Πόσοι από μας, τους ανθρώπους της μιας κάποια ηλικίας δεν θυμόμαστε ακόμη με συγκίνηση εκείνο το μαγικό σκοινί, που πιτσιρικάδες, στα λαϊκά σινεμά που καταφέρναμε να τρυπώσουμε, το βλέπαμε στα χέρια του ήρωά μας κάου-μπόϋ να κάνει θαύματα και με γουρλωμένα τα μάτια μας χειροκροτούσαμε και ξεφωνίζαμε.

Μ' εκείνο το μαγικό σκοινί, με το λάσο του, ο ήρωάς μας κάου-μπόϋ έκανε τα πάντα. Έπιανε τους κακούς ανθρώπους, ακινητοποιούσε άγρια θηρία, έκοβε δέντρα, γκρέμιζε σπίτια. Καμιά φορά ...έφτιαχνε και δρόμους.

Θυμάμαι σε κάποια ταινία ένας από τους πολύ μεγάλους ήρωές μας, ο Τομ Μιξ ή ο Ντικ Φοράν αν δεν με απατάει η μνήμη μου, με το λάσο του σταμάτησε ένα ολόκληρο τραίνο που πήγαινε να πέσει σε κάποιο γκρεμό. Και δώστου χειροκρότημα και ξεφωνητά εμείς.

Ήταν τέτοια η επιρροή του λάσου πάνω μας που πολλές φορές πολλοί από μας κλέβαμε το σκοινί της μπουγάδας της μάνας μας η οποία όταν μας έπιανε, από κάου-μπόϋδες μας έκανε Ινδιάνους από το ξύλο.

Τώρα θα μου πείτε πως και γιατί μέσα στα γεράματά μου θυμήθηκα το λάσο;

Μπορεί να άλλαξαν οι καιροί, μπορεί ο κινηματογράφος να ασχολείται με άλλα θέματα πλέον, μπορεί το άσπρο πανί να μην φιλοξενεί πια τις ηρωικές φιγούρες των κάου-μπόϋδων της άγριας δύσης, όμως το λάσο δεν χάθηκε από τον κόσμο. Έχει χωθεί βαθιά στη ζωή μας, στην καθημερινή βιοπάλη μας, στον αγώνα μας για την επιβίωση. Πιθανόν να είναι αόρατο, να μην μπορείτε να το δείτε, να μην έχει την μορφή του θρυλικού σκοινιού. Όμως έτσι όπως και αν είναι το λάσο σήμερα στον κόσμο μας, είναι εξ ίσου θαυματουργό όπως ήταν τότε στις ταινίες που βλέπαμε παιδιά. Οι πάντες και τα πάντα σήμερα λειτουργούν με ένα λάσο. Ένα λάσο αόρατο που σε τυλίγει πολλές φορές χωρίς να το καταλάβεις, χωρίς να το αντιληφθείς και είναι αργά πλέον όταν νοιώσεις το αγκάλιασμά του.

Ο σημερινός άνθρωπος θεωρεί απαραίτητο να ζει και να κινείτε με ένα λάσο στο χέρι. Από που και από ποιους να αρχίσω. Οι πολιτικοί όλου του κόσμου λάσο χρησιμοποιούν προκειμένου με αυτό να αρπάξουν τους ψηφοφόρους τους και να εξασφαλίσουν έτσι μια καρέκλα σε κάποια βουλή που μετατρέπεται σε χιλιάδες ευρώ, δολάρια, ρούβλια, γεν, λίρες, λιρέτες και άλλα νομίσματα. Βέβαια αφού αρπάξουν τους ψηφοφόρους τους στο λάσο δεν τους αφήνουν με τίποτα. Βλέπετε τους χρειάζονται και για τις επόμενες εκλογές.

Με το λάσο ζουν, εργάζονται και κινούνται στο σύνολό τους οργανισμοί, ενώσεις, σύλλογοι, ομοσπονδίες, ιδρύματα, ακόμη και ...φιλολογικά. Εκσφενδονίζουν το λάσο τους, σε τυλίγουν, σε δένουν και σε ...σέρνουν. Και ζουν αυτοί καλά και εμείς ακόμη χειρότερα.

Βέβαια το λάσο δεν λείπει και από τα χέρια του προέδρου των ΗΠΑ, του προέδρου μας, καθ' ότι κάτοικος της Αμερικής και εγώ, του κ. Τζώρτζ Μπούς του νεώτερου. Γεννημένος στο Τέξας ο άνθρωπος, στη μάνα γη των κάου-μπόϋδων, όπως θα έλεγε και ο Μαμαλάκης, πως θα ήταν δυνατόν να μην είναι εφοδιασμένος με ένα λάσο, όταν μάλιστα αποφάσισε, για καλή μας τύχη, να ασχοληθεί με την πολιτική. Μόνο που αποδείχτηκε ότι δεν γνωρίζει να το χρησιμοποιεί με την τέχνη που χρειάζεται. Διότι όπου αποφάσισε να το ρίξει, αυτό σαν μπούμερανγκ, γυρίζει και τυλίγει τον ίδιον. Το λάσο θέλει τέχνη και εξυπνάδα my boy George. Ευτυχώς που στο πλευρό του έχει την Κοντολίζα Ράϊς η οποία καθ' ότι θηλυκού γένους, όπως λένε, χειρίζεται το λάσο με μεγάλη επιδεξιότητα απαλλάσσοντας έτσι τον αφέντη της από τις κακοτοπιές.

Αν πείτε για τους Έλληνες πολιτικούς αυτοί είναι δάσκαλοι στο λάσο. O Καραμανλής μαέστρος. Το λάσο του προεκλογικά έκαμε θραύση. Κατάφερε και έδεσε δημόσιους υπαλλήλους, αγρότες, επιχειρηματίες, εργάτες, βιομηχάνους συνταξιούχους και σήμερα δεμένους τους σέρνει όπου θέλει. Τελευταία, στην έκθεση Θεσσαλονίκης, απέδειξε τις ικανότητές του στο λάσο αφού κατάφερε να πιστέψουν όλοι τα όσα τους είπε.

Αντίθετα, ο Γιωργάκης, παρ' όλο που είναι αμερικανάκι, αποδείχτηκε ανίδεος στο χειρισμό του λάσου. Και σήμερα μοιάζει να είναι δεμένος στο ίδιο του το λάσο. Βέβαια προσπαθεί ο άνθρωπος να κάμει κι' αυτός κάτι αλλά θα πρέπει πρώτα να καταφέρει να απαλλαγεί από το λάσο που του αμολάνε τα πρωτοπαλίκαρα του.

Και στον χώρο της εκκλησίας δεν θα ήταν δυνατόν να λείπει το λάσο. Εκεί και αν είναι. Μεγάλος δάσκαλος ο αρχιμανδρίτης Γιοσάκης. Θα τον θυμάστε βέβαια. Λαμπρός κάου-μπόϋ. Και ποιόν δεν τύλιξε στο λάσο του. Όμως για το λάσο στην εκκλησία, δεν θέλω να πω πιο πολλά. Ψάχτε το μόνοι σας, διότι δεν επιθυμώ να μπλεχτώ σε περιπέτειες όπως έγινε στην πρόσφατη κρίση της ελλαδικής εκκλησίας όπου με τα άρθρα που έγραψα παρ' ολίγο να είχα την τύχη του συμπατριώτου μου και συγχωριανού μου Ανδρέα Λασκαράτου.

Τελευταία το λάσο έχει εισχωρήσει για τα καλά και στο διαδύκτιο. Το τι γίνεται εκεί μέσα δεν λέγεται. Ούτε και μπορείς να καταλάβεις από που και με ποια μορφή θα σε τυλίξει το λάσο. Διακοπές σε εξωτικά νησιά μέχρι σπίτια εξοχικά και αυτοκίνητα. Από αιθέριες υπάρξεις για αλησμόνητες νύχτες, μέχρι διπλώματα σπουδών από τα πλέον ονομαστά πανεπιστήμια του κόσμου. Το λάσο σε όλο το μεγαλείο της ηλεκτρονικής μορφής.

Γι' αυτό σας λέω φίλοι μου. Το τι λάσο υπάρχει γύρω μας δεν λέγεται. Έχουμε πήξει από κάου-μπόϋδες. Μπορεί να μην τους αναγνωρίσετε διότι δεν φοράνε πλατύγυρα καπέλα, ούτε έχουν περίστροφα στη ζώνη τους. Όμως το λάσο το έχουν οπωσδήποτε. Φυλαχτείτε λοιπόν.