Αλέξανδρος
ο Μέγας
Alexander der Grosse
DIAGORAS
ΔΙΑΓΟΡΑΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
|
Χειμωνιάτικο
αφιέρωμα 2004-2005 στην Ε.Ε (11ον)
Στον απόηχο της 17ης Δεκεμβρίου
του 2004
Γράφει ο Πολίτης
Βάιος Φασούλας, 20 Δεκεμβρίου 2004
Prost, Europa!
Prost! Saglikli Aurupa! -Allas mag
ladik (ο Αλλάχ μαζί σου). Για κάθε
εξέλιξη της Ε.Ε., για κάθε συνάντηση
κορυφής ηγετών, συνάντηση απολαβών
πολυτέλειας-χλιδής, τον εμπαιγμό των
Πολιτών και αλαζονεία προς αυτούς,
για οποιοδήποτε θέμα που την αφορά,
στα έσω και στα έξω πώς θα
ποδοπατήσουνε των λαών αξίες, πάντα
πίνουμε ένα κρασί στην υγειά της και
αναφωνούμε, το καθιερωμένο από μας,
Prost, Europa! Prost! Στην υγειά
σου, Ευρώπη στην υγειά σου!
Για τούτο το ποτήρι,
της 17ης Δεκεμβρίου 2004
(που θυμίζει τα 30 τάλαντα του
Ιούδα) είχαμε προετοιμαστεί πολύ πιο
ενωρίτερα από τις 17 του Δεκέμβρη, έτσι
ώστε όταν ήρθε η στιγμή και το ήπιαμε,
η αλλοιωμένη γεύση του από τα μπαχαρικά
της δουλοπρέπειας, του ζεϊμπέκικου
και της κουμπαριάς όχι μόνο δε μπόρεσε
να μας γκρεμίσει αλλά μας δυνάμωσε
την αγανάκτηση και την ντροπή μας,
από τα μεγάλα ανθελληνικά παιχνίδια
που προσεγγίζουν την εθνική καταισχύνη.
Θυμίζουμε ότι
στις 25 Νοεμβρίου του 2004, ξεκινώντας
το σχόλιο μας «Στις 17 Δεκέμβρη
του 2004» γράφαμε: «Το
μυρμήγκι όταν θέλει να χαθεί βγάζει
φτερά και χάνετε. Έτσι λέει μια
παροιμία. Και, κατά την άποψή μας,
αυτό ταιριάζει απόλυτα για την Ευρωπαϊκή
Ένωση και βεβαίως για την Ελλάδα και
την Κύπρο, εάν και εφόσον πρυτανεύσει
η «λογική» των υποχωρήσεων και των
συμβιβασμών σε θέματα που αφορούν
την «ευρωπαϊκή»Τουρκία και την ένταξή
της στις ευρωπαϊκές πολιτείες και σε
θέματα δικά μας, που η Τουρκία όχι
μόνο δεν έλυσε, όχι μόνο δε
σεβάστηκε τους διεθνείς κανόνες και
τις συνθήκες της Ε.Ε., τις οποίες
έγραψε και γράφει στα αχαμνά της και
τις παίζει κομπολόγι, αλλά αν και
στο παρά πέντε, επιδεινώνονται συνεχώς...»
Αυτή τη φορά,
στον απόηχο της 17ης Δεκεμβρίου,
που, όπως λένε, «τα αποτελέσματα άφησαν
ικανοποίηση!! σε Αθήνα και Λευκωσία,
ικανοποίηση και επιτυχία η οποία
είναι ουσιαστική για τη Χώρα μας και
για την Κύπρο και πολύ περισσότερο
που οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα
διατίθενται πλέον στην επιτήρηση της
Ε.Ε.».
Δε θα
φωτογραφήσουμε αυτό το παραμύθι της
ελληνοκυπριακής «επιτυχίας» που
περιγράφουν οι έλληνες κομματάρχες-«πρωταγωνιστές»,
που γελοιοποιούν εαυτούς και βεβαίως
την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας
στο έπακρο και που «δρουν» εν αγνοία
του ελληνικού λαού και παρά τη
βούλησή του.
Σ'
αυτήν λοιπόν τη «γιορτή» της μελλοντικής
τουρκοποιήσεως και ισλαμοποιήσεως
της Ευρώπης καθώς και απεμπολήσεως
των εθνικών δικαίων της Ελλάδος από
την Ελληνική Κυβέρνηση, σε τούτο το
αφιέρωμα δεν μπορούμε να μη
συμπεριλάβουμε κι ένα γιομάτο ποτήρι
ανατολίτικο κρασί και μην ακουστεί
δυνατά το «Saglikli Aurupa!» που
να ταρακουνήσει ανατολή και δύση.
Ένα ποτήρι κρασί στην υγειά του
Τούρκου πρωθυπουργού,
του
νέου «πατέρα» της Τουρκίας, που ο
γυρισμός του γιορτάστηκε θριαμβευτικά
στη Χώρα του ως νίκη του αιώνα.
Και όχι μόνο ως
νίκη της Τουρκίας, που σε ανατολίτικο
ρυθμό χόρεψε κυριολεκτικά τους 25
ηγέτες και ισοπέδωσε μια Ευρωπαϊκή
Ένωση 500, περίπου, εκατομμυρίων
Πολιτών, αλλά καταγράφηκε και ως
μέγα ιστορικό γεγονός, που δε τιμά
την Ε.Ε. και τους ηγέτες της, όταν
στις «διαπραγματεύσεις», πιέσεις και
εκβιασμούς απώλεσε κύρος και
προσωπικότητα έναντι των λαών της
και του κόσμου γενικότερα.
Η επαναφορά του
χαμένου κύρους της, το ευχόμαστε,
αλλά δεν πιστεύουμε πως θα επανέλθει
μέχρι την επόμενη ημερομηνία (Οκτώβρης
2005). Από τη μια σαν ευρωέλληνες
που ζούμε στην καρδιά της Ε.Ε.,
ακράδαντα πιστεύουμε πως μπροστά στα
μάτια των 25 θαμώνων ευρωπαίων και
αδιάφορους για μας ηγετών, τα εθνικά
μας θέματα παίχτηκαν στα ζάρια των
Βρυξελλών με παταγώδη αποτυχία και
από την άλλη, για την Τουρκία, το
παιχνίδι κερδίσθηκε στις 17 του Δεκέμβρη
του 2004.
Σ'
αυτή την τροχιά του ευρωανατολίτικου
τριήμερου, που έλαβε χώρα στις
Βρυξέλλες, άλλους Πολίτες τους κράτησε
σε αγωνία, για το ποια θα ήταν η έκβαση
του αποτελέσματος, άλλους σε
αδιαφορία και άλλους που το περίμεναν.
Γεγονός είναι ότι το αποτέλεσμα, για
την πλειοψηφία των ευρωπαίων
Πολιτών, ήταν αναμενόμενο αφού οι ηγεσίες
(«σύγχρονοι» Πιλάτοι της Pax
Americana) το προσδέχτηκαν σαν τελεσμένο.
Από κει και μετά οι «διαπραγματεύσεις»
ήταν βορρά Made in USA την οποία το
«άρμα» της «Παγκοσμιοποίησης» έσπειρε.
Κι όταν λέμε «Παγκοσμιοποίηση»
εννοούμε το φασιστοσιωνιστικό άρμα
με οδηγό τον ανεκδιήγητο και πνευματικά
ανάπηρο «πλανητάρχη»-και τους παραγιούς
ή βοηθούς του, αν θέλετε, τους
απανταχού ευρωσοσιαλδημοκράτες και
αρχηγούς «εργατικών» κομμάτων και
πρασίνων νεκροθαφτών.
Αν μπορούσε κανείς
να βγάλει φτερά και να πετάξει πάνω
απ' τα μαντριά
και να 'βλεπε,
έστω για λίγο, το χώρο που ζει και
αναπνέει την ευρωδημοκρατία που του
σερβίρουν οι περιβόητοι σοσιαλιστές,
τύπου Πασόκ σε ό,τι αφορά την
Ελλάδα, και τύπου SPD συν τους κρετινισμένους
πράσινους σε ότι αφορά την Γερμανία,
θα έλεγε ότι πρόκειται (επιτρέψτε
μας την έκφραση) για «γελαδοποίηση»
των Πολιτών.
Οι μεν πρώτοι, αν
και αντιπολίτευση, κατά των ημερών
τής «ένδοξης» διακυβέρνησης τής Χώρα
μας από μια προπαρασκευαστική κάστα
«μεγάλων» ανδρών, αγωνίστηκε σθεναρά
υπέρ των ξένων συμφερόντων, καθίσταται
υπεύθυνη για τα σημερινά δρώμενα και
ασφαλώς εξίσου υπεύθυνη είναι και η
Ν. Δ., η οποία απλά εκτέλεσε ότι το
«αντίπαλο» Πασόκ δεν πρόλαβε. Παρεμπιπτόντως
πάνω σ' αυτό
και χωρίς καμιά επιφύλαξη θα λέγαμε
στους Πολίτες των δυο μεγάλων
κομμάτων να τους περιφρονήσουν και
να τους εγκαταλείψουν έστω και αυτή
τη στιγμή και να διεκδικήσουν ό,τι
τα κόμματά τους δε θέλουν ή δεν
μπορούν, δηλαδή τα εθνικά τους
δικαιώματα.
Έτσι για την ντε
φάκτο μεταβολή της Ενωμένης Ευρώπης
σε προτεκτοράτο και ορμητήριο των
σιωνοφασιστών προς κάθε κατεύθυνση,
μεγάλη ευθύνη έχει η Γερμανική
σοσιαλδημοκρατία με τα «συντρόφια»
της και τους κατεργασμένους στα
εκκολαπτήρια της σιωνιστικής
αυτοκρατορίας «Πράσινους». Και όσο
αφορά την Ελλάδα την ευθύνη τη
μοιράζονται τα δυο κόμματα εξουσίας,
που έχουν επιδοθεί στους «διπλωματικούς»
ευρω-ανατολικούς- ατλαντικούς χορούς
των υποχωρήσεων.
Κοντός ψαλμός
αλληλούια. Όσο αφορά την Ελλάδα και
τους Έλληνες, οι επιλογές της είναι
δυο: Ή δεχόμαστε την ιδιότυπη τέλεση
μιας καμουφλαρισμένης κατοχής ή
αντιστεκόμαστε Ελληνικά και
πολιτισμένα. Όλα τα άλλα είναι εκ
του πονηρού και προπαντός η
συνεχιζόμενη «αντιπαράθεση» μεταξύ
των δύο κομμάτων καθώς και η τυφλή
συμπαράσταση από πλευράς ορισμένων
ΜΜΕ, δυο πράγματα προσφέρει: την
αυτογελοιοποίηση και τον
αποπροσανατολισμό των Πολιτών και
την μετατροπή των Πολιτών σε όχλο ή
σε λούμπεν προλεταριάτο, όπως
προαναφέραμε.
Κλίνοντας, στη
συνεχόμενη χαλιναγώγηση της Ε.Ε και
των λαών της αντί να λέγαμε ένα «σιχτίρ»
(άλλωστε αρμόζει στην προκειμένη κατάσταση)
στους κατασκευαστές αυτής της κατάστασης,
ευχαρίστως θα δεχόμασταν να πιούμε
ένα ποτήρι ελληνικό κρασί, αν είχαμε
μια κυβέρνηση και πολύ περισσότερο
μια αξιωματική αντιπολίτευση
αναστημάτων και όχι της κουμπαριάς
και του ζεμπέκικου. Να
'ταν
τουλάχιστον αυτά τα «ανοίγματα» προς
την ανατολή για το καλό των λαών
ποιος θα 'σκαγε;
Prost, Europa!
Prost! Saglikli Aurupa! -Allas mag
ladik.
(Ας επιτραπεί στο
γράφοντα να αφιερώσει ένα απόσπασμα
από το βιβλίο του: «Η Ελλάδα στον
αιώνα μας».
«...Κι εκεί όπως
πνιγόμουνα στον οίστρο μου για σένα
σαν τη φωνή σου ν'
άκουσα και σκιάχτηκα, οϊμένα
σαν να το λόγο ν'
άρπαξα μέσα από τα χείλη,
που νόμισα ότι σιωπάς και σκιάζεσαι
την ύλη,
μα συ, άπειρους τροχούς
μπορείς, με μαστοριά γυρίζεις κι εκεί
αλέθεις το
κακό σ' αγάπη
το αλλάζεις, το δηλητήριο γλυκό
το κάνεις και σερβίρεις, στους γιους
σου που δε νοιάζονται
πατρίδα μου για σένα, το μόνο που
φαντάζονται
κι είναι το πιο φριχτό
το μοίρασμά σου σκέφτονται και
αποδεκατισμό.
Πώς θέλεις εγώ ο ταπεινός να μην
ανησυχώ;
Οι παραισθήσεις, στρόβιλος, τα ονείρατα
δεσπόζουν
μέσα απ' τα
βάθη οι νεκροί αδιάκοπα με κρώζουν
και φτάσαμε δυσοίωνα
στον εικοσιένα αιώνα, κι η πρώτη του
άνοιξη θαμπή,
αραχνιασμένη και δείχνει, κοίτα, κοίτα
να δεις κι εσύ,
μια άνοιξη σαν πέτρωμα και ο βλαστός
σαπίζει
στους κάμπους τους βαλκανικούς καρπός
πια δεν καρπίζει
και όλα τα θερίζει...»
Χρόνια Πολλά -
Καλή Χρονιά
Ε.Ε. Γερμανία, 20 του Δεκέμβρη 2004
www.fasoulas.de
Vaios@fasoulas.de
|
|
Όταν
"κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ
Εμείς
το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες,
επιβήτορες
στη ξένη γη, μέσα στο
σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του
Διογένη, με τη βούληση μας, να
θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού
οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας
ταυτότητα...!
Μάγειρας
Όποιος
ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το
παρελθόν.
Όποιος
ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το
μέλλον
George
Orwell
Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης
1903
Τιμή
σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
|