η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Κοινωνία-Κόσμος στον ρου των ορατών και αοράτων φαντασμάτων
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί στο όνομα της «Παγκοσμιοποίησης» (Pax Americana) και στην «ελεύθερη» αγορά και μέχρι να εξαφανιστεί αυτό το έκτρωμα από προσώπου γης και να μπορέσουν να αναπνεύσουν οι λαοί, δεν θα πάψουμε στιγμή να αναφερόμαστε και να καταγγέλλουμε τους επώδυνους για τον κόσμο υπάνθρωπους.

Στα πλαίσια της «Παγκοσμιοποίησης» επιτρέπονται όλα. Ο Πόλεμος και η βία, γνωστή ως τρομοκρατία, είτε αυτή είναι απρόσωπη και χτυπά τυφλά, είτε έχει μακιγιαρισμένο από σύμβολα και χρώματα «δημοκρατικό» πρόσωπο, βέβαιο είναι ότι είναι κατασκεύασμα από ακροδεξιά μπαχαρικά, που αφήνουν μόνο την οσμή της δυστυχίας και του θανάτου.

Τρομοκρατικά χτυπήματα λοιπόν και αυστηρά μέτρα ασφαλείας είναι τα χαρακτηριστικά των ημερών μας που παίρνονται στο δυτικόκοσμο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία. Στο σημερινό μας σχόλιο θα ξεκινήσουμε με το λύκο ή λύκους κι αυτό διότι ακούμε για ομαδικές δολοφονίες, φτύνουμε στους κόρφους μας, λέμε μακριά από μας και γρήγορα το ξεχνάμε.

Οι λύκοι ουρλιάζουν όταν επιτίθενται και ποτέ όταν σκέφτονται. Όσο κι αν ο λύκος είναι οκνηρός και πονηρός άλλο τόσο είναι κι έξυπνος στην κατάστρωση των σχεδίων - «επιθέσεών» του. Και στα μαντριά, συνήθως, υπάρχουν μέτρα ασφαλείας (σκύλοι, παγίδες, τσοπάνηδες κλπ) αλλά ο λύκος καταφέρνει και κάνει τη δουλειά του. Ποτέ δεν προειδοποιεί όταν ετοιμάζεται να επιτεθεί. Γι αυτό και έχει το λαιμό του χοντρό επειδή κάνει τη δουλειά του μόνος του και αιφνιδιαστικά.

Τώρα, ποιος είναι ο λύκος ή οι λύκοι στην προκειμένη περίπτωση, αυτό θα το μάθουμε λίγα χρόνια μετά, δύο, δέκα, είκοσι, ποιος ξέρει πόσα, και αφού όλα πια θα έχουν σιγήσει, θα μιλάμε -αν πλέον υπάρχουμε - για το σήμερα χωρίς ενδείξεις και φόβους, αλλά με αποδείξεις και ανάστημα. Κι αυτό διότι η Ιστορία, μέσω των ιστορικών της, έχει κι αυτή περιέλθει στους ιστούς των ορατών και αόρατων φαντασμάτων εξ ου και η αργοπορία της. (Με ενδείξεις και υπόνοιες μιλούμε ακόμα και σήμερα για μεγάλα γεγονότα και δολοφονίες επώνυμων προέδρων, -κύριοι ιστορικοί, 40 χρόνια πάει η δολοφονία Κένεντι κι ακόμα δεν δώσατε κατάθεση!!!- που συντάραξαν τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες). Έτσι η Ιστορία όταν κάποτε αποφασίσει να φωτίσει τα αφύσικα σκότη του κόσμου μας θα πρέπει πρώτα να αρχίσει απ' τους ιστορικούς της πετώντας στους κάδους των απορριμμάτων τα αβάκιά τους.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχουν όλοι οι ιστορικοί συμπαραταχτεί στα ορατά και αόρατα φαντάσματα (το λέμε χωρίς εισαγωγικά) και ότι είναι η δική τους στιγμή, τώρα, να φωτίσουν την ανθρωπότητα έτσι ώστε να μπορούν οι Πολίτες του Κόσμου να φυλάγονται απ' τους πραγματικούς λύκους ή πραγματικούς τρομοκράτες, αν θέλετε.

Φαντάσματα, λοιπόν, που εδώ και χρόνια έχουν διευρυνθεί πέρα απ' τα Καρπάθια όροι, σήμερα με τους περίπλοκους μηχανισμούς τους έχουν κατακλύσει τον Πλανήτη μας και τρώνε -δεν πίνουν- το αίμα ομαδικά. Η απληστία και το μένος τους φάνηκε πρόσφατα και στην Τουρκία, μια ισλαμική κατά τ' άλλα Χώρα, με δεκάδες αθώα θύματα και εκατοντάδες τραυματίες. Κι ενώ, αυτά τα αόρατα φαντάσματα, χόρευαν το χορό του θανάτου (γνωστοί σαν τρομοκράτες ή βομβιστές ή καμικάζι ή, ή, ή,) την ίδια στιγμή τα ορατά φαντάσματα στην Αγγλία, με σώμα και κόκαλα, άψυχα αλλά ορκισμένα να δώσουν «τέλος» στη διεθνή «τρομοκρατία», για τους Μπους και Μπλερ δεν ήταν παρά μια μεγάλη συγκυριακή ευκαιρία τ ρ ο μ ο κ ρ α τ ι κ ή ς και ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης σε βάρος των λαών.

Έτσι η Τρομοκρατία, όπως αυτή παρουσιάζεται με ποικίλα μουσουλμανικά ονόματα και παραμένει άπιαστο πουλί, έχει μετεξελιχθεί σε ένα πραγματικό φάντασμα, υπαρκτό και ανύπαρκτο. Ικανή να εισάγει στο βωμό των δολοφονιών ακόμα και πρόσωπα-θύματα του αντιτρομοκρατικού κόσμου δεν διστάζει να δολοφονεί τυφλά, όπως κι αυτή τη φορά στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης με στόχο το Βρετανικό Προξενείο και την Τράπεζα βρετανικών συμφερόντων. Έτσι έχουμε ένα ακόμα φάντασμα μεγάλων διαστάσεων: τον αποπροσανατολισμό.

Στο ρου των ανεξέλεγκτων πλέον χτυπημάτων το μεγάλο παιχνίδι διεξάγεται από τον αποπροσανατολισμό έναντι της κοινής γνώμης η οποία εγκλωβίζεται συνεχώς στον Τ Ρ Ο Μ Ο των φαντασμάτων, ορατών και μη. Το χτύπημα που δέχτηκε η Τουρκία έχει μεγάλη και σύνθετη σημασία για το παιχνίδι τον δολοφονικών οργίων. Δεν είμαστε πολιτικοί επιστήμονες να το αναλύσουμε, αλλά, δυστυχώς, οι ενδείξεις μας οδηγούν σε τρομακτικά συμπεράσματα.

Ποιος λοιπόν μπορεί να εγγυηθεί την ύπαρξη της Αλ Κάιντα ή όπως αλλιώς θέλουμε ονομάζουμε τις τρομοκρατικές οργανώσεις, κι αν αυτές εργάζονται για τους μουσουλμάνους τρομοκράτες ή για τους τρομοκράτες της Δύσης; Το χτύπημα της Τουρκίας σε τι εξυπηρετεί την Αλ Κάιντα; Στη διάσπαση του μουσουλμανικού στοιχείου ή στο διχασμό; Πού βρίσκεται ο «μεγάλος» και ορκισμένος να «εκδικηθεί» εκατομμυριούχος Σαουδάραβας Μπιν Λάντεν και ο περιβόητος Σαντάμ Χουσείν; Μήπως είναι υπερβολή να πούμε ότι παίζουν το παιχνίδι των «μεγάλων» ανδρών του Πλανήτη Μπους και Μπλερ; Γιατί όλα τα μέχρι τώρα τρομοκρατικά χτυπήματα διεξάγονται σε χώρες της Μέσης Ανατολής και σε Χώρες του Τρίτου Κόσμου, μουσουλμανικές στο σύνολο, με τη μόνη εξαίρεση των δίδυμων πύργων των ΗΠΑ και βεβαίως τις πρόσφατες εβραϊκές συναγωγές με επίσης αθώα θύματα, πάλι στην Κωνσταντινούπολη; Ο Κόσμος φοβάται. Φοβάται την ορατή τρομοκρατία. Ποιος θα δώσει εξηγήσεις σ' αυτή την ανεξέλεγκτη τρομοκρατία; Τα ορατά ή τα αόρατα φαντάσματα;

Ε.Ε.-Γερμανία, Νοέμβριος 22 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ