την ασχήμια του Κόσμου μας...» μένουμε στην άποψη αυτή, και όπως φαίνεται τίποτα δεν άλλαξε, ως προς τον αποκλεισμό της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Κι ενώ η 17^η Δεκεμβρίου 2004 βρίσκεται στην πορεία οδεύοντας προς το τέλος της και οι φιλτραρισμένες πολιτικές, εγκλωβισμένες, κατά τ' άλλα, στα πλαίσια των «ευρωδιαπραγματεύσεων» και των «διαμαρτυριών» (Ελλάδας-Κύπρου) δίνουν και παίρνουν, το ανατολίτικο ασκέρι τού «ευρωεφέντη» Ερντογάν, φασούλι, φασούλι άρχισε να γεμίζει το σακούλι, με γερά καρύδια αφήνοντας τα κούφια για την «ισχυρή» Ελλάδα και τους εταίρους της.

Αυτές τις εικόνες δείχνουν οι εξελίξεις αυτόν τον καιρό, εικόνες που πιστοποιούν το κοινωνικοπολιτικό -και όχι μόνο- εύρος της Ε.Ε., λίγο πριν το ξεψύχισμα του 2004, στο οποίο, τούτος ο Δεκέμβρης, θα αποτελέσει και το κερασάκι για την τούρτα της «τουρκοευρώπης» εάν και εφόσον αυτό επιτευχθεί.

Δηλαδή, αν περάσουν τα αξιώματα και οι απαιτήσεις και οι ξεκάθαροι εκβιασμοί της Τουρκίας και «πεισθούν» οι ευρωπαίοι ηγέτες (ιδιαίτερα 'Αγγλοι, Γερμανοί, Ιταλοί και οι Γάλοι με τα διαχρονικά τους «ναι μεν αλλά» και της δώσουν το «πράσινο» που αμή τι άλλο σημαίνει κόκκινο για την ίδια την Ήπειρο, τότε η Ε.Ε. υποχωρεί ή συνθηκολογεί ή δέχεται και τον Τουρκικό εξανδραποδισμό.

Επί πλέον οι οιωνοί, που δυστυχώς αποκτούν και ανθρώπινη μορφή, επιβεβαιώνουν την μέχρι τώρα πορεία τής Ε.Ε., αν δηλαδή είναι κυρία του εαυτού της, να αποφασίζει η ίδια για την τύχη της και όχι να αποφασίζουν άλλοι (ερωτήματα που θέσαμε, μαζί με τις ευχές μας, στον Γερμανό «σοσιαλδημοκράτη», Καγκελάριο Σρέντερ, όταν είχε πρωτοεκλεγεί, προ έξι χρόνια περίπου, του οποίου για την εκλογική του νίκη συνέδραμαν και οι Τούρκοι της Γερμανίας, όπου και τους χρωστά!!!).

Μέγας αρνητικός «ανθρώπινος οιωνός» (εξανδραποδισμένο σιωνιστικό προϊόν) είναι και ο επανεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ -τέσσερα χρόνια στο σβέρκο και οπισθοχώρηση της ανθρωπότητας προς τα αειθαλή σκοτάδια, τα οποία και δυστυχώς, «φωτίζει» ο θεός Γιαχβέ) ο οποίος, ως κατευθυνόμενο ρομπότ ακριβείας από τα κέντρα των σιωνοφασιστών κατευθύνει τις τύχες του κόσμου μεταξύ και της γηραιάς Ηπείρου-Ευρώπη, διεκπεραιώνοντας εντολές, όπως και αυτή της παρότρυνσης (πίεσης) να δεχτεί η Ε.Ε. την Τουρκία στους κόλπους της άρον, άρον.

Ο εμπαιγμός του Αμερικανού προέδρου να αναγνωρίζει από τη μια την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και από την άλλη να αναγνωρίζει το κράτος των Σκοπίων σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας» συν την παρότρυνση, που προαναφέραμε, δείχνει την ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μας, τόσο στα δικά μας εθνικά θέματα όσο και σε κείνα της Ε.Ε., της οποίας οι λαοί της διεκδικούν ένα καλλίτερο μέλλον. Αυτά και μόνον αποδεικνύουν έναν δίπολο εξανδραποδισμό της Ε.Ε. με στόχο την πλήρη υποταγή της και την μετατροπή της σε απόλυτο προτεκτοράτο.

Έτσι τα παστέλια που πετούν οι Έλληνες πολιτικοί περί φιλίας Ελλάδας και Τουρκίας, είναι μόνο πανηγυριάτικα παστέλια, τα οποία στη γεύση τους αφήνουν τον μελλοντικό εκτουρκισμό της Ε.Ε. τον οποίο δε νομίζουμε ότι οι Ευρωπαίοι Πολίτες τον προτιμούν.

Η αμετάκλητη θέση του εγώ και της ισχύος της Τουρκίας έναντι των Ευρωπαϊκών Κρατών, είναι φαινόμενο που δεν έχει ξανασυμβεί από κανένα άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε., αποτελεί μέγα πρωτοφανές γεγονός και υποδηλώνει μια εξ ανατολής παρέμβαση στα εσωτερικά της Ε.Ε. όχι με τρομοκρατικούς τρόπους και μεθόδους, τύπου Αλ Κάιντα, τους οποίους οι Ευρωάτλαντες υποτίθεται ότι πολεμούν, αλλά με τον επιπρόσθετο εξανδραποδισμό της Ε.Ε. σε ανατολίτικο ρυθμό στον οποίο πρώτοι χόρεψαν Έλληνες πολιτικοί.

Ε .Ε.-Γερμανία, Δεκέμβρης 09. 2004