Γράφει ο Πολίτης
Βάιος Φασούλας
Κόσμος, Πολίτες: Ο Πόλεμος
του Ιράκ, -ένας Πόλεμος που τώρα
διαδραματίζεται και τα θύματα-άνθρωποι
Αμερικανοί και Ιρακινοί (Πολίτες κι
αυτοί) πληρώνουν με το αίμα τους το
τίμημα των αθλίων-, και γενικότερα η
ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, είναι οι
μεγάλες αιτίες του προγραμματισμένου
κακού, κακού που έχει διαβρώσει και
σακατέψει ολόκληρη την Ανθρωπότητα και
την οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Οι
δραματικές εξελίξεις που
διαδραματίζονται σήμερα αφορούν και
τους απλούς Πολίτες του Κόσμου, που ένα
μέρος του εξακολουθεί και μένει
αδιάφορο ή και απαθές συμμετέχοντας
έτσι, συνειδητά ή ασυνείδητα, στην όλο
και πλατύτερη διάβρωση, αποσάθρωση,
αποκοινωνιοποίηση (έτσι ή αλλιώς δεν
υπήρχε) και περιθωριοποίηση των
κοινωνιών.
Κι αυτό, όσο κι αν οι
κυβερνήσεις προσπαθούν να δώσουν
έμφαση μέσω αλχημιστικών συνταγών να
παρουσιάζουν φανταστικές κοινωνίες
των πολιτών, αυτό μπορεί να ισχύει στις
θεωρίες. Τα πρακτικά άλλα μας λένε. Κι
ενώ οι απλοί Πολίτες έχουν αποκτήσει
ένα δικαιολογητικό χαρτί της άγνοιας,
υπάρχουν και οι «αναβαθμισμένοι»
Πολίτες που βρίσκονται ανάμεσά μας και
σε θέσεις κλειδιά, όπως στα συνδικάτα,
στα κόμματα και σε άλλους φορείς.
Παράλληλα ο σχηματισμός ή η
δημιουργία των διαπλεκομένων
συνδρόμων, που όλοι κόφτονται να τα
πατάξουν ή να τα διαλύσουν, αυτά τα
διαπλεκόμενα καθιστούν σε ισχύ ό,τι
άχρηστο μπορεί να κρατά μακριά τους
Πολίτες απ' τα γίγνεσθαι, να τους
αποβλακώνουν και να τους
αποπροσανατολίζουν. Παρόλο που οι «πρωταγωνιστές»-φύρερ
με τα τσανάκια τους, δεν αποτελούν παρά
μόνο μια χούφτα υπάνθρωπων, χάρη σ'
αυτούς οι απλοί Πολίτες μετατρέπονται
σε υποπολίτες ή σε όντα τελευταίας
κατηγορίας. Μέσα απ' αυτή την μετατροπή,
εύκολα μπορούν να γίνουν και όργανά
τους, ανεξάρτητα σε ποιον πολιτικό χώρο
ανήκουν και πιστεύουν και υπέρ ποιου
κοινωνικού κλάδου αγωνίζονται.
Στην εποχή του σήμερα που όλα
συγκρούονται, αυτοί οι απαθείς Πολίτες
πρέπει να αντισταθούν σηκώνοντας τους
δικούς τους σταυρούς στις πλάτες τους
και σαν χριστοί να πάρουν τα μαστίγια
και να διώξουν τους καταπατητές
εμπόρους και κάθε είδους μιάσματα από
τους δικούς τους ναούς.
Εάν, λοιπόν, αυτοί οι Πολίτες,
που λένε πως είναι ιδεολόγοι ή
συνδικαλιστές ή ό,τι άλλο που τους
δίνει πρόσβαση σε κάποια γωνιά στην
εξουσία και μετά εξελίσσονται, ομαδικά,
σε σφετεριστές - και μ' αυτό να
μεταφερθούμε στην Ευρώπη, στη Γερμανία,
χώρα της καταλήστευσης και της άθλιας
πολιτικής των άγνωστων ως τώρα για τα
Γερμανικά δεδομένα σαρωτικών
κοινωνικών και οικονομικών
μεταρρυθμίσεων - πώς είναι δυνατόν να
μην έχουμε συνεχόμενη κατολίσθηση
στους κοινωνικούς τομείς και πώς αυτή η
Χώρα να μην πάει στον αγύριστο; Όταν το
γερμανικό συνδικάτο σιωπά μπροστά στις
μεσαιωνικές, θα λέγαμε, αξιώσεις του
συνασπισμού των σοσιαλδημοκρατών και
των πρασίνων «σταυροφόρων» και δεν
είναι ικανό να νεκρώσει απ' άκρη σ' άκρη
αυτή τη μεγάλη και πολύπαθη Χώρα, ποιος
ο λόγος ύπαρξης; Αυτοί οι
ψευτοσυνδικαλιστές, και επιτρέψτε μας
την έκφραση γλείφτες, αυτή η ξερή «κορυφή»
κρύφτηκε στην πρόσφατη μεγάλη
ανθρωποπλημμύρα του Βερολίνου. Η
αποτυχημένη κυβέρνηση του Σρέντερ και
η συρρίκνωση του SPD, δείχνει και μια
άλλη διάσταση: Ακόμα και η παρουσία της
σοσιαλδημοκρατίας ενοχλεί την
πολιτική δομή της Ε.Ε. Έτσι μπορεί να
καμαρώνει για τα «κατορθώματά» της
τόσο στην εξωτερική της πολιτική (Βαλκάνια,
Μέση Ανατολή κλπ) όσο και την τυφλή
υποταγή της στο μεγάλο κεφάλαιο. Εκεί ο
Σρέντερ τα έδωσε όλα.
Ασφαλώς αυτά τα χάλια δεν
υφίστανται μόνο στη Γερμανία. Όμως όταν
μια χώρα των 80 και πλέον εκατομμυρίων
έχει γονατίσει κυριολεκτικά, εύκολα
μπορεί να καταλάβει κανείς τι μπορεί να
συμβαίνει σε Χώρες μικρές, όπως η
Ελλάδα, και τι μπορεί να περιμένουν οι
υπό ένταξη νέες χώρες στην Ε.Ε.
Οι ευρωπαίοι αλχημιστές και
δημοκράτες εν ονόματι, τάχα, της Ε.Ε
έχουν διαδώσει παντού τα πειραματικά
τους προγράμματα και, δυστυχώς,
υλοποιήθηκαν. Ξεκινώντας με ξεριζώματα
και αφανισμούς λαών και πολιτισμών,
ισοπέδωσαν όλες τις μικρές τάξεις
επιβάλλοντας την φτώχεια και τον
αποκλεισμό και εγκαθίδρυσαν την στεγνή
πλουτοκρατία σε όλες τις διαστάσεις.
Ποιοι είναι αυτοί; Ένας είναι δεν είναι
πολλοί. Οι πολλοί είναι οι εκτελεστές
αυτών των προγραμμάτων, όπου αποτελούν
τα πλοκάμια αυτού του χταποδιού, γνωστό
ως κεφάλαιο. Έτσι άδικα πολλές φορές
κατηγορούμε τους καημένους κυβερνήτες
της Ε.Ε. Καημένοι ναι (για να πάρουμε και
την ανθρώπινη πλευρά) αλλά
ιδεολογικοπολιτικά εξαρτημένοι και
εξανδραποδισμένοι. Αυτή είναι η εικόνα
της Ε.Ε., που μεταξύ άλλων καρκινωμάτων
περιτράνως δείχνει και το διπολικό
σύστημά της.
Τζάμπα αγώνας! Ο Μανολιός
γυρνά την κάπα αλλιώς. Πρώτος φταίχτης
η πολιτική της Ε.Ε. Δεύτερος η κομματική
υποκουλτούρα των κομμάτων, ιδιαίτερα
των μεγάλων. Τρίτος φταίχτης είναι οι
απλοί Πολίτες, εκείνοι που μένουν
απαθής και μη λειτουργικοί και
αποδέχονται τις πολιτικές των ψευτών
και των αλαζόνων και αποτελούν το
λούμπεν προλεταριάτο. Αυτοί οι Πολίτες
οφείλουν να ξυπνήσουν. Πώς; Εμείς
επισημαίνουμε. Οι ειδήμονες ας
προτείνουν...
Ε.Ε.-Γερμανία, Νοέμβριος 04 2003