Όλοι έχουν «δίκιο» και όλοι «φταίνε». Οι πρώτοι, με το δίκιο, είναι οι Πολίτες,. Οι δεύτεροι, με το φταίξιμο, είναι οι εξουσιαστικοί παράγοντες. Βεβαίως στους εξουσιαστικούς παράγοντες προστίθενται και τα πολιτικά κόμματα, (εντός και εκτός βουλής) τα θρησκευτικά δόγματα, τα ΜΜΕ, εταιρίες κολοσσοί και ποικίλοι «ταγοί», εκμεταλλευτές και αρπάχτρες, που όχι μόνο γεμίσανε τις τσέπες τους και αρπάξανε και τη δόξα!!! αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι αναγκαία η φωτογράφησή τους και τα σχόλια.

Ο καθένας απ' αυτούς προσέγγισε την όλη δομή και εξέλιξη της ολυμπιάδας του 2004 από τη δική του σκοπιά και δικά το συμφέροντα και εξακολουθεί να την προσεγγίζει, την από προχτές πορεία και εξέλιξή της. Ας επωφεληθούμε τις εμπειρίες για την επόμενη Ολυμπιάδα!

Σίγουρα υπάρχει και κάτι θετικό απ' όλη την ιστορία και αναφερόμαστε μ ό ν ο σε ένα: Του Παγκόσμιου ταξιδιού της Ολυμπιακής φλόγας, στο οποίο οι απλοί πολίτες του Κόσμου έτρεξαν να την προϋπαντήσουν και να την π ρ ο σ κ υ ν ή σ ο υ ν . Αυτό έγινε και έχει καταγραφεί στα δεφτέρια της Παγκόσμιας Ιστορίας και επί πλέον δίνει μια απαντοχή και ένα άστραμμα και αναμφιβόλως δυναμώνει την ελπίδα για μια αναζωογόνηση του Αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και τις αξίες του.

Οι αρνητικές πλευρές σαφώς είναι πάρα πολλές και, ιδιαίτερα από το χώρο της Αριστεράς και από το χώρο των πιστών του Αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, έχουν καταγγελθεί δριμύτατα και πολύ ορθά, κατά την άποψη του γράφοντα, όλες οι όναγρες και αντιπνευματικές δομές αυτού του τεράστιου Παγκοσμίου οικοδομήματος. Από τη μια τα κυρίαρχα σημεία ήταν και είναι το θεαθήναι και η βιτρίνα, η εγκατάλειψη της επαρχίας (είμαστε δημότες, πληρώνουμε κοινόχρηστα, αλλά σε ορισμένα σημεία δημόσιο φωτισμό δεν έχουμε, οδική σήμανση δεν έχουμε, αποχέτευση δεν έχουμε κ.ά) και από την άλλη το μέγα αποτροπιαστικό γεγονός του συνεχιζόμενου πολέμου στο Ιράκ που επισκιάζει την ανθρωπότητα.

Δε προτίθεμαι να περάσω στην αντιπαράθεση κι ούτε να χαλάσω τη ζαχαρένια κανενός επειδή κάπου διαφωνώ ή συμφωνώ. Σύντομα θα έχουμε τη δυνατότητα να προβούμε σε μετά Ολυμπιακές καταγραφές. Τότε που η αιθαλομίχλη θα έχει κοπάσει. Πιστεύω όμως, ότι για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να φωτιστούν πολλά πράγματα. Μας χρειάζεται περισσότερο φως:

«Περισσότερο φως, ηλεκτρολόγε, στη σκηνή! Πως θες, δραματουργοί κι ηθοποιοί, να δείξουμε τ' αντικαθρέφτισμα του κόσμου, μέσα στο μισοσκόταδο; Τούτο το σύθαμπο καλεί σε ύπνο. Ενώ εμείς θέλουμε ξύπνιους θεατές-κι ακόμα πιο πολύ: ξυπνούς! Κάν' τους να ονειρευτούν στο πλέριο φως!» (Μπ. Μπρεχτ).