Συνήθως, μετά το πέρας κάποιας εκλογικής αναμέτρησης, ακόμα και σε εκλεγμένους που δεν μας εκφράζουν, στέλνουμε κάποιες ευχές, έστω και τυπικές, για επιτυχή έργο. Αυτή τη φορά, για πάρα πολλούς λόγους δε θα το κάνουμε κι ούτε θα αναλύσουμε τους λόγους τους οποίους, συχνά, πυκνά προβάλλαμε, ιδιαίτερα στη διάρκεια της τετραετής πορείας των ρεπουμπλικάνων και στη χώρα τους και γενικότερα στον Κόσμο.

Σε ό,τι μας αφορά, εμάς που καταπιανόμαστε με τα κακώς κείμενα των ημερών μας, τα ενταγμένα στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, γνωστή ως Pax Americana- Αμερικανοποίηση, θεωρούμε πάρα πολύ κουτό και ηλίθιο να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίσουμε (όπως κάνουν οι Αμερικανοί χορτοταϊσμένοι ρεπουμπλικάνοι-Πολίτες, δικαίωμά τους βέβαια) ή όπως κάνουν οι ευρωπαίοι ηγέτες, (μερικών τα χαλινάρια κρέμονται σαν λεριά κοκόρων) με τηλεγραφήματα και άλλα συναφή επιβραβεύοντας την εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα των τελευταίων τεσσάρων ετών, που μαχαίρωσαν την ειρήνη και ποδοπάτησαν λαούς.

Δεν θα αναλύσουμε την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος που αεράτα έφερε στο προσκήνιο για την επόμενη τετραετία το σιωνοφασιστικό κατεστημένο των κάθε μασόνων και κάθε «χριστιανών», ικανών να γελοιοποιούν και το Γιαχβέ τους και τα ευαγγέλια τους, προκειμένου να ενταχτούν στο χώρο των «μοντέρνων σταυροφόρων» και να πείσουν τους πιστούς τους ότι είναι οι μόνοι που εγγυώνται τη δημοκρατία και την ειρήνη. Κωφά πράγματα, δηλαδή που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε σε ό,τι αφορά τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, που πάραυτα σεβόμαστε την ετυμηγορία τους και θα τη σεβόμασταν ακόμα περισσότερο αν η εξωτερική τους πολιτική έμενε στα σπίτια τους.

Αναμφισβήτητα πρόκειται για έναν πανέξυπνο πρόεδρο, εξού και η επανεκλογή του, αφού από τα μανίκια που στάζουν αίμα, την κατάλληλη στιγμή, τράβηξε τον πολυχρησιμοποιημένο άσσο –αγαπημένο του χαρτί που ακούει στο όνομα Μπιν Λάντεν, να παίξει το ρόλο του. Κι εκεί που νομίζαμε ότι ο Σαδουάραβας μεγιστάνας βρίσκεται στους κήπους τού Αλλάχ, ξαφνικά τσουπ πάρ’ τον με τα απειλητικά του μηνύματα!!! να μας αιφνιδιάζει εν ψυχρώ. ’ξιο απορίας μας είναι το πώς οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα δεν τον έφαγαν ακόμα αφού το μήνυμα του αρχηγού τους ήταν μήνυμα που εν ονόματι της τρομοκρατίας κράτησε τον Μπους στην εξουσία. Κρίμα που τα νύχια της η ιστορία αργεί να τα βγάλει επιτρέποντας στον αποπροσανατολισμό να θερίζει.

Πριν κλείσουμε θυμίζουμε πως πρόσφατα, με αναφορά τις εκλογές στην Αμερική, γράφαμε: «Πως προτιμάτε τον καφέ σας»! και κλείναμε με το: «Δεν βλέπουν ότι κοντά στο ξερό καίγεται και το χλωρό και ότι χάρη σε μετρημένα εξωγήινα πρόσωπα η αντιπάθεια έναντι της Αμερικής μεγαλώνει; Πώς τέλος πάντων προτιμάνε τον καφέ τους οι Αμερικανοί Πολίτες; Με καφέ και ζάχαρη ή με μίγματα πετρελαίου και αίματος; (Οκτώβρης 20 2004). Δυστυχώς η προτίμηση μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων Αμερικανών Πολιτών επέλεξε τα «μίγματα πετρελαίου και αίματος».

Και η Ε.Ε.; Η Ενωμένη η Ευρώπη των αντιθέσεων, των υποχωρήσεων και των συμβιβασμών, τι θα κάνει τώρα η Ε.Ε.; Μεγάλο κεφάλαιο. Κάποια άλλη φορά θα επανέλθουμε με το καθιερωμένο αφιέρωμα. Προς το παρόν πιστεύουμε πως καθ’ όλη την προεκλογική εκστρατεία στην Αμερική, μας θύμισε το ρόλο του Ιούδα του Ισκαριώτη. Λειτούργησε σαν κατευθυνόμενη διελκυστίνδα κρατώντας φιλτραρισμένες πολιτικές που αμή τι άλλο δείχνει να θέλει και την πίτα άκοπη και το σκύλο χορτάτο.

Λοιπόν εν ονόματι της τρομοκρατίας με το Μπους στην εξουσία που μεγιστοποιεί τα σκοτάδια και περιθωριοποιεί την ελπίδα και την ειρήνη, οι λαοί του κόσμου οφείλουν να μένουν άγρυπνοι στις επάλξεις. Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν καταλαβαίνει από δημοκρατία, συνύπαρξη, ειρήνη.

Ε.Ε.-Γερμανία, Νοέμβρης 04 2004

www.fasoulas.de
Vaios@fasoulas.de