Πάμπολλοι λαοί έχουν
ευεργετηθεί από την Αμερική, αλλά και
πολλοί την θυμούνται με τα πιο μελανά
χρώματα, διότι η χώρα αυτή είναι ικανή
και για το μεγάλο καλό, αλλά και
για το μεγάλο κακό. Εμείς οι
Έλληνες ενώ έχουμε πολλαπλώς
ευεργετηθεί από τις ΗΠΑ, παράλληλα
έχουμε υποστεί και φοβερά τραύματα που
δύσκολα μπορεί να ξεχάσει η συλλογική
μας μνήμη: Χούντα, Κυπριακή
Τραγωδία, στήριξη επεκτατικής
πολιτικής της Τουρκίας, είναι τρεις
τραυματικές εμπειρίες, που μας
βασανίζουν εδώ και μισό αιώνα.
Βέβαια και η Αμερική χρωστάει
στην Ελλάδα πάμπολλα πνευματικά και
πολιτιστικά αγαθά (Δημοκρατία,
διαχρονικές αξίες, το 70 % της γλώσσης
τους κ. α), την συμμαχία της σε δύο
μεγάλους πολέμους, αλλά και για την εκεί
φιλειρηνική και προοδευτική Ελληνική
Ομογένεια.
Όμως δυο καλοί φίλοι πρέπει
να λένε την αλήθεια, και η αλήθεια είναι
ότι οι ΗΠΑ έχουν πάρει στραβό δρόμο.
Το χειρότερο είναι ότι μετά την
επικράτηση των γνωστών Ανατολικών
κύκλων, ξεστράτισαν από τη
δημοκρατική τους κοίτη.
Ιδού πως έκρινε ο Αϊνστάιν
την θετή του πατρίδα: «Η Αμερική
είναι η πιο δυνατή χώρα μεταξύ των
τεχνικώς ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου.
Η επιρροή της στην διαμόρφωση των
διεθνών σχέσεων είναι ανυπολόγιστη.
Όμως ο λαός της δεν δείχνει πολύ
ενδιαφέρον για τα διεθνή προβλήματα,
μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση έχει το
πρόβλημα του Αφοπλισμού. Τούτο πρέπει
να αλλάξει και πρωτίστως προς το
συμφέρον της ίδιας της Αμερικής. Ο
τελευταίος πόλεμος(Β! Π.Π) έδειξε ότι δεν
υπάρχουν πλέον φραγμοί μεταξύ ηπείρων
και ότι η μοίρα όλων των χωρών είναι
στενά συνυφασμένη. Ο λαός αυτής της
χώρας πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει
μεγάλη ευθύνη στη σφαίρα της διεθνούς
πολιτικής. Το μέρος των παθητικών
παρατηρητών είναι ανάξιο αυτής της
χώρας και είναι προορισμένο στο τέλος
να οδηγήσει τον κόσμο στην καταστροφή»,είπε
ο Αϊνστάιν.
Αν ζούσε ο μεγάλος επιστήμων
σήμερον ασφαλώς θα καυτηρίαζε: α/
την χαλάρωση των δημοκρατικών
θεσμών, β/ την δημιουργία «στρατοπέδων
συγκεντρώσεως», γ/ την εξοπλιστική
φρενίτιδα, δ/ την άδικη υποστήριξη
στο Ισραήλ σε βάρος του
απελπισμένου και αβοήθητου
Παλαιστινιακού λαού και την ανέγερση
νέου «Τείχους του Αίσχους», ε/
την έλλειψη παγκόσμιας συνεργασίας,
στ/ την διαίρεση του κόσμου σε «καλούς»
και «κακούς» και σε «ημετέρους»
και «τρομοκράτες» ζ/ την
αδιαφορία τους για το περιβάλλον
κ. α.
'Αρα οι ΗΠΑ, είτε πρέπει να
ισώσουν το γιαλό ή να αρμενίσουν σωστά
.
Κ. Χ. Κωνσταντινίδης
Υποστράτηγος ε. α
13-06-2002