η φωνή σου

η στήλη μας

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

Δημήτρης Μουστάκης-ΗΠΑ
Γράφει ο Βάιος Φασούλας, Φεβρουάριος 2004

Πόσο βαθιά είναι, άραγε, η ρίζα μας και μέχρι πού μπορεί να φτάνει; Πόσο βαρύς είναι ο ξένος τόπος με τις μύριες δυσκολίες και τα πάθια του και πόσο ελαφρύ γίνεται το πέπλο τής νοσταλγίας, πού να μπορεί να τα μετριάζει; Πόσο πλατιά απλώνει η αραχνοΰφαντη αγάπη τα φτερά της, που να μπορεί να αγκαλιάζει την πατρίδα, τον άνθρωπο, τη γη μας; Και πόσο «θερμαίνει» το νου, μετατρέποντάς τον σε άρμα και δόρυ, σε αβάκιο και κοντύλι για να μπορεί να καταγράφει με σαφήνεια, αντικειμενικότητα και ρεαλισμό τα κακώς κείμενα του καιρού μας; Και τέλος, πόσο περήφανη μπορεί να είναι η Ομογένεια, όταν στο χώρο της υπάρχουν φωτισμένα μυαλά, που δείχνουν τις ατραπούς που οδηγούν την ανθρωπότητα σε άγνωστα γι' αυτήν μονοπάτια; Και πόσο περήφανη μπορεί να είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του;

Για ποιόν άλλο θα μπορούσε να είναι αυτή η λιτή εισαγωγή από το παιδί του Λογκανίκο-Λακωνία, Δημήτρη Μουστάκη; Τον συγγραφέα και ποιητή, το στοχαστή, κοινωνικό ανατόμο και αναλυτή, που ξεπερνά φτασμένους δημοσιογράφους και επιδέξια «χειρουργεί» τα κακώς κείμενα του καιρού μας;

Πρόσφατα είχα τη χαρά και την τιμή να λάβω ένα από τα βιβλία, του άγνωστου και μακρινού συμπατριώτη, Δ. Μουστάκη: «Περισκόπιο δυο Ηπείρων» (2001) όπου με ενδιαφέρον μελέτησα. Στο μωσαϊκό-βιβλίο του, 293 σελίδες, σπάνιο φωτιστικό εργαλείο για την εποχή μας, σ' ένα βιβλίο μεστών μηνυμάτων, διαπίστωσα το εύρος και το κάλλος, σε ό,τι αφορά πολιτιστικά κείμενα, τα οποία, σαν πιστός δραγάτης και ένθερμος λάτρης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αέναα μεταφέρει και προβάλει όπου γης.

Στο βιβλίο του, ο πολυγραφότατος Λογκανικιώτης, Δ. Μουστάκης, που εδώ και 36 χρόνια ζει στη Νέα Υόρκη, «Περισκόπιο δυο Ηπείρων» με πάνω από 90 χρονογραφήματα, που αρχίζουν από το 1969 και φτάνουν μέχρι το 2000, πέρα από την κάθε άποψη διαχρονικότητα που το διακρίνουν, δείχνουν και την υψηλά από τον ευαισθητοποιημένο και ακραιφνή Δ. Μ. τέχνη του λόγου.

Από τη σελίδα 264, παραθέτω ένα απόσπασμα από μια «Λακωνική Σύναξη» στο «Συνέδριο Αποδήμων στη Σπάρτη» 1995:

«Εμείς, η οργανωμένη σε συλλόγους ομογένεια στο δυτικό ημισφαίριο, κουβαλάμε στους ώμους την διπλή ευθύνη ενός δυσβάσταχτου χρέους. Του χρέους της διαιώνισης της φυλετικής γλωσσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Του χρέους για την προάσπιση των εθνικών μας δικαίων και αξιών όταν αυτά διακυβεύονται από εχθρούς και φίλους. Είμαστε ταγμένοι να φυλάμε τις Θερμοπύλες»

Να γιατί ανάφερα πιο πάνω ότι το φωτισμένο μυαλό του Δ. Μουστάκη μεγαλώνει το ανάστημα της Ομογένειας και την κάνει ακόμα πιο περήφανη και παράλληλα ντροπιάζει κατά κράτος όλους εκείνους τους «ταγούς», που εμπαίζουν τον ελληνισμό και τις αξίες του.

Πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, στο εν λόγω βιβλίο του, μεταξύ άλλων, διαπίστωσα και το «πάντρεμα» της Ιστορίας με τη Λαογραφία και τη Λογοτεχνία κι αυτό αποτελεί μια άλλη δυναμική διάσταση και γοητεία. Μέσα από τις σελίδες του εκτοξεύονται πυρά, σμιλευμένα στα καμίνια της γνώσης.

Επίσης διαπίστωσα την αυστηρή αντικειμενικότητά του, τις πηγές άντλησης θεμάτων και ονομάτων καθώς και τις αναλύσεις πάνω σε μια πανσπερμία κειμένων. Σαν κοινωνικός ανατόμος και εξειδικευμένος «χειρούργος», άλλοτε επισημαίνει και άλλοτε επιχειρεί την εξαγωγή ποικίλων καρκινωμάτων, που επισκιάζουν τους ανθρώπους και τη γη. Σαν σχολαρχείο διδαχτικών γνώσεων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η γέφυρα των Ηπείρων, «Περισκόπιο δυο Ηπείρων» προκειμένου να αποτραπεί το νέκρωμα του χρόνου, όπως αναγράφεται στο υποσέλιδο: «Με δίχως την ανθρώπινη παρουσία ο χρόνος νεκρώνεται»

Εν κατακλείδι μεταφέρω λίγα λόγια που διαβάζω στο βιογραφικό του Λογκανικιώτη και νυν Νεοϋορκέζου Δημήτρη Β. Μουστάκη, για όσους δεν είναι πληροφορημένοι. Ίσως μ' αυτό τον τρόπο ευαισθητοποιηθεί, ιδιαίτερα και η γενέτειρά του:

«Από νεαρής ηλικίας είχε έφεση στο στοχασμό που συν τω χρόνο μετουσιώθηκε σε γραφτό λόγο τον οποίο χειρίζεται σε όλες του τις διαστάσεις: ποίηση, διήγημα, χρονογράφημα, λαογραφία, δημοσιογραφία, ιστορία. Ανάλωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του ανιχνεύοντας το χώρο και το χρόνο. Ό,τι είδε, ό,τι άκουσε, ό,τι στοχάστηκε, σ' ένα φύλο χαρτί το αποτύπωνε. Ερευνούσε τον άνθρωπο και τον κοινωνικό περίγυρο. Έσκυψε βαθιά στις ρίζες των προγόνων. 'Αγγιξε την αθέατη πλευρά της ιστορίας φέρνοντας στο φως ονόματα ξεχασμένα σε χρονοντούλαπα που κανένα διδακτήριο δεν αναφέρει»

Υπήρξε τακτικός αρθρογράφος και συνεργάτης στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, τόσο στη γενέτειρα όσο και στη Νέα Υόρκη όπου σε παναμερικανικό διαγωνισμό το 1984 βραβεύτηκε το ποίημα: «Οδύσσεια». Έχει εκδώσει πέντε βιβλία: ποίηση, χρονογραφήματα, πολεμικό διήγημα, Λακωνική ιστορία, κατοχή- εμφύλιος. Είναι μέλος της «Εταιρίας Λογοτεχνών Αμερικής», της «Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών Αθήνας» και της «Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων Λογοτεχνών Πέντε Ηπείρων (ΕΕΛΣΠΗ) όπου και συμμετέχει στη Β` Ανθολογία.

Φασούλας Βάιος, Γερμανία

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)