η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

   ΓΟΡΓΟΝΑΚΙΑ
30.09.2004

Την ώρα που κοιτάζετε αυτήν τη φωτογραφία, τα δύο μικρά κορίτσια της φωτογραφίας μάλλον έχουν ξαναγυρίσει στο σχολείο και τα παιχνίδια με τα κύματα είναι πλέον παρελθόν.
Η θάλασσα φέτος το καλοκαίρι και για πάρα πολλές ημέρες προσφερόταν, λόγω των ανέμων, για τέτοιου είδους παιχνίδια παρά για κανονικό κολύμπι. Παρατηρούσα αρκετή ώρα τα παιδιά να παίζουν με τα κύματα της θάλασσας. λλοτε τα κοντράριζαν, σαν να ήταν ένας φανταστικός αντίπαλος που ήθελε να τα τουμπάρει και άλλοτε τα καβαλούσαν σαν να ήταν ατίθασα άλογα.
Μετά από αρκετή ώρα και με όχι και πολλές προσδοκίες ότι το θέμα θα ήταν ακόμη εκεί, στο τέλος αποφάσισα να νικήσω την τεμπελιά μου και να πάω μέχρι το αυτοκίνητο κάπου 300 μέτρα απόσταση, για να πάρω τη φωτογραφική μου μηχανή.

Αυτό ήταν όμως μόνο η αρχή της κακοτυχίας μου, γιατί όπως διαπίστωσα, στην φωτογραφική μου τσάντα δεν υπήρχε άλλο φιλμ εκτός από αυτό που ήταν ήδη στη μηχανή και όπως έδειχνε και ο μετρητής της ήταν κιόλας στις δύο τελευταίες πόζες αν όχι στην τελευταία, όπως τελικά αποδείχτηκε .

Αυτή λοιπόν ήταν η μία και μοναδική φωτογραφία που τράβηξα εκείνη την ημέρα στις αρχές του Σεπτέμβρη σε κάποια παραλία από τις αμέτρητες που είναι τόπος διακοπών στη χώρα μας. Το σημαντικό, σε αυτή τη φωτογραφία, δεν είναι ούτε το πότε αλλά ούτε και το που .

Ελλάδα είναι πάντως και μάλιστα καλοκαίρι του 2004. Δύο μικρά παιδιά, κατά σύμπτωση κορίτσια, παίζουν ένα πανάρχαιο παιχνίδι με τα κύματα , εκεί στην ίδια παραλία που έπαιζαν τα παιδιά των ανθρώπων εκατομμύρια χρόνια πριν και συνεχίζουν ευτυχώς ως τις μέρες μας .

Ένα παιχνίδι που ας ελπίσουμε ότι θα συνεχίσουν να παίζουν τα παιδιά και στο μέλλον. Ένα παιχνίδι τόσο απλό αλλά και τόσο διασκεδαστικό που παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεων της μεγάλης πλειοψηφίας των παιδιών, για να μην πω όλων και φανώ απόλυτος, σε ολόκληρο τον κόσμο διαχρονικά.

Ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να στο πουλήσει κανένας παρά μόνο να σου το στερήσει μπορεί! Όποιος δεν έπαιξε σαν παιδί στις αλάνες ίσως να μην μπορεί να το καταλάβει αυτό απόλυτα, αλλά τελικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας που δεν καταλαβαίνει τι θέλω να πω.

Παρασύρθηκα όμως κι έγραψα πάρα πολλά για την μοναδική φωτογραφία εκείνης της ημέρας.

ντε και καλό χειμώνα .

Φιλικά Πάναγιώτης Καρτσωνάκης

http://www.korinthia.8m.net

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

 

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
 

 

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)