η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

«Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ»
Κατάθεση ψυχής από Ομογενή Συγγραφέα.

«Ήταν τότε, τη δεκαετία του '30, που ένα μικρό τσούρμο από παιδιά ανοίξαμε τα μάτια μας στην ζωή και τον κόσμο, κει πάνω στη μικρή και φτωχική γειτονιά του Κάστρου. Οι άνθρωποι, κει πάνω στη μικρή και φτωχική γειτονιά, ήσαν άνθρωποι απλοί, αγωνιστές, μεροκαματιάρηδες του καθημερινού μόχθου. Με μία σαρδέλα και ένα ουζάκι, δυο ελιές κι ένα ποτήρι κρασί κατάφερναν να κάνουν την ζωή τους ένα τραγούδι. Κι ένοιωθαν πως αυτό όλο ήταν η χαρά τους, η ευτυχία τους».

Ήταν τότε στις δεκαετίες του '30 και του '40 σε μία γειτονιά στην Πάτρα. Σε μία φτωχογειτονιά κάτω από το Βενετσιάνικο Κάστρο. Εποχές πολέμου, κατοχής, πείνας, Εμφυλίου, φτώχειας και δυστυχίας. Τότε λοιπόν, ένα "τσούρμο" παιδιά παρατηρούσαν τον κόσμο γύρω τους με πόνο και αναρωτιόταν "γιατί είναι έτσι η ζωή." Προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα. Οι μεγάλοι δεν τους εξηγούσαν. Τότε οι γονείς δεν συζητούσαν με τα παιδιά τους. Έπρεπε μόνα τους να γνωρίσουν τον κόσμο.

Ένα από τα παιχνίδια τους ήταν το να καταμετρούν τα μπαλώματα των ρούχων τους. Όποιος είχε τα περισσότερα εισέπραττε την αμοιβή της «καρπαζιάς».

Τα παιδιά αυτά κατάφεραν να μεγαλώσουν, να θέσουν στόχους, να τους πραγματώσουν, να πετύχουν. Ένας από αυτούς είναι ο ομογενής συγγραφέας και δημοσιογράφος Διονύσης Κονταρίνης, ο οποίος καταγράφει την ιστορία τους στο νέο του βιβλίο «Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ».

Με την πένα του ζωντανεύει μνήμες των παλαιοτέρων και διδάσκει στους νεώτερους τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα στις δεκαετίες του '40 και του '50. Στην περιγραφή του μικρόκοσμου της δικής του γειτονιάς ο αναγνώστης συναντά τη δική του ή τη γειτονιά των γονέων του.

«Από τότε, που παιδί καθόμουν στη σκιά του Κάστρου κρατούσα σημειώσεις για τη ζωή μου που έμοιαζε ανυπόφορη και αδιέξοδη» είπε ο κ. Κονταρίνης στην παρουσίαση του βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στο φιλόξενο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού (ΚΕΠ) στην Αστόρια. «Τελικά τα κατάφερα... όπως κι όλα τα παιδιά εκείνης της παρέας. Το βιβλίο αυτό είναι η κατάθεση της ψυχής στις νεώτερες γενεές».

Το βιβλίο του Δ. Κονταρίνη παρουσίασαν η Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του ΚΕΠ και η δημοσιογράφος κ. Νάνσυ Μπίσκα. Ακολούθησε διάλογος με το κοινό για τις προσπάθειες που πρέπει συντονισμένα όλοι μας να καταβάλουμε για την προώθηση των Ελληνικών Γραμμάτων και του Ελληνικού και Ομογενειακού βιβλίου στις ΗΠΑ.

O κ. Κονταρίνης σήμερα είναι αρχισυντάκτης και υπεύθυνος της έκδοσης του περιοδικού των «Pan Gregorians», της εταιρείας των Οργανωμένων Ελληνοαμερικανικών Εστιατόρων. Συνεργάζεται με αρκετές ηλεκτρονικές εφημερίδες ανά τον κόσμο. Είναι ιδρυτικό στέλεχος της «Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων», στην οποία όμως δεν συμμετέχει πλέον. Ιστορικά του άρθρα του και διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά ομογενειακά και ελληνικά έντυπα. Έργα του ιδίου: «Οι γκυρες», Νέα Υόρκη 1999 και «Στα χρόνια της Δόξας», Νέα Υόρκη 2002

Όσοι ενδιαφέρονται για το βιβλίο μπορούν να επικοινωνήσουν:

Dennis. Kontarinis
3712 Oceanic Avenue- Brooklyn NY 11224
Tel: 718 946 9566

Νέα Υόρκη, 12.12.2004

patrinos12@hotmail.com

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος  γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

   

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)