η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

ΜΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΟ
«Τα Δεκεμβριανά του ΣΑΕ '03»

-η ενεργώς συμμετοχή και το ανιδιοτελές ενδιαφέρον μας, μπορεί μονάχα να σώσει τον θεσμό αυτό, από το καπέλωμα και την αχρηστία-

Γράφει ο Στέλιος Παλιεράκης, 20.01.2004
Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική

Κυριακή πρωί, στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης -λίγες μόλις ώρες μετά την λήξη του 5^ου παγκόσμιου συνεδρίου ΣΑΕ- ανάμεσα σε συμπατριώτες Έλληνες απόδημους (όπως και εγώ) και μέσα στο λεωφορείο που μας πάει για το αεροπλάνο, τα πηγαδάκια συζητήσεων δίνουν και παίρνουν. Πότε σε γλώσσα απλή Ελληνική, με προφορά χωριάτικη ή πρωτευουσιάνικη ή σε γλώσσα Αγγλική με προφορά Αμερικάνικη, Αυστραλέζικη κλπ. οι σύνεδροι που μοιράζονται τούτο το λεωφορείο, μοιράζονται και τις στερνές σκόρπιες και ανεπίσημες πια σκέψεις και εντυπώσεις τους για το συνέδριο.
Κάποιος κύριος, σαν να ξεχωρίζει -λόγο έντασης φωνής- από τους άλλους. Δεν δείχνει να διαφωνεί με αυτούς που συνομιλεί, αλλά μάλλον να θέλει να ακούσουν όλοι αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς «...και τι έκανε για μένα το ΣΑΕ μέχρι τώρα..»!!!
«Και τι έκανε για μένα το ΣΑΕ μέχρι τώρα» επαναλαμβάνω και εγώ μέσα στο κεφάλι μου και η σκέψη μου ταξιδεύει, σχεδόν αυτόματα, σε καταστάσεις που έζησα, μέσα σε αίθουσες και διαδρόμους της HELEXPO όπου γίνονταν το συνέδριο, γιομάτες πολλαπλά μηνύματα προς όλους εμάς τους απόδημους εμάς.

Βλέπετε, για εμάς τους απόδημους, το ΣΑΕ (το οποίο μάλλον θα αλλάξει όνομα μιας και θα πρέπει το όνομα του να αγκαλιάζει και εκείνους που δεν αποδήμησαν ποτέ από την Ελλάδα, μα που όμως είναι Έλληνες), μπορεί να αποτελέσει το σημαντικότερο επικοινωνιακό και οργανωτικό (πολλαπλής και αμφίδρομης κατεύθυνσης) όργανο του κάθε Έλληνα που ζει στο εξωτερικό. Μέσα από ένα δυναμικό και ζωντανό ΣΑΕ, ο μέχρι χθες απομονωμένος και παραγκωνισμένος συμπατριώτης μας αποκτά φωνή, δυνατότητες δικτύωσης, ζοφερότερη ελπίδα διατήρησης της Ελληνικότητας του. Τόσο σημαντικός και ακόμη περισσότερο είναι αυτός ο θεσμός. Και θέλω να πιστεύω, πως πέρα από τις αξιοθαύμαστες προσπάθειες ετών συγκεκριμένων προσώπων από όλες τις μεριές του κόσμου, ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές που λειτούργησε καταλυτικά στο να φτάσουμε σε αυτό το οργανωτικό επίπεδο, είναι η καθάρια και ασυμβίβαστη ανάγκη του όπου Γης Έλληνα να διατηρήσει την Ελληνικότητα του.

Είμαι σίγουρος, πως κάθε λογικά σκεπτόμενος συμπατριώτης, θα συμφωνεί με όλα τα παραπάνω. Όπως επίσης, θα συμφωνήσει και με την σκέψη που συστήνει πως σε τέτοιου είδους «μαζώματα» Ελλήνων, χώρος υπάρχει μόνο για ευσυνείδητους ανθρώπους, αφιερωμένους στο κοινοτικό έργο, που η μοναδική ατζέντα που κουβαλάνε περιέχει κοινά προβλήματα και προτάσεις προς παρουσίαση και όχι ατομικά απωθημένα, φιλοδοξίες και μικροπολιτικές προς εφαρμογή. Σκοπός του ΣΑΕ, είναι η δικτύωση των όπου Γης Ελλήνων και όχι η δικτύωση σε προσωπικό επίπεδο των αντιπροσώπων τους και μόνο.

Με βάση τις παραπάνω «προϋποθέσεις», πως δικαιολογείται η παρουσία αντιπροσώπων που δεν είχαν καν ιδέα της ημερησίας διάταξης, της θεματολογίας του συνεδρίου, των διαδικασιών που θα ακολουθούσε; Μέσα από συζητήσεις, σχόλια και επαφές που είχα με διάφορους συνέδρους, κατάλαβα πως ουκ ολίγοι ήταν αυτοί που έπλεαν σε πελάγη αγνείας.
Πώς δικαιολογείται σύνεδρος από τις ΗΠΑ, να ομιλεί μπροστά στην ολομέλεια των συνέδρων (κατά την διάρκεια της τελευταίας ημέρας) για «ένωση» των αντιπροσώπων και περισσότερη συμμετοχή της νεολαίας «...δίπλα μας, εδώ μαζί μας...» ενώ την ίδια στιγμή στην διπλανή αίθουσα ολοκληρώνονταν και το συνέδριο ΣΑΕ νεολαίας; Δεν γνώριζε η αγαπητή αυτή σύνεδρος, πως το ΣΑΕ σκοπίμως δημιούργησε και ΣΑΕ νεολαίας, ΣΑΕ επιχειρηματιών κλπ. με σκοπό την ειδικότερη αντιπροσώπευση τους και την καλύτερη οργάνωση και δραστηριοποίηση τους προς τις ιδιαίτερες κατευθύνσεις και σκοπούς που τους ενδιαφέρουν;

Πως είναι δυνατό, μεγάλος αριθμός αντιπροσώπων, να καλείτε με την ψήφο του να αποφασίσει ποιος θα πάρει ποια θέση στο Δ.Σ. του κεντρικού ΣΑΕ ή των περιφερειακών, μη γνωρίζοντας ποιος υποψήφιος είναι ποιος και ποιες στην τελική ανάλυση είναι οι ιδέες του; Με ποιόν γνώμονα αυτός ο αριθμός αντιπροσώπων, ψήφισε τον όποιο ψήφισε;
Το φαινόμενο δε, που μεγάλη εντύπωση μου έκανε, ήταν οι ψίθυροι περί υποψηφίων που πότε πρόσκεινται (ιδεολογικά) στο ένα και πότε στο άλλο κόμμα (της Ελλάδας) και το γεγονός αυτό, να καταλήγει να αποτελεί βασικό παράγοντα επιλογής.
Επιπλέον, η χαμηλή συμμετοχή Ελλήνων 2^ης, 3^ης και πλέον γενεάς, ήταν αισθητή. Οι περισσότεροι (κατά μακράν) αντιπρόσωποι από όλες τις ηπείρους ήταν Έλληνες που κάποτε μετανάστευσαν από την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην χώρα που εγκαταστάθηκαν.
Δηλαδή, δεν υπάρχουν σήμερα 30ρηδες και 40ρηδες γεννημένοι στο εξωτερικό;

Λίγες μόλις ώρες πριν οι κάλπες ανοίξουν και οι σύνεδροι στηθούν στην ουρά για να ψηφίσουν ...ω γένος των Ελλήνων... το πηγαδάκι έδινε και έπαιρνε. 'Ανθρωποι χωρίς καμία σχέση με το ΣΑΕ μέχρι εχθές, που είχαν υποβάλει υποψηφιότητα, πηγαδο-μετρούσαν ψήφους. 'Αλλοι περιφέρονταν στους διαδρόμους και σχεδόν φώναζαν στους συμπατριώτες τους τα ονόματα που θα έπρεπε να ψηφίσουν. Φυλλάδια διαφημιστικά και βιογραφικά, σφιχταγκαλιάσματα και χαιρετούρες, για μια στιγμή ένοιωσα πως αυτό που γινόταν, δεν ήταν μια ακόμη οργανωτική εκδήλωση ομογενών, έτσι όπως τις έχουμε εμείς συνηθίσει, ήταν μάλλον μια εικόνα της πλατείας συντάγματος, κατά την διάρκεια προεκλογικού αγώνα.
Πού είναι το μεστωμένο - από αγωνία για το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα για όλους μας -πνεύμα με το οποίο χρόνια τώρα ο ομογενείς χτίζει εκκλησίες και σχολειά, εκλέγει τα Δ.Σ. του και αναπτύσσεται; Τι πανικός για το τι «χρώματος» υποψήφιος θα εκλεγεί σε κατακυρίευσε έρμε Έλληνα; Με ποιανού την σημαία βάδιζες τόσα χρόνια και με ποιανού την βοήθεια κατάφερες αυτά που κατάφερες συμπατριώτη μου και αδελφέ; Πώς άλλαξαν έτσι οι προτεραιότητες σου; Μπας και κόλλησες και εσύ την αρρώστα του ρουσφετιού και ζητάς να μπεις σε λούκι;

Όχι, ο Έλληνας του εξωτερικού δεν είναι αυτός. Ο Έλληνας του εξωτερικού και ιδιαίτερα εκείνος που γεννήθηκε στο εξωτερικό, δεν έχει μάθει να ψηφίζει χρώματα. Πώς λοιπόν δικαιολογούνται αυτά τα παρατράγουδα, που παρατηρήσαμε στην πρόσφατη συνέλευση;

Φυσικά και υπάρχει η τάση από πλευράς κυβερνήσεως και κομμάτων, να καπελώσουν και να επηρεάσουν αποφασιστικά το ΣΑΕ. Ποιος θα μπορούσε να αμφιβάλει σε αυτό;
Είναι πολλοί οι ψήφοι των αποδήμων για να αγνοηθούν και οι συμπατριώτες - συνάδελφοι που «χτυπούν» με μανία (με το καθάριο πατριωτικό μολύβι τους) την τάση αυτή, δεν στάθηκαν μια στιγμή να αναρωτηθούν ποιοι ευθύνονται πραγματικά για την αρρωστημένη κατάσταση αυτή. Συγνώμη που δεν μπορώ να ρίξω απλά τις ευθύνες στο πολιτικό στερέωμα της Ελλάδας και να ξεμπερδέψω. Θα ήταν το ποιο εύκολο αλλά δεν νομίζω πως θα είχε να προσφέρει αποτέλεσμα. Μήπως θα τους σταμάταγε;

Για μένα, αυτός που φταίει, δίχως καμία αμφιβολία, είναι ο πνευματικά ευνουχισμένος, «ψεύτο -αντιπρόσωπος» που αγνοεί στην ουσία τα προβλήματα εκείνων που υποτίθεται πως αντιπροσωπεύει ή που δεν διατίθεται -εκ των προτέρων- να ασχοληθεί και να παλέψει για αυτά (και συμμετείχαν αρκετοί από αυτούς στο συνέδριο), ο οποίος δίνει νόημα στην συμμετοχή του αυτή, με το να πρόσκεινται στο ένα ή το άλλο κόμμα και να ακολουθεί την όποια «γραμμή» που του δίδεται, διότι εκείνος δεν έχει τίποτα να πει, τίποτα να καταθέσει, τίποτα να προτείνει.
Και αν δεχθούμε, πως αυτού του είδους «αντιπρόσωπος» είναι απλά ένας σφετεριστής, που συμμετέχει στην συνέλευση για να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία με σκοπό -γεμίζοντας ένα κουστούμι- να δικτυωθεί επαγγελματικά και να δώσει νόημα στην ζωή του, με το να σουλατσάρει σε υπέρ-ατλαντικά (για το καλό του Ελληνισμού) μέρη, τότε πως κατέληξε η παροικία που τον έστειλε να τον εκλέξει; Εκλέχθηκε, έτσι δεν είναι;

Φίλοι και συμπατριώτες, δεν φταίει ούτε ο Σημίτης (σορι ο Παπανδρέου ήθελα να πω) ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Κωνσταντόπουλος, ούτε η Παπαρήγα, ούτε τα υπόλοιπα κόμματα, ούτε η κυβέρνηση για αυτό. Φταίμε εμείς (οι όπου Γης Ελληνικές παροικίες), που έχοντας στα χέρια μας ένα παγκόσμιο θεσμό Ελλήνων μεγίστης σημασίας, χαλαρά και δίχως τον προβληματισμό που επιβάλλεται, στέλνουμε όποιον δύναται ή όποιον λάχει να μας αντιπροσωπεύσει. Εμείς φταίμε, διότι δεν απαιτούμε την ενημέρωση από το ΣΑΕ που μας αξίζει. Εμείς φταίμε, διότι επιμένουμε να αδιαφορούμε. Εμείς φταίμε, που καταλήγουμε να στέλνουμε αντιπροσώπους που αντιλαμβάνονται το ΣΑΕ ως κλαδική κόμματος (....και τι έκανε για μένα το ΣΑΕ μέχρι τώρα...).

Έλληνες, η ενεργώς συμμετοχή και το ανιδιοτελές ενδιαφέρον μας, μπορεί μονάχα να σώσει τον θεσμό αυτό, από το καπέλωμα και την αχρηστία. Και εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού το μπορούμε. Το πράξαμε χρόνια τώρα στις παροικίες μας. Μην αδιαφορείτε και συμμετέχετε. Απαιτήστε ενημέρωση και παρέμβαση. Τώρα, πριν είναι πολύ αργά.

Ιανουάριος του 2004

stelios@atlas.co.za

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)