Metanastis

Γράμμα στον Μέγα Αλέξανδρο

Η επιστολή αυτή γράφτηκε από τον ζωγράφο Μιχαήλ Παπανδρώνη, 11.04.2005

...Αλέξανδρε,

νομίζω ότι έφτασε η ώρα να χωριστούμε. Δυστυχώς δεν μπορώ να σε κρατήσω άλλο, ίσως είσαι πολύ Μεγάλος για μένα -έτσι αποφάσισαν- και εγώ καλούμαι τώρα να παραδώσω αμαχητί το όνομα της γενέτειρας σου και της Πατρίδας μου σε μια νέα χώρα που ο διερχόμενος πληθυσμός της χρειάζεται Ιστορία...

Μη λυπάσαι Αλέξανδρε - εσύ όπου και να σε δώσουν πάντα θα υπάρχεις- σκέψου όμως και εμένα πως θα συνεχίσω να υπάρχω Ιστορικά ορφανός και Πολιτιστικά στερημένος Μακεδόνας ;

Ποια Ιστορία θα διδάξω στα παιδιά μου και πως θα δικαιολογήσω αυτήν την αναίσχυντη εκχώρηση της Πολιτιστικής μου κληρονομιάς;

Οι καιροί άλλαξαν Αλέξανδρε, όλα τώρα έχουν απλουστευθεί. Στην εποχή σου το δημοψήφισμα ήταν Δημοκρατικός θεσμός, στην δική μου εποχή το δημοψήφισμα "επιτρέπεται" μόνον για την ανάδειξη των ηγετών μας.

Η δική σας η Βουλή είχε σοφούς και η δική μας έχει εγγράμματους αλλά ανιστόρητους αγορητές. Η Δημοκρατία στις ημέρες μας είναι σχηματικός όρος και δεν παράγει Πολιτισμό. Τα ιδανικά είναι εισαγόμενα και η πραγματικότητα εικονική. Οι ηθικές αξίες είναι πλέον ευάλωτες και τα πιστεύω μας επιφανειακά.

Η ανθρώπινη ζωή είναι ευτελούς αξίας και χάνεται στο όνομα της ειρήνης.

Σε αυτήν την περίοδο απόρριψης και αμφισβήτησης που διερχόμαστε οι Πολιτισμοί του κόσμου συρρικνώνονται και οι Ιστορικές αξίες εκποιούνται στο Χρηματιστήριο Εθνοτήτων...και εγώ δεν ξέρω σε τι να ελπίζω πια.

Και εσύ Αλέξανδρε που είσαι;
Ποιος θα μας φωτίσει τώρα;

ένας Μακεδών

MICHAEL PAPANDRONIS
artimer@otenet.gr