η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

Ένας ακόμη φαύλος κύκλος.
Αθήνα 2004, Θεσσαλονίκη 2008, Περιφέρεια 2000ποτέ.
Του Χρήστου Κηπουρού {*}, 10.09.2004

Μια ιερή αν όχι άγια λέξη και έννοια όσο ιστορική και πολιτισμική οντότητα που έχει διασωθεί, πάνε και αυτήν να τη χαντακώσουν. Ο λόγος για την περιφέρεια την οποία το αθηναϊκό κομματικό όσο τηλεοπτικό ιερατείο, θεωρεί ότι με τις πληθωρικές του αναφορές σε αυτήν θα απαλλαγεί από τις ευθύνες που βαρύνεται. Περίπου ότι θα βγάλει την υποχρέωση.

Δεν βλέπει ότι το κάθε χωριό-φάντασμα γίνεται πλέον και από μια ερινύα και ότι σήμερα ανέρχονται σε χιλιάδες. Ότι παντού συναντάται μόνο Κιθαιρώνας. Ελικώνας πουθενά. Επόμενα και Μούσες. Ότι ποτέ δεν υπήρξε τόση ανισορροπία. Παραγωγική, οικονομική, αισθητική, αναπτυξιακή. Και πριν από όλα, πολιτική.

Όμως αν έστω και τώρα ακόμη η πολιτική Ελλάδα θεραπεύονταν από το βαρύ αμοραλισμό της και επειδή θα αισθάνονταν τύψεις συνείδησης και θα ήθελε να κάνει κάτι υπέρ των περιφερειών, μπορούσε να δώσει ένα πρώτο δείγμα ηθικής γραφής. Να εγκαταλείψει την ολυμπιακή κενοδοξία που διατρέχει το σώμα της. Το επόμενο βήμα θα ήταν με απόφαση της Βουλής να εξαιρεθεί η Αθήνα από νέα έργα. Κάτι που ούτως ή άλλως θα κάνει το επόμενο κοινοτικό πλαίσιο, το 2006.

Απλώς θα άρχιζε ένα χρόνο πιο νωρίς. Σύνολον επτά χρόνια. Όσα η πρωτεύουσα έστυψε στην κυριολεξία τις υπόλοιπες δώδεκα περιφέρειες. Και το χειρότερο. Αφού τις κουβάλησε στα ισάριθμα bodylines που «κοσμούν» την πλατεία Συντάγματος, τις γέμισε και με αναβολικά. Τις ντόπαρε να επευφημούν μετά των εκπροσωπήσεών τους την μεγάλη ιδέα της κατάρρευσής τους. Είπα να γράψω ένα άρθρο με τίτλο: ζήτω η απομόνωση. Έστω: εγκώμιο στην απομόνωση. Κάτι τέτοιο εν πάση περιπτώσει.

                          

          εικόνα α. { Φωτ. nyloo.com.}                   εικόνα β. {Φωτ. nyloo.com.}  

Μπορεί οι διαφημιστικές πινακίδες των bodylines στην Πλατεία Συντάγματος να κρύφτηκαν με διάφορους τρόπους κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών, {εικόνες α. & β.}, όμως δεν θα μπορούσε φυσικά να γίνει το ίδιο και με το μεγαλύτερο συστηματικό Κέντρο αδυνατίσματος των υπόλοιπων δώδεκα Περιφερειών της χώρας. Ο λόγος για το αριστερά διακρινόμενο μετά των δύο σημαιών στην οροφή του, ακαλαίσθητο, πέραν των άλλων, κτίριο. Το επί της οδού Νίκης, Υπουργείο Οικονομίας που μνημονεύεται επίσης στο τέλος του κειμένου, λόγω του ιδιαίτερου γνωρίσματος με τους κατά καιρούς επικεφαλείς υπουργούς του.

Εκφράζονται οι ευχαριστίες του συγγραφέα στην nyloo.com, για την άμεση όσο και αφιλοκερδή ανταπόκριση της αποστολής των photos. Η λήψη έγινε στις 16 Αυγ.΄04.

Δεν το έκανα γιατί δεν θα καταλαβαινόμουν. Και όχι μόνο αυτό. Θα το προβόκαρε δεόντως και το προσωπικό των γραφείων τελετών της Δημοκρατίας. Αυτά τα οποία αυτοαποκαλούνται Μέσα όταν δεν αυτοδιαφημίζονται ότι δήθεν προβάλλουν όλες τις απόψεις. Ότι τα ενδιαφέρει η ουσία. Ενώ στην ουσία τα ενδιαφέρουν οι ουσίες της βρόμικης Δημοκρατίας. Αυτές που διοχετεύουν στους πολίτες προτού τους κάνουν φυτά και υποχείρια των κατά καιρούς εγχώριων ή και μακρινών εντολέων.

Και όμως παρ΄ όλα αυτά θα μπορούσε μια αναπτυξιακή πολιτική να αρχίσει να αποκαθιστά τις εις βάρος των περιφερειών πολυετείς αδικίες. Έστω των κοινοτικών πλαισίων. Έστω μόνο τις ασχημίες του τρίτου. Λόγω του Ελικώνα και του Κιθαιρώνα που έλεγα πιο πριν, ας μείνω στη Ρούμελη. Δυο λόγια αρκούν.

Αυτήν λοιπόν τη φτωχότερη Ευρωπαϊκή περιφέρεια τα κεντροαριστερά σαΐνια της πρωτεύουσας με τη συγκατάθεση των κεντροδεξιών ομολόγων τους, την εμφάνισαν δια των Οινοφύτων στις Βρυξέλες ως την πλουσιότερη των δεκατριών, προκειμένου να καταστήσουν το κλεινό άστυ επιλέξιμη περιφέρεια. Να μπορεί να σουφρώνει με άνεση τα ευρωπαϊκά ταμεία. Το περιφερειακό, το ταμείο συνοχής κλπ. Αυτή είναι η Αθήνα 2004 για όσους δεν γνωρίζουν πώς έγινε το θαύμα. Δεν έχουμε μόνο μεγάλο αδελφό. Έχουμε και μεγάλη αδελφή.

Και παλιά και τώρα οι πρωθυπουργοί της χώρας όπως και οι αρχηγοί ανεβαίνουν στη διεθνή έκθεση της Θεσσαλονίκης για να αναπτύξουν, όπως προαναγγέλλουν οι καθ υπόδειξη φίλοι τους εκ των Μ.Μ., το όραμά τους. Το έκανε κατά κόρον ο πρώην ένοικος του Μαξίμου. Πολιτική όραση δεν είχε, για όραμα μιλούσε. Ετοιμάζεται να το αρχίσει και ο νυν. Το διάγγελμα μετά τη λήξη των αγώνων ήταν η πρόβα. Να πει πράγματα που δεν πιστεύει. Κάτι που φαινόταν. Όπως στην τελετή της λήξης.

Απέναντι σε αυτά και απέναντι σε κουτοπονηριές και ανόητους τοπικισμούς περί Βόρειας Ελλάδας, που κυκλοφορούν τελευταία, θα έλεγα ότι ένα νέο περιφερειακό όραμα δεν είναι δυνατόν να θεμελιωθεί στην αντιγραφή του Αθηναϊκού μοντέλου από το Θεσσαλονικιώτικο. Αν κάποιος έχει την απορία πως μπορεί σήμερα αυτό να εκφραστεί, η πολιτική δηλαδή που οφείλει να έχει ως αφετηρία, δεν είναι τριάντα ειδών. Πέντε έξη είναι. Ας μείνω σήμερα μόνο σε δυο χειροπιαστές από αυτές.

Αν η πρώτη είναι η αναστολή αθηναϊκών έργων, η δεύτερη αφορά τη διάθεση της προϋπολογιζόμενης δαπάνης της Θεσσαλονίκης του 2008, της EXPO όπως τη λένε, στη Ρούμελη και στην Ήπειρο. Η ταινία με την πόλη που εφευρίσκει να διεκδικήσει έναν διεθνή ολιγοήμερο ρόλο, ώστε στη συνέχεια για χρόνια να πλιατσικολογεί, πότε εθνικούς και πότε κοινοτικούς πόρους, έχει ξαναπαιχτεί.

Το νέο είναι να υπάρξει ένας ισχυρός πολιτικός και ηθικός κυρίως συμβολισμός. Καταρχήν στις δυο πλέον ενδεείς ιστορικές περιφέρειες. Σημειωτέον ότι η Ρούμελη λόγω των υψηλών μεν, πλασματικών δε, αναπτυξιακών δεικτών της, θα αποβληθεί από το νέο πακέτο. Εμ δαρμένη, εμ κλπ, όπως λέει και ο λαός. Το μόνο που δύναμαι να κάνω είναι να εκφράσω με τον γραπτό αυτό τρόπο την αλληλεγγύη που οφείλω. λλο όμως βάρος έχει αν γίνει από επίσημα πρόσωπα. Πόσο μάλλον το επισημότερο.

Πρόκειται για δυο νέες, αμιγώς πολιτικές, προτάσεις. λλο αν είναι ασύμβατες έως ουτοπικές ως προς την υπαρκτή πολιτική Ελλάδα. Αλίμονο αν δεν ήταν. Δεν θα τις έκαμνα. λλοι επεξεργάζονται τις συμβατικές και τις τοπικές, που μας έφεραν πιο πίσω και από τις ουραγούς περιφέρειες της Ευρώπης. Γι αυτό δεν αμφιβάλω τι μέλλει γενέσθαι στον τόπο αυτό. Ότι θα συνεχίσει να έχει δυο κυβερνήσεις όπως και δυο αντιπολιτεύσεις. Ότι θα τον βλάπτουν εξ ίσου. Ότι θα διαιωνίζεται η ακυβερνησία όσο και η αναντιπολιτευσία. Η μεν κυβέρνηση θα αντιγράφει την προηγούμενη, όπως κάνει η σημερινή, όπως και η αντιπολίτευση αντιγράφει τη χθεσινή της προκάτοχο. Αυτό μήπως δεν γίνεται τώρα;

Αν κάποιος δεν συμφωνεί, ας δει έστω για λίγο, το πρώτο περιφερειακό ζήτημα. Τον θεσμό των εκλεγμένων περιφερειαρχών. Την άλλη όψη της Δημοκρατίας στη χώρα. Τόσο οι μεν όσο οι δε, όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, κατεβάζουν τον ουρανό με τα άστρα. Ως κάτοχοι όμως και νομείς αυτού του κράτους, περιπίπτουν σε ολική αμνησία. Τότε κατεβάζουν τα ρολά. Αυτό φυσικά δεν είναι νέος ιστορικός κύκλος. Ούτε Ευρωπαϊκός είναι ούτε Δημοκρατικός. Αν πρέπει να είναι κύκλος, είναι ένας ακόμη φαύλος κύκλος. Αθήνα 2004, Θεσσαλονίκη 2008, Περιφέρεια 2000ποτέ.

_____________

{*} Το κείμενο του πρώην Βουλευτή Έβρου αφιερώνεται στον Ηπειρώτη Κώστα Γάτσιο από τη Ζίτσα με τον οποίο συνδέεται με μακρόχρονη πολιτική όσο προσωπική φιλία. Τόσο μέσα από τους κοινούς διανοητικούς και πολιτικούς προβληματισμούς όσο από τους αγώνες για την Εγνατία οδό καθώς και την κοινή προσπάθεια για την Ένωση. Η σημερινή αφιέρωση, πέραν από δείγμα αναγνώρισης της πολιτικής και ηθικής του στάσης και διαδρομής γίνεται για ένα ακόμη λόγο. Γιατί παράλληλα με την ακαδημαϊκή δράση στο οικονομικό πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας επέλεξε συνειδητά την οδό νίκης των περιφερειών. Δεν «αγωνίστηκε» όπως άλλοι συνάδελφοί του, για την οδό Νίκης των Αθηνών.

xkipuros@otenet.gr

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

 

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
 

 

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)