η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

'Αγγελος Γόντικας
«Έρωτας και Πόλεμος» Μυθιστόρημα 2002
Γράφει ο Βάιος Φασούλας

«Έρωτας και Πόλεμος» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Α. Γόντικα, το οποίο πρόσφατα είχα τη χαρά και την τιμή να παραλάβω ταχυδρομικώς από τον ίδιο. Πέρα από τις ευχαριστίες μου για την ευγενή και ευαίσθητη χειρονομία του, σαν ένας απλός αναγνώστης θεωρώ υποχρέωσή μου να καταθέσω τις δικές μου απόψεις και να εκφράσω το θαυμασμό και τη συγκίνηση που ένιωσα, καθώς και τη γοητεία της τέχνης, η οποία σαν αναλαμπή και ψυχική ανάταση προβάλει μέσα από τις 270 σελίδες του βιβλίου του.

Επιστροφή στο παρελθόν επιχειρεί να κάνει ο συγγραφέας, 'Αγγελος Γόντικας με το βιβλίο του, «Έρωτας και Πόλεμος» και την πετυχαίνει με άριστο τρόπο. Βέβαιο είναι ότι τέτοια «ταξίδια» στο παρελθόν, πέρα από το ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να γίνονται, όταν όμως επιτυγχάνονται αποτελούν ευγενικές εξαιρέσεις και κοσμούν την κοινωνία μας, όπως ένα γοητευτικό λυκαυγές που διαγράφει μια καλή ημέρα.

Για την εποχή μας, μιας εποχής που άλλα ατονούν (παράδοση, ήθη, έθιμα και αξίες) και άλλα (πολιτισμός, τέχνες, βιβλίο κ. ά.) που συμπυκνώνονται στην ύλη και αλλοιώνεται η πνευματική τροφή στο έπακρο ή περιθωριοποιείται στο ελάχιστο, ο «Έρωτας και Πόλεμος» δίνει το δικό του άστραμμα.

Πρόκειται για μια κατηγορία Καλών Έργων που μένει, άσπιλη και αγνή, σαν ακρόδακρο παρθένας κόρης, που όμως συναντά τρομερές δυσκολίες επιβίωσης, αφού η «νέα» λογοτεχνία, σε μεγάλο βαθμό, επιδίδεται στην επαγγελματοποίηση παραθέτοντας κείμενα άσχετα με τη λογοτεχνία, αλλά προσιτά για τη «μοντέρνα» εποχή.

Μέσα στη δίνη της καταναλωτικής κοινωνίας δίνει κι αυτή τα έργα της (η «μοντέρνα» λογοτεχνία) δηλαδή, πορνογραφήματα και «παραμύθια» action και φανταστικά, ικανά να αποπροσανατολίζουν τους αναγνώστες, ιδιαίτερα τους νέους, προς άλλες ατραπούς και ενδιαφέροντα.

Έτσι μέσα απ' την υπάρχουσα «πνευματική» αιθαλομίχλη, που σαν ένας τεράστιος ιστός αράχνης έχει σκεπάσει παράθυρα και πόρτες αφήνοντας το φως απ' έξω, ο εν λόγω συγγραφέας καταφέρνει να περάσει μέσα απ' τους δηλητηριασμένους ιστούς παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής όπου τον οδήγησε. «Ήταν το ξύπνημα σ' αυτές τις θύμησες, που με πήγαν πίσω πάνω από μισό αιώνα» όπως χαρακτηριστικά γράφει ο ίδιος.

Μέσα από τις προσεγμένες και γιομάτες ευαισθησία και στοχασμό, τρυφερότητα κι αγάπη, πατριωτισμό και δράση σελίδες του βιβλίου του: «Έρωτας και Πόλεμος» διακρίνει κανείς, εκτός από την ερωτική οδύσσεια δυο νέων ανθρώπων και την ιστορική δομή, όπως αυτή δεινοπάθησε κατά τη διάρκεια των κατακτητών, Ιταλογερμανών, και την αμέσως γέννηση της Εθνικής Αντίστασης, διακρίνει τη διαχρονικότητα της αέναης ελπίδας για ειρήνη και συνύπαρξη των ανθρώπων αλλά και την τέχνη του λυρισμού και των χρωμάτων.

Ο διακεκριμένος καλλιτέχνης, ποιητής και λογοτέχνης Α. Γόντικας, μέσω των πραγματικών, ζωντανών ηρώων του, που πάνω στο ξεκίνημα να στήσουν τη ζωή τους στα απαλά φτερά του έρωτα, πριν ακόμα προλάβουν να τον χαρούν, προσάπτεται, ο έρωτας, στα τραυματισμένα φτερά της οδύνης της πατρίδας και μέσα απ' αυτά πολεμούν.

Εύλογα θα μπορούσε να στοχαστεί κανείς τον έρωτα, όπως των ηρώων που παρουσιάζει ο συγγραφέας, αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι έρωτες και αν θα μπορούσαν να αντέξουν τα πάνδεινα, αν δηλαδή σήμερα καλέσει η πατρίδα τα παιδιά της πόσα θα ακούσουν το κάλεσμά της.

Αξίες! Αξίες περασμένων εποχών ζωγραφισμένες με ανεξίτηλα χρώματα, απλόχερα και με ευαισθησία δίνει ο συγγραφέας 'Αγγελος Γόντικας στο βιβλίο του: «Έρωτας και Πόλεμος». Πρόκειται για ένα έργο-αντιπαράθεση του «χτες με το σήμερα», κάτι που ανεβάζει την αξία του, μεγιστοποιεί την τέχνη του και χαράζει νέους ορίζοντες.

Στο έργο του, συνειδητά ή μη, εντελώς αυθόρμητα συχνά παρουσιάζεται και ο λυρικός οίστρος του όπως διαβάζω στη σελίδα 226:

«Αντρούλη μου, παρακαλάω να με βοηθήσει
ο τρανός κι αγωνιστής του δίκιου ο Χριστός σωστά να το τρανέψω.
Ν' αντρειωθεί, να γίνει χρήσιμος, δίκιος, σαν του Θεού το γιο,
και μαχητής στο διάβα της ζωής του.
Την άλλη μέρα απ' το πουρνό,
χορός και γλέντι στήθηκε γι' αυτά τα γεννητούρια,
οι σφαίρες πέφτανε βροχή και τα κουμπούρια άναψαν,
αντάρα μεγάλη, τραγούδι και πιοτί, έγινε αυτό που λεν: «το κάψαν».

Η αγάπη προς τον άνθρωπο, η συνύπαρξη και η ειρήνη, συγκρούεται με τα μίση και τα πάθη. Η ελπίδα, από την τότε εποχή αλλά και πιο παλιά, αναδύεται συνεχώς, διαπερνά όλα τα σκότη και υπηρετώντας πιστά τον 'Ανθρωπο μέσα από τις γραμμές του Α. Γ. φτάνει στις μέρες μας: «Γιατί άραγε δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε ειρηνικά και αδελφωμένα; Πώς ζούμε δυο οικογένειες, σόγια ολόκληρα μαζί, πώς ζούνε δυο χωριά το ένα πλάι στο άλλο» και συνεχίζει ο συγγραφέας τον εύστοχο παραλληλισμό του καταγγέλλοντας: «Δεν θα καταλάβουν ποτέ αυτοί οι σάπιοι λαίμαργοι εγκέφαλοι, που θυμίζουν τέρατα παλαιολιθικής εποχής, αυτοί που έχουν εναγάγει το φόνο, τα ναρκωτικά και την πορνεία σ' επιστήμη και την εγκατέστησαν στην υψηλότερη βαθμίδες απ' όλες τις αξίες. Είναι αυτοί που υποβαθμίζουν συνεχώς το πνευματικό επίπεδο και τη νοημοσύνη των λαών».

Ο συγγραφέας, που είναι και ταλαντούχος ζωγράφος, μετατρέποντας το πινέλο του σε πέννα, επένδυσε το βιβλίο του και με μύριες «ζωγραφιές» κι ολοζώντανες παραστάσεις. Στη σελίδα 225 διαβάζω:

«Μα όποιο αντρίκειο μάτι έπεφτε σε τούτης της τσούπας τη ματιά, λες πως βουτούσε μέσα σ' εκείνα της πιο όμορφης λίμνης τα χρώματα, που ζωγραφίζει σαν ρίχνεται μες στα σπλάχνα της μ' ορμή, από του βράχου τη βαθιά τη σχισμαδιά, το καταρράχτη το νερό»

Κλείνοντας πιστεύω ότι ο Α. Γόντικας στο βιβλίο του: «Έρωτας και Πόλεμος» έδωσε τον καλλίτερο εαυτό του και ότι όλα τα έχει «ανακατέψει» με την πένα και το πινέλο δίνοντας έτσι μια ολοκληρωμένη εικόνα και πολλά, πολλά μηνύματα.

Είναι αυτό ακριβώς που σήμερα λείπει απ' το «μοντέρνο» παζάρι.

(Ο 'Αγγελος Γόντικας είναι μέλος της ΕΕΛΣΠΗ)

Ε.Ε.-Γερμανία, Δεκέμβριος 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ