Γράφει ο Πολίτης
Βάιος Φασούλας, 30.03.2004
Τι να βρούμε να πούμε εμείς
και για ποιο θέμα να ασχοληθούμε από τα
περιβόητα «σχέδια» Ανάν, (σχέδια
αμερικανών με πατέντα, συμπατριώτες,
και όχι Ανάν ή Ο.Η.Ε., μην τρελαθούμε
τώρα) τον οποίο, οι ηγέτες της Ε.Ε. έχουν
μετατρέψει σε πανίσχυρο «θεό» και
κρέμονται σαν μεταχειρισμένες
πετσέτες σ' έναν μόνιμα και
χειμωνιάτικο γκρίζο «ήλιο» να
στεγνώσουν το αίμα και τον διαμελισμό
του Κυπριακού λαού; Τι να βρούμε να
πούμε εκτός από το αξιόλογο και ζηλευτό
χειμωνιάτικο θέρετρο του
Μπούργκενστοκ της Λουκέρνης, που
φιλοξένησε αδειούχους ηγέτες της Ε.Ε.
να λύσουν, τάχα, το Κυπριακό κάτω από
φοβέρες εμπόρων και εκβιασμούς; Τι να
βρούμε να πούμε: Για την αέναη
συνομωσία της Κύπρου ή για την τελική
φάση τής άλωσής της; Για ακροβατισμούς
ή για επιδέξιες αλχημικές κινήσεις του
κ. Κ. Ανάν, που το μόνο που κατάφερε να
κάνει ήταν να οδηγήσει ή να παρασύρει,
αν θέλετε, τον Ο.Η.Ε. στα αρπαχτερά και
επικίνδυνα νύχια των φασιστοσιωνιστών
και του ΝΑΤΟ;
Αλήθεια, είναι τόσο αφελείς
και παράλληλα εξακολουθούν να
παραμένουν ένθερμοι υποστηριχτές και
προσκυνητές του «παγκοσμιοποιημένου»
άρματος οι Έλληνες «ταγοί», αρχηγοί
κομμάτων και υψηλών θέσεων, και
σεργιανούν στους δρόμους με το «σχέδιο»
Ανάν ελπίζοντας σε μια Κυπριακή «κλωνοποίηση»,
που το σύνδρομο-σχέδιο, Ανάν επιβάλει;
Εκείνο που έχουμε να πούμε -και δεν
είναι η πρώτη φορά- είναι ένα Μεγάλο
ΟΧΙ στο σχέδιο-ταφόπλακα Ανάν. Και
μια και αναφερθήκαμε σε θέρετρο, ας μας
επιτραπεί να θυμίσουμε κι ένα άλλο, της
Κοπεγχάγης, όπου στις 14.12.2002, γράφαμε το
παρακάτω σχόλιο υπό τον τίτλο: «Στην
αγορά των εμπόρων η Διεύρυνση και η «λύση»
του Κυπριακού!
«Αλλά πρόσεξε κηλίδας είς τό
έθνος μη προστρίψης / Καθώς όταν
πεπονίου τόν φλοιόν εις χήνας ρίψης
Και μέ ρύγχος χιχιχίζον κάθε
μία τόν αρπάζει, / Με τοιαύτην τώρα έριν,
με τοιαύτην τώρα ζέσιν
Κυνηγούσι καί μεγάλοι καί
μικροί τη κάθε θέσιν. / Μετά λόγων
αμαχήτων καί ρητορικών σχημάτων
Την διαφθοράν των ψήφων διά
των υπουργημάτων. / Αυτούς όμως, απλέ
όχλε, σέβεσαι τους δημοκόπους
Εις τους πονηρούς πιστεύουν
και απατηλούς των τρόπους. / Σήμερον εκ
του Θησείου έβλεπα εις χοίρου πλάτην
Κόρακα ενθρονισμένον με
φιλίαν στενωτάτην / Έτρεχε ο χοίρος
τρώγων μακρύ έντερον προβάτου
Και τόν έξυεν ο κόραξ μέ τόν
μαύρον όνυχά του / Έως ότου του επήρε
τήν βοράν και ανελήφθη
Τό δέ κτήνος λυπημένον εις
τόν βόρβορον ερρίφθη»
Λέτε να' ναι υπερβολή αν
πούμε ότι η επίσημη Ελλάδα («ισχυρή»
Ελλάδα -αυτό κι αν δεν είναι σάπιο
ατλαντικό χορτάρι) κατά τη διάρκεια της
Συνόδου κορυφής της Κοπεγχάγης,
12-13.12.2002, φάνηκε σαν σημαδεμένο
τραπουλόχαρτο στα τραπέζια της αγοράς
των εμπόρων; Οι αρχιμάγειροι
χαρτοπαίχτες, εντός και εκτός Ευρώπης ή
αν θέλετε ευρωάτλαντες και ευρωμουσουλμάνοι
έδωσαν τις πραγματικές διαστάσεις του
προβλήματος, σε ό,τι αφορά την 28χρονη
τυραννία της Κύπρου, την οριστική
απόφαση της διεύρυνσης των 10 και την
επίσπευση (πιστεύουμε να συμβεί πολύ
νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα) της
ένταξης της Τουρκίας στις
ευροπολιτείες (Ε.Ε).
Λέτε να είναι υπερβολή όταν
λέμε για παζάρια των εμπόρων; Παλιότερα
τα λέγαμε σκλαβοπάζαρα, αλλά στον ρου
των εξελίξεων και της ταχύτητας κι αυτά,
τα σκλαβοπάζαρα, μετεξελίχθηκαν σε «πολυπολιτισμικές»
κοινωνίες με όλα τα συστατικά που
συνθέτουν την κοινωνική αποσάθρωση,
την οικονομική περιθωριοποίηση των
πολιτών της Ε. Ε. και τη συμπαγή
δημιουργία των κάστρων των «αρχόντων»=καπιταλιστική
κοινωνία=εκκολαπτήρια παραγωγής
φτώχειας, ρατσισμού, εξαθλίωσης και
άλλων αρνητικών, που συγκροτούν τη
ραχοκοκαλιά του κεφαλαίου και τώρα με
τη διεύρυνση θα στραγγίσει και την
τελευταία ρανίδα του ιδρώτα και του
αίματος.....
Ας μείνουμε στο θέμα μας και
σύντομα με ειδικό αφιέρωμα θα
επανέλθουμε στην Ε. Ε. των «θαυμάτων».
Λοιπόν Κοπεγχάγηκες
διαστάσεις που συνοδεύτηκαν από την
απουσία του «πατριάρχη» Κόφι Ανάν, (ανειλημμένες
υποχρεώσεις βλέπετε, προετοιμασία για
το Ιράκ. Πόλεμος χωρίς τη διπλωματική
συμμετοχή του ΟΗΕ) από τις άκαρπες
προσπάθειες του ιδιαιτέρου του, κ. Ντε
Σότο να επέλθει λύση, (εδώ κι αν δεν
έχουν φάει δούλεμα οι Έλληνες), από τις
δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του
ψευδοκράτους, (ψευδοκράτος, είναι
ελληνικός χαρακτηρισμός!) Ταχσίν
Ερτουγρούλογλου «δεν υπεγράφη καμιά
συμφωνία» (καλή του ώρα, είπε ο άνθρωπος
την αλήθεια...), από αντίστοιχες
δηλώσεις του γενικού εισαγγελέα της
Κύπρου, κ. Αλέκου Μαρκίδη, «δεν μπορεί
να λυθεί σήμερα το Κυπριακό και η
Κύπρος προχωρά προς ένταξη στην Ε. Ε.
χωρίς λύση» κι εδώ η πικρή αλήθεια
άφησε τη δική της διάσταση.
Βεβαίως τις εν λόγω
διαστάσεις πλαισίωσαν τα μεσονύχτια
πιεστικά «μηνύματα» που έφτασαν από
την ατλαντική Σιών σε διάφορους ηγέτες
της Ε. Ε. να εντάξουν την Τουρκία όσο
γίνεται πιο γρήγορα. Δίκιο έχουν οι
πέραν του ατλαντικού αρxιμάγειροι της «Pax
Americana», πότε θα προετοιμαστούν για τον
Πόλεμο στο Ιράκ αν δεν τακτοποιήσουν
πρώτα το αγαπημένο τους παιδί, άλλωστε
αφού έχουν και το πράσινο από τον
Έλληνα πρωθυπουργό (θα θυμάστε τα
επεισόδια στα Ίμια, κάτι με σημαίες,
κάτι ευχαριστώ κλπ, κλπ) και ασφαλώς
ξεχώρισε και η τουρκική «άμιλλα»
έναντι των αφεντικών της και παράλληλα
δεν έλειψε το σοβινιστικό μένος και
θράσος με μύριες απειλές και
προειδοποιήσεις προς την Ε. Ε.
Χαρακτηριστικό των
ατέρμονων και ανήθικων
χαρακτηριστικών στην αγορά των εμπόρων
στην Κοπεγχάγη είναι κι αυτό της
παθιασμένης εμμονής της επίσημα «ισχυρής»
Ελλάδας έναντι της γείτονας. Κάθε
δεύτερη κουβέντα της Ελλάδας είναι η
προώθηση της Τουρκίας στην Ε. Ε. Και
καλά να γίνει η Τουρκία μέλος της Ε. Ε,
οι περισσότεροι Έλληνες είναι υπέρ
αυτής της προοπτικής, όμως πώς θα
επιτευχθεί αυτό; Με τις συνεχόμενες
παραβιάσεις στον εναέριο χώρο του
Αιγαίου (ακόμα κι αυτές τις μέρες οι
αμερικανότουρκοι δε σεβάστηκαν τους
ελληνικούς εναέριους και συνέχισαν τις
επιδείξεις τους τάχα οι ευρωπαίοι δεν
το γνωρίζουν!!) το οποίο οι Τούρκοι
θεωρούν δικό τους; Πιστεύουν αλήθεια οι
Έλληνες ότι με την ένταξή της στην Ε. Ε.
η Τουρκία, θα πάψουν να υπάρχουν οι
μόνιμες προστριβές; Για να γίνει αυτό
οι υποχωρήσεις της «ισχυρής» Ελλάδας
πρέπει να είναι μεγάλης κλίμακας και
στο προκείμενο πρόβλημα (Κυπριακό) αλλά
και γενικότερα στα κυρίαρχα δικαιώματα
της πατρίδας μας.
Κι αυτό σε ό,τι αφορά την
Κύπρο, δυστυχώς, ξεκαθάρισε. Η «ελεύθερη»
Κύπρος εξασφάλισε την είσοδό της στην Ε.
Ε.!! Και η κατεχόμενη Κύπρος τι θα γίνει;
Και πολύ περισσότερο τι θα γίνουν οι
ελληνοκύπριοι και οι τουρκοκύπριοι; Θα
συνυπάρξουν αυτοί οι συνάνθρωποί μας
ειρηνικά;
«Επιτύχαμε συμφωνία» δήλωσε
αξιωματούχος της Δανικής Προεδρίας στο
Ρόιτερ, και έτσι η επισφράγιση της
συμφωνίας έχει και ιστορική σημασία
τόσο για τις δέκα υπό ένταξη χώρες,
μεταξύ και της Κύπρου, όσο και για την
Τουρκία, η οποία η ενταξιακή της τύχη (για
διαπραγματεύσεις) θα αποφασιστεί το
Δεκέμβρη του 2004, όπως όρισε η Σύνοδος
κορυφής της Κοπεγχάγης και αφού θα
έχουν ενταχθεί οι δέκα! Μένει να δούμε
αν αυτά πραγματοποιηθούν (το ευχόμαστε)
αλλά πολύ περισσότερο να δούμε αν η
Τουρκία μείνει ικανοποιημένη από τις
ημερομηνίες που τις δόθηκαν και αν θα
τις σεβαστεί, που στο μεταξύ η Ε. Ε. θα
μετρά 25 ενεργά μέλη-κράτη.
Παρεμπιπτόντως θα πρέπει να
σημειώσουμε ότι η Ενωμένη Ευρώπη
λειτούργησε σαν Ε. Ε. στην Κοπεγχάγη και
έδειξε ότι μπορεί να επιβληθεί σε μια
σειρά πράγματα που την αφορούν. Όμως
έχουμε κάθε λόγο να δυσπιστούμε για τη
γνησιότητα των πολιτικών της οριζόντων
από διάφορους διπλωματικούς ελιγμούς
στο παρελθών αλλά και για τη σημερινή
οικονομική κατάσταση στο εσωτερικό της
και την εξωτερική της πολιτική, που την
αναδεικνύουν στο ότι το μόνο ρόλο που
μπορεί να διαδραματίσει είναι ένας
ρόλος, όμοιος με του δεκανέα στο λόχο
του. Από κει και μετά οι πανηγυρισμοί
στις περιφέρειές της όπως και η
περιφέρεια της «ισχυρής» Ελλάδας είναι
παραμύθια της χαλιμάς.
Για τη μοίρα του
γεωστρατηγικού και όμορφου νησιού της
Αφροδίτης, θεωρούμε βέβαιο ότι για την
απελευθέρωσή του από τη μέγγενη των
ονάγρων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων,
και τη λύση του, μπορεί να
πραγματοποιηθεί μόνον από τους δυο
λαούς των δυο κοινοτήτων και τη
συμπαράσταση και βοήθεια από τους
λαούς της Τουρκίας και της Ελλάδας και
γενικότερα του Κόσμου.
Από κει και μετά το 28χρονο
Κυπριακό θεαθήναι και οι πολυποίκιλοι
εμπαιγμοί, όπως αυτοί εκφράζονται και
εκφράστηκαν και μέσω των
προαναφερόμενων κυβερνήσεων και
συνόδων κορυφών στο λιμάνι ή στο παζάρι
των εμπόρων, θα είναι ουτοπία να
περιμένουμε βιώσιμες λύσεις.
Τέλος, με μήνυμά του προς τον
Κυπριακό λαό, 13.12.2002 (ΑΠΕ) ο Πρόεδρος
Κληρίδης, τόνισε, «μέχρι τη λύση θα
πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε
Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να
απολαμβάνουν όλα τα οφέλη από την
ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Κάλεσε και τους τουρκοκυπρίους «να μη
χάσουν την πίστη να ζήσουμε μαζί σε μια
Κύπρο επανενωμένη και ευημερούσα».
Αμήν, κ. Πρόεδρε, το ευχόμαστε.
Ε .Ε.-Γερμανία, 30 Μαρτίου 2004