Ν' αρχίσουμε με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ε.Ε. και συγκεκριμένα σε κρατίδια της Γερμανίας, όπου, πριν το τέλος του δεύτερου δεκαημέρου του Σεπτέμβρη, στη Σαξονία και στο Βρανδεμβούργο, το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε υπέρ των κομουνιστών (PDS) και ακροδεξιών (NDP), εκτός του ότι αύξησαν τα ποσοστά τους, έδωσαν κι ένα καλό χτύπημα στα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας και των πρασίνων. Τα αποτελέσματα έγιναν αμέσως γνωστά στο Ομόσπονδο Γερμανικό Κράτος και όχι μόνο. Έκαναν το γύρω της Ε.Ε, μεταφέροντας και μια μεγάλη ανησυχία, ανησυχία που θέλει να καθιστά τους Γερμανούς Πολίτες, (τους πιο κακοτυχισμένους, θύματα μετά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και της αέναης προπαγάνδας) προσεχτικούς και άγρυπνους σε τυχόν πισωγυρίσματα, που η Ε.Ε., σαν σύνολο, έτσι ή αλλιώς ηθελημένα τα υφίσταται και καμουφλαρισμένα. Τα εκλογικά χαρτιά που παίχτηκαν ήταν η ανεργία, οι περιβόητες περικοπές και άλλα, ενάντια στους διώχτες των κοινωνικών κατακτήσεων ή ευρωπαίων κούρων, αν θέλετε. Από κει και μετά ο φόβος περί ακροδεξιών ή κομμουνιστών, είναι παραμύθια της χαλιμάς, είναι μια ξεφτισμένη προπαγάνδα και ακόμα μια «Ευρωπαϊκή Τρομοκρατία» προκειμένου να κρατούν τους Πολίτες κοιμισμένους και αιώνια θύματα. Όμως οι Πολίτες-ψηφοφόροι, μη έχοντας άλλη επιλογή έναντι του σκληρού προσώπου της Ε.Ε., κατέφυγαν στα «άκρα». Κι αυτοί οι Πολίτες, το μεγαλύτερο μέρος αυτών, είναι Πολίτες που «δραπετεύουν» από τα κατεστημένα της τεχνικής ανεργίας και της πανευρωπαϊκής εξαθλίωσης, που απλόχερα η σοσιαλδημοκρατία με τους συμμάχους της τους πρόσφερε. Πολίτες, που τη διαμαρτυρία τους δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, Πολίτες που διαγράφουν την διάλυση της Ε.Ε. ή την ανασυγκρότησή της εάν και εφόσον αυτή είναι δυνατή. Πάντως βέβαιο είναι ότι αυτή η κατάσταση δεν έχει μάκρος. Η οικονομικοκοινωνική σήψη έχει βγει στην επιφάνεια.

Σαν Έλληνες της Γερμανίας και Πολίτες της Ε.Ε. αυτά καταθέτουμε. Μια κατάθεση ψυχών των λαών της. Εμείς, που διανύουμε την τέταρτη πλέον δεκαετία παραμονής μας στην Ε.Ε. - Γερμανία, στην οποία προσφέραμε τα καλλίτερα χρόνια της ζωή μας και όχι μόνο. Στις εθνικές οικονομίες και των δύο Κρατών, (Ελλάδα - Γερμανία) ο σταθερός επί δεκαετίες αριθμός μεταναστών 500 χιλιάδων, περίπου, αποδεικνύει τα οικονομικά μεγέθη, συν την ποικίλη πολιτιστική δραστηριότητα από πλευρά μας. Ήρθαμε υγιέστατοι νιοι και θα φύγουμε πρόωρα γέροι, άρρωστοι και με χωρίς δόντια. Βέβαια, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο ανταμειφθήκαμε, και παρά της αντίξοες συνθήκες, (προβλήματα στέγασης-κατοικιών, τα αειθαλή προβλήματα των σχολειών μας, των συνθηκών εργασίας, του ρατσισμού και του ναζισμού με τις κατά καιρούς μετωπικές συγκρούσεις κλπ), ε όπως και να το πούμε επιβιώσαμε. Κι αυτά ίσχυαν μέχρι το 1989.

Οι λειτουργίες όλων των Γερμανικών φορέων, κομμάτων και συνδικάτων σε ό,τι αφορούσαν την αγορά εργασίας και τις κοινωνικές συνθήκες γενικά, συν εξωγερμανικές οργανώσεις, ποικίλοι Σύλλογοι και Κοινότητες, είχαν παρουσία και αγωνιστικότητα και το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ Κράτος λειτουργούσε. Το άλλοτε παγκόσμιο προπύργιο της οικονομίας και των κοινωνικών κατακτήσεων όπως συνταξιοδοτικά ταμεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, Νοσοκομεία κλπ. Συνθήκες ομαλές ή συνθήκες που μετριάζονταν μεταξύ εργοδοτών και εργατών. Ανεργία, που ελάχιστα ανησυχούσε και ελέγχονταν. Ταμείο ανεργίας για τους άνεργους και πρόνοια από τις τοπικές κυβερνήσεις του ομόσπονδου Γερμανικού Κράτους. Συνθήκες που όλο ομαλοποιούνταν σε ό,τι αφορούσε τις σχέσεις των ξένων με τους ντόπιους. «Ενσωμάτωση» αλλοδαπών «δυο ταχυτήτων» στη Γερμανική κοινωνία, δηλαδή από τη μια φυγάδες, πολιτικοί πρόσφυγες και άλλοι, πολλοί εξ αυτών μέσω των γάμων τους και λοιπών διευκολύνσεων αποκτούσαν την Γερμανική υπηκοότητα και από την άλλη διάφοροι Πολίτες, μεταξύ και Έλληνες, ενσωματώθηκαν στη Γερμανική κοινωνία για άλλους λόγους, όπως για την καλλίτερη και μελλοντική τους επαγγελματική αποκατάσταση μια και η Μητρόπολη αδιαφορούσε και αδιαφορεί παντελώς. Αυτή ήταν η μια όψη, που κράτησε περίπου μια εικοσαετία, όπως εμείς τη ζήσαμε και την έχουμε στο πετσί μας και την καταθέτουμε. Κι αυτά όλα ατόνησαν ή τα ατόνησαν.

Η άλλη όψη είναι η σημερινή και ξεχωρίζει από μπόχα πολλών αναμιγμένων κοινωνικών βακτηρίων, επικίνδυνα σε πολλές περιπτώσεις, όπως η ανεργία, η «λαθρομετανάστευση» («προϊόν» για το οποίο και η Ε.Ε. έχει μεγίστη ευθύνη). Ακολουθούν τα περιβόητα οικονομικά «πακέτα» στήριξης!!!, που κατά την ταπεινή μας άποψη, από τη μια είναι θετικά σε ένα ποσοστό της τάξης του 10%, και από την άλλη αρνητικά της τάξη του 90%. Και μιλάμε πλέον για μια Ενωμένη Ευρώπη των 500 περίπου εκατομμυρίων Πολιτών και η αναφορά μας επικεντρώνεται στο κοινωνικό Κράτος. Κράτος των Ευρωπαίων Πολιτών, όπως λένε και οι Έλληνες πολιτικοί που κάνανε την Ε.Ε. πατρίδα τους, σύμβολο και θρησκευτική εικόνα. Μια Ένωση επίδοξων κούρων που επιδόθηκαν στο ψαλίδισμα των κοινωνικών κατακτήσεων.

Έτσι σαν Ευρωπαίοι Πολίτες, ας αναφωνήσουμε και πάλι το καθιερωμένο από μας: Στην υγειά σου, Ευρώπη! Prost, Europa! Prost! To your health Europe! Salud Europa, salud! Na zdravi Evropo! Saglikli Aurupa! κι ας τρέξουμε με γάζες και τσιρότα να δέσουμε τις πληγές της. Πληγές όμοιες με τις μεταστάσεις του καρκίνου.

Ασφαλώς, με τον όγκο των κειμένων μας γύρω από γενικά θέματα με «προσανατολισμό», όπως λένε, στα καλά της Ε.Ε., εμείς από το χώρο της, μάλιστα σαν ένθερμοι υποστηριχτές της, δεν πάψαμε στιγμή να μας ενδιαφέρει η τύχη της, κι αυτό βγαίνει μέσα από τις καταγγελίες μας άλλοτε σαθρές, άλλοτε πονηρές και άλλοτε εγκληματικές από τις πολιτικές της σε όλες τις κλίμακες τής εσωτερικής και εξωτερικής της πολιτικής.

Στο φθινοπωρινό μας αφιέρωμα εν τάχει θα σταθούμε στις περικοπές (περικοπές που θα αποτελέσουν την πανευρωπαϊκή«βόμβα») στα περιβόητα «πακέτα στήριξης» προς τις φτωχότερες χώρες-μέλη της Ε.Ε. και στην αμφιλεγόμενη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή...οικογένεια. Τρομάρα μας! Μόνο οικογένεια δεν είναι. Είναι όμως ένα εκκολαπτήριο ληστειών απ' τους αρπάχτρες του κεφαλαίου και των εργοδοτών, (στην προκειμένη περίπτωση) έναντι του άλλοτε κοινωνικού Κράτους. Λοιπόν, ακούμε ότι στον ρου των περικοπών θα προστεθεί ακόμη μια περικοπή, (ευχόμαστε να μη συμβεί), αλλά αν τύχει και γίνει θα είναι το τελικό χτύπημα προς όλους τους κλάδους των εργαζομένων. Ας δώσουμε ένα πραγματικό-ζωντανό, Γερμανικό, παράδειγμα ενός εργαζόμενου. Έχουμε και λέμε:

1^ον Μικτός μηνιαίος μισθός 767,-Ευρώ. Εισφορές εργαζομένου (κρατήσεις για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη) 157,75. Μηνιαίος καθαρός μισθός 609,25. 2^ον Επί του μικτού μισθού των 767,- Ευρώ ο εργοδότης βάσει της εργατικής νομοθεσίας υποχρεούται και καταθέτει εισφορές ύψους 336.88,- Ευρώ. Αυτό που θέλουν τώρα να εφαρμόσουνε είναι τις εισφορές των εργοδοτών (336.88,-)να τις χρεωθεί ο εργαζόμενος. Το δε επιχείρημα των εργοδοτών είναι, η εξοικονόμηση θέσεων εργασίας!!!

Ας ναρκωθούμε με το γλυκό κρασί σου και ας βροντοφωνάξουμε, μπας και προγκίξουν τα ευρωπαϊκά ξόρκια: Prost, Europa! Prost! Στην υγειά σου, Ευρώπη και να ψαχουλέψουμε λίγο τα πακέτα στήριξης..! Αναλογίστηκε κανείς από πού βρίσκονται αυτά τα περιβόητα πακέτα, για τα οποία γίνεται τόσος λόγος; «Πακέτα εδώ, πακέτα εκεί, πακέτα παραπέρα, κάνανε τα κορμάκια μας σαν τρύπια ταμπακέρα...»! Πακέτα που δικαιολογημένα χαρακτηρίζουμε σαν δώρο άδωρο, φτάνει να έχουμε κατά νου τη διανομή και διαχείριση αυτών των ποσών, πώς και πού διατίθενται, πόσοι άρπαγες έγιναν πλούσιοι και πόσοι θα πεθάνουν στην ψάθα; Ασφαλώς και γίνονται έργα «β ι τ ρ ί ν α ς» αφού, στη Χώρα μας, νεκρώθηκε η Επαρχία. Έργα που δεν εξυπηρετούν το κοινωνικό σύνολο αλλά στρατηγικές και εμπορικές διευκολύνσεις. Πακέτα που περιέχουν τους πιο στραγγαλιστικούς τρόπους από τους φόρους των Πολιτών και των απάνθρωπων περικοπών.

Οι αξιότιμοι αρχηγοί των κομμάτων κ.κ. Καραμανλής, Παπανδρέου και Κωνσταντόπουλος, όταν ανεβαίνουν στο βήμα ή όταν βγαίνουν στα κανάλια, για ποια Ευρώπη κάνουνε λόγο; Για την Ευρώπη των Πολέμων και του κεφαλαίου; Για την Ευρώπη της ρεμούλας και του κοινωνικού χάους; Για την Ευρώπη-προτεκτοράτο, άντρο των επιδρομών και ισοπεδώσεων των κοινωνικών κατακτήσεων; Της ανεργίας, της, φτώχειας, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και της σταδιακής περιθωριοποιήσεως του πολιτισμού; Διότι αν η Ε.Ε. είχε πολιτιστικά αποθέματα αλλιώς θα λειτουργούσε και θα επιδίδονταν σε ένα ρόλο πραγματικού Δ Ι Ω Κ Τ Η έναντι κάθε μεγαλόστομων ηγετών, αρχηγών κομμάτων, ψευτών και υποκριτών.

Όσο για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι ένα τεράστιο θέμα, το βλέπουμε άλλωστε στην Ελλάδα πως έχει εξελιχθεί σε μεγάλη κομματική αντιπαράθεση ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα και ούτε είμαστε ειδήμονες να το λύσουμε εμείς. Δεν μπόρεσαν να το λύσουν οι πασόκοι, δεν μπορεί να το λύσει η Ν.Δ., δεν το έλυσαν ούτε ευχαριστώ, ούτε χοροί, αγκαλιές και φιλιά και παν απ' όλα δεν το έλυσαν οι αχανείς πολιτικοί εμπαιγμοί, η Ε.Ε., ο Ο.Η.Ε., το ΝΑΤΟ, άντε να βάλουμε και λίγο Αμερικάνο, θα το λύσουμε εμείς τώρα;

Σύνθετο το πρόβλημα της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, σύνθετοι παρουσιάζονται και οι ευρωπαίοι, δηλαδή διχασμένοι. Παράλληλα σαν διελκυστίνδα λειτουργεί και η Τουρκία, όπως τα συμφέροντά της το επιβάλουν. Από τη μια οι Αμερικανοί πιέζουν την Ε.Ε. προκειμένου να την κάνει μέλος της μη τυχόν και χαλάσουν οι σχέσεις στη Μέση Ανατολή μεταξύ Αμερικανών, Ισραηλινών και Τούρκων. Κι ας μην ξεχνούμε ότι βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στο δίκτυο της διεθνούς τρομοκρατίας!!! Βέβαια γνωστά πράγματα να μην τα μεγαλοποιούμε. Από την άλλη, με όσα αναφέραμε μέχρι τώρα, η γρήγορη ένταξη της Τουρκία στην Ε.Ε. θα τα φέρει όλα άνω κάτω. Οι Τούρκοι Πολίτες, πέρα από το ότι δε θα γίνουν πλούσιοι και θα ψάχνουν για δουλειά, όπως ψάχνουμε εμείς σήμερα και δε βρίσκομαι κι ούτε πρόκειται να βρούμε, η βέβαιη πληθυσμιακή μετακίνησή τους στην Ε.Ε. θα προξενήσει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και παν απ' όλα θα δυναμώσει ο ρατσισμός, για τον οποίο υποτίθεται ότι πολεμάμε. Από πού θα βρει χρήματα η Γερμανία παράδειγμα να πληρώσει τις πολύτεκνες οικογένειες; Από τα πακέτα; Από πού βγαίνουν τα πακέτα; Από την τσέπη του Γερμανού Καγκελάριου και της σοσιαλδημοκρατίας, η οποία για ξεκάθαρους πολιτικούς λόγους υποστηρίζει την ένταξή της και όχι γιατί τους αγαπάει; Όταν ένας ηγέτης έχει στραγγίσει το ζουμί των Πολιτών της Χώρας του και έχει ξεχάσει το λαό του θα σκεφτεί για έναν άλλο; Τρελά πράγματα και αντιφατικά επικίνδυνης μορφής.

Γενικότερα η Ευρώπη δεν είναι ικανή, δυστυχώς, να αντιμετωπίσει ούτε το ένα ούτε το άλλο και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντισταθεί στην πίεση των Ισραηλινών και των Αμερικάνων. Παγιδευμένη από κάθε άποψη στο διεθνή κεφάλαιο έχει πουλήσει την ψυχή της στο σατανά. Όσο για μας τους Έλληνες της Γερμανίας, απ' όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, για τους παραπάνω λόγους κι εμείς είμαστε διχασμένοι. Και όσο για την εμμονή της πολιτικής Ελλάδας υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., ένταξη η οποία θα φέρει τους δυο λαούς πιο κοντά (αυτό τουλάχιστον οι λαοί το κάνουν χωρίς εντολές και θα είχανε ολοκληρώσει τις σχέσεις τους αν λείπανε τα πολιτικά αγκάθια και βρωμοσυμφέροντα των πολεμικών βιομηχανιών) και θα περιοριστούν οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί. Αυτό κι αν δεν είναι παραμύθι. Αυτό κι αν δεν είναι κομματικό παιχνίδι εξαπάτησης των Πολιτών. Αίσχος και έλεος στην κοροϊδία. Και εξηγούμαστε. Για διάφορους λόγους δεν γίνεται μέλος στην Ε.Ε. η Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει τους εξοπλισμούς της προκειμένου να φυλάει τα σύνορά της; Δηλαδή, τα σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης, μέχρι πού φτάνουν;

Prost, Europa! Prost! To your health Europe! Salud Europa, salud! Na zdravi Evropo! Saglikli Aurupa! Αυτή είναι η Ευρώπη του σήμερα. Αντιδημοκρατική, υποκριτική και μεγαλόστομη, πλαισιωμένη με ηγέτες ψεύτες, αρκετά «χαμογελαστούς» και ευρωατλαντικά εξειδικευμένους κούρους.

Ευρώπη! Οι λαοί σου, αργά μα σταθερά, εξελίσσονται σε Διώκτες της ουτοπίας, του εμπαιγμού και της αλαζονείας και εξοπλίζονται με τις πανοπλίες των εμπειριών του παρελθόντος και των ενστίκτων του παρόντος. Ευρωάτλαντες ηγέτες φυλαχτείτε απ' τον ρου των Πραγμάτων. Όχι της δική σας «Νέα Τάξη Πραγμάτων» αλλά από μια νέα, που εσείς δημιουργείτε.

Καλό φθινόπωρο

Ε.Ε.-Γερμανία, Σεπτέμβριος, 20.09.2004

www.fasoulas.de

vaios@fasoulas.de