η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Ομογένεια και γηγενείς!
Γράφει ο Πολίτης Φασούλας Βάιος, 26.07.2003

Φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι πατριώτες και οι ελληνάρες στην Ελλάδα κι γι' αυτό, εκτός από το ότι δίνουν χαρά και ελπίδα στην Ομογένεια για ακόμα περισσότερο αγώνα, πρέπει και να τους ευχαριστούμε και να τους ευχόμαστε να 'ναι καλά, όταν μέσα από την ελληνική αιθαλομίχλη, ακούμε τις φωνές τους, όπως αυτή που αμέσως θα παραθέσουμε.
Λοιπόν, στις 25.07.2003, διαβάσαμε στην Ελευθεροτυπία, στη στήλη: «οι αναγνώστες γράφουν» επιστολή με θέμα: «Ομογενείς». Παραθέτουμε την επιστολή του αξιότιμου συμπατριώτη κ. Βασιλείου Θεοδώρου, όπως ακριβός τη διαβάσαμε, και θα παραθέσουμε κι εμείς ταπεινά το σχόλιό μας. Γράφει λοιπόν ο γηγενείς επιστολογράφος:
«Διαβάζω στις εφημερίδες και κυρίως ακούω στην τηλεόραση για τους "ομογενείς" της Αμερικής, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να ντρέπονται (λέχθηκε και αυτό) που είναι Έλληνες επειδή εμείς τολμήσαμε να αποδοκιμάσουμε τη νεοναζιστική συμπεριφορά του "κυρίου" Μπους. Κάποιος θα πρέπει λοιπόν να τους πληροφορήσει ότι όταν βλέπεις ένα παιδί με κομμένα τα δυο του χέρια και εξακολουθείς να τάσσεσαι υπέρ του πολέμου, τότε δεν αξίζεις να λέγεσαι Έλληνας. Διότι ο πραγματικός Ελληναράς έχει κάτι το οποίο ονομάζεται φιλότιμο - μπέσα - συνείδηση - τσίπα (ή όπως αλλιώς έχει ονομαστεί μέσα στους αιώνες της παρουσίας μας πάνω σε αυτόν τον τόπο) και ουδέποτε θα διανοείτο να εξαναγκάσει ένα αθώο πλάσμα, όπως το παιδί, να ρίξει στο χώμα την αξιοπρέπειά του κάνοντας χαρούλες εν είδει σκύλου, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα κομμάτι ψωμί από τους "απελευθερωτές" του. Ούτε βεβαίως θα το εξανάγκαζε να παραδοθεί με τα χέρια ψηλά, όπως έκαναν οι Γερμανοί με τους Εβραίους στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».
Τέτοιες επιστολές κυκλοφόρησαν πρόσφατα και από άλλους γηγενείς, όπως σωστά παρατηρεί ο επιστολογράφος, και αντιμετωπίστηκαν ανάλογα από το χώρο της Ομογένειας και όχι μόνο της Αμερικής. Ούτε λίγο ούτε πολύ, κατά την άποψη του επιστολογράφου, οι Ομογενείς της Αμερικής μπαίνουν όλοι στο βρώμικο και εγκληματικό καλάθι του Μπους και της παρέας του. Εμείς τουλάχιστο έτσι καταλάβαμε. Είναι όμως έτσι; Βρέθηκε κάποιος γηγενείς στην Αμερική τον καιρό των διαδηλώσεων για να δει τι γινόταν εκεί!
Σίγουρα οι Έλληνες γηγενείς ή «ελληνάρες» (κι αυτοί δεν βγαίνουν μέσα από τον ταλαίπωρο λαό μας κι ούτε αποτελούν τμήμα του λαού -οι επιθετικές και προσβλητικές προθέσεις τους άλλα λένε) θα περίμεναν περισσότερη αντίσταση από την Ομογένεια της Αμερικής ενάντια στον Πόλεμο του Ιράκ, αλλά ο επιστολογράφος δεν μας διευκρινίζει από ποιους και πώς. Αν αναφέρετε σε ένα ποσοστό, το οποίο δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ίσως κάπου να έχει δίκιο, αλλά το ποσοστό αυτό υπάρχει παντού και βεβαίως και στην Ελλάδα ακόμα και αν οι γηγενείς, στο σύνολό τους, τάχθηκαν κατά του Πολέμου, στα του οίκου τους όμως τους έχουν μοιρασμένους.
Οι φιλοαμερικανικές κυβερνήσεις που στήνουν και ψηφίζουν δεν της στήνουν οι Ομογενείς αλλά οι γηγενείς. Και μια τέτοια κυβέρνηση εκλεγμένη από τους Έλληνες της Ελλάδας έδειξε πολύ καθαρά τι μπορούσε να κάνει και τι έκανε, μάλιστα είχε και την προεδρία της Ε.Ε.
Έτσι λοιπόν στο σύνθετο από κάθε άποψη μέγα πρόβλημα του εγκληματικού Πολέμου, για να κριτικάρει κανείς την Ομογένεια της Αμερικής και τη στάση της στον Πόλεμο του Ιράκ, θα πρέπει πρώτα να έχει τα κότσια να κριτικάρει τη δική του θέση και την κυβέρνηση και το σαχλό ρόλο που διαδραμάτισε στο πλευρό των Αμερικάνων ή μάλλον καλλίτερα στο πλευρό των ευρωάτλαντων, (και οι ευρωπαίοι με τα «όχι» τους δεν είναι άγιοι) που σακάτεψαν τον Κόσμο και όχι τους Ομογενείς, οι οποίοι «ντρέπονται» για την Ελλάδα.
Τέτοιες αναφορές έχουν αποδειχτεί εσφαλμένες, παρερμηνευμένες, αποκτούν πολιτική χροιά, αποπροσανατολισμό και κατά συνέπεια διχασμό. Η Ομογένεια, ναι μεν ντρέπεται για το κατάντημα της Ελλάδας και τα μετεξέλιξή της σε κομματική και αυταρχική, αλλά όχι για τους λόγους που εκθέτει ο επιστολογράφος. Αν η Ελλάδα εξακολουθεί και υφίσταται ακόμα σαν κράτος και σαν λαός και διατηρεί κάποιες αξίες, δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι το χρωστά στην Ομογένεια.
Λοιπόν, Ομογενείς υπάρχουν σε όλη την υφήλιο και ανάμεσα σ' αυτούς είναι μερικοί, ελάχιστοι, που εκφράστηκαν υπέρ του Πολέμου και των αγγλοαμερικάνων εισβολέων. Όμως αυτοί δεν είναι η Ομογένεια, αν ο επιστολογράφος αναφέρετε σ' αυτούς. Η Ομογένεια της Αμερικής, στο σύνολό της, διατράνωσε ενάντια στον Πόλεμο και μάλιστα δυναμικά. Έχουμε κάθε λόγο να το πιστεύουμε, όχι από πληροφορίες αλλά από μαρτυρίες και καταγγελίες συμπατριωτών μας.
Καλά θα είναι μερικοί που θέλουν να λασπώσουν την Ομογένεια να προσέχουν τι λένε ή τουλάχιστο να έχουν την τόλμη να λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτές οι φρασεολογίες βρίσκουν αντίθετη το σύνολο της Ομογένεια όπου κι αν ζει και τις καταδικάζει.
Εν κατακλείδι, αναρωτιόμαστε γιατί τάχα ο επιστολογράφος δεν έκανε χρήση του όρου «λόμπι» ή «ελληνική» εξωτερική πολιτική ή εκκλησία και λοιπούς οργανισμούς και καταφέρετε στην Ομογένεια; Η Ομογένεια, μόνη και εγκαταλειμμένη αγωνίζεται για ένα κάρο πράγματα, με πρώτο της μέλημα τον Ελληνικό Πολιτισμό, τη διατήρηση της Γλώσσας και των αξιών και σαφώς ντρέπεται για την κατάντια της Ελλάδας, η οποία έχει εγκλωβιστεί στα πλοκάμια κάποιων υπερπατριωτών ελληναράδων. Η Ομογένεια μέσα από αντίξοες συνθήκες επιβίωσης και άλλων κακών κληρονομημάτων της Ελλάδας των κομματαρχών κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να διαδραματίσει ρόλους εθνικής σημασίας για την Ελλάδα και από μόνη της αγωνίζεται να κρατήσει ό,τι στην Ελλάδα χάνεται.
Ας προσέχουν λοιπόν οποιοιδήποτε επιστολογράφοι όταν αναφέρονται στην Ομογένεια κι ας κοιτάξουν την πατρίδα μας, αφού την αγαπούν, να καθαρίσουν τα εγχώρια αγκάθια που την περιβάλλουν.

Ε.Ε.-Γερμανία, Ιούλιος 26 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ