Την αφορμή για το σύντομο σχόλιό μας την πήραμε από μας τους ίδιους (ομογενείς) μέσα από μακροσκελή σχόλια με αναφορά την ελληνική γλώσσα. Ο γράφοντας θα παραθέσει παλιότερο απόσπασμα από το σχόλιο: «Απ' το χτες, στο σήμερα και στο αύριο», 05.05.2003. Γράφαμε λοιπόν:

«Θα ξεκινήσουμε απ' το «χτες» με ένα απόσπασμα της παλιάς εποχής, εποχής που παίζονταν η μοίρα των αξιών του πολιτισμού και των γλωσσών που αντικαταστάθηκαν με την καθιέρωση της Αγγλικής μιλιταριστικής και εμπορικής γλώσσας. Έλεγαν, λοιπόν, περιβόητοι ανθρωποδαμαστές και ακρωτηριαστές του πολιτισμού και των τεχνών μεταξύ άλλων και τούτα:

«Θα τελειώσει ο πόλεμος, όλα θα τακτοποιηθούν. Κι εμείς θα ρίξουμε όλες τις δυνάμεις που έχουμε, όλα τα μέσα που διαθέτουμε, τα πάντα για να παραπλανήσουμε τους ανθρώπους. Από τη λογοτεχνία και την τέχνη, θα βγάλουμε την κοινωνική ουσία, θα ξεμάθουμε και θα αναγκάσουμε τους καλλιτέχνες να μην παρουσιάζουν την αλήθεια, την πραγματικότητα. Η λογοτεχνία, το θέατρο, ο κινηματογράφος θα δοξάζουν τα πιο χαμηλά ανθρώπινα συναισθήματα. Εμείς θα υποστηρίξουμε τους καλλιτέχνες, που θα εμφυτεύουν στη νεολαία τη λατρεία του σεξ, της βίας, του σαδισμού, της προδοσίας, της ανηθικότητας. Το βασικό στήριγμά μας θα είναι η νεολαία, την οποία θα διαφθείρουμε, θα τη χαλάσουμε, θα την κακοσυνηθίσουμε. Εμείς μέσα από τους νέους, θα κάνουμε κατασκόπους, κοσμοπολίτες. Ναι αυτά θα τα κάνουμε όλα εμείς» (1945, Τσόρτσιλ και Ντάλες).

Επίσης η γνωστότατη «φιλοσοφία» του παρακάτω ονάγρου δίνει μια ξέχωρη διάσταση, αποκρουστική, απάνθρωπη και δολοφονική: «Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό θα πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των Η.Π.Α».

Κοντός ψαλμός αλληλούια. Τα «σύγχρονα» κλαδευτήρια που κρατούν στα χέρια τους δολοφόνοι και εξειδικευμένοι κούροι (δεν αναφέρομαι στους εξαίρετους κυρίους που ποικιλοτρόπως έχουν εκφράσει τις απόψεις τους στον παρόντα χώρο), με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αρπαχτούν απ' τα χέρια τους και τα άρρωστα μυαλά τους με τα δικά μας χέρια. Αυτό μπορεί να γίνει; Βεβαίως! Φτάνει να οργανωθούμε ΟΛΟΙ στους φορείς εκείνους που αγωνίζονται πεισματικά, ιδιαίτερα για τη διάσωση της γλώσσας μας. Από κει και μετά κουβέντες παχιές όλοι ξέρουμε να λέμε (ελληνική αδυναμία βλέπετε). Έργα μπορούμε να κάνουμε; Οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουν τα περί της γλώσσας μας. Όπως δε γνωρίζουν οι υπολογιστές μας να βάζουν δασεία, Απλά πράγματα άνθρωποι. Τι Θέλετε; Γνωρίζουμε όμως ότι το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι και δεν περιμένει να πεθάνει η μάνα τους για να δούνε το θάνατο. Περίσσιες λοιπόν οι αναλύσεις και τα οποιαδήποτε επιχειρήματα που κατά καιρούς ακούμε από ειδήμονες που εσκεμμένα ή μη έχουν συμβάλει στην υποβάθμιση τη γλώσσας μας. Αυτή είναι η άποψη του γράφοντα κι αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ε.Ε.-Γερμανία, Οκτώβρης 16. 2004

www.fasoulas.de

vaios@fasoulas.de