Οι χριστιανοί για να δώσουν θεϊκότητα στις καταστροφές που επεφύλαξαν για τον Ελληνικό Πολιτισμό ,έπλασαν μύθους και τους ονόμασαν "συναξάρια".
Χωρίς όμως να το αντιληφθούν, αποδεικνύουν έτσι το μεγάλο μίσος του χριστιανισμού εναντίον του Ελληνικού Πολιτισμού. Μίσος, βέβαια, που καταφαίνεται μέσα από τα γραπτά κείμενα της λεγόμενης «άγιας γραφής» και από την έμπρακτη συμπεριφορά των λεγόμενων «άγιων πατέρων» του χριστιανισμού. Στο παρακάτω κείμενο φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι χριστιανοί και ο θεός τους κατέστρεψαν τα ανεπανάληπτα μνημεία του Ελληνικού Πολιτισμού. Καμιά δικαιολογία δεν χωρεί γιά τις καταστροφές αυτές. Φέρουν, όμως, ως πρόσχημα τον υποτιθέμενο ειδωλολατρισμό των Ελλήνων. Ποίοι; Αυτοί που προσκυνούν ξύλα, κοκάλα, νεκροκεφαλές και ότι άλλο κατεβάζει η καλπάζουσα φαντασία των ρασοφόρων. Γιατί όλα αυτά επηγάζουν μέσα από τις καλούμενες μονές. Μονές όπου συρρέουν οι κίβδηλοι άνθρωποι, οι οποίοι σε τίποτε δεν ωφελούν την κοινωνία. Ας απαντήσει κάποιος επιτέλους, που ωφελούν οι μονές και οι ρασοφόροι - πλην ίσως του εαυτούς τους. Και όταν θέλουν να εξέλθουν προς οικονομικήν άγραν, εκθέτουν κοκάλα, σαγόνια, μουμιοποιημένα άκρα, ζώνες, αρώματα και άλλα διάφορα προς κοινήν θέαν και προσκύνησιν. Και ο αγαθός με την κακήν έννοιαν λαός συρρέει. Και αφήνει τον οβολόν του με την απλοική - και ίσως εν τέλει κουτή ελπίδα - ότι θα ωφεληθεί στην παρούσα ή στην υποθετική μέλλουσα ζωή. Παράδειγμα πρόσφατο το εξής: Εκτίθεται προς προσκύνησιν στο χωριό Ροδολίβος των Σερρών η αποκαλούμενη «κάρα» κάποιου άγιου Ραφαήλ από την γυναικεία μονή του ομώνυμου αγίου στην Λέσβο. Και οι πιστοί τρέχουν να προλάβουν την ευκαιρία...

--------------------------------------------

Ο 'Αγιος Ιουλιανός (8 Ιανουαρίου) όχι μόνον δια της προσευχής του έριξε και σύντριψε τα είδωλα ενός ναού, αλλά "ο ναός εβυθίσθη εντός της γης". Και ενώ οι παραπάνω άγιοι καταστρέφουν τα είδωλα με μόνη την προσευχή τους αυτοί που ακολουθούν το κάνουν μέσω του σεισμού σε διάφορες παραλλαγές.

Ο 'Αγιος Κόϊντος (2 Μαρτίου) προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός κι από τον σεισμό γκρεμίστηκε ο ναός και τα είδωλα έπεσαν και οι Έλληνες σκόρπισαν τρομαγμένοι.

Ο 'Αγιος Ηλιόδωρος (19 Νοεμβρίου) μπήκε "κρυφίως εις τον ναόν τον καλούμενον Πάνθεον, επειδή και εκεί ήσαν πάντα τα είδωλα των Θεών. Αφού δε προσευχήθη ο άγιος, ευθύς έγινε σεισμός, από δε τον σεισμόν έπεσαν κάτω τα είδωλα και εσυντρίφθησαν".

Ο 'Αγιος Κορνήλιος (13 Σεπτεμβρίου) προσποιήθηκε πως θέλει να θυσιάσει στους θεούς και μπήκε σε ένα ναό. "Τότε θαύμα μέγα εποίησεν ο του Χριστού μαθητής, δια μέσου του οποίου προσείλκυσεν όλους τους εκεί ευρισκομένους εις την πίστιν του Χριστού; δια μέσου δηλαδή της προσευχής του αιφνιδίως έγινε μέγας σεισμός από τον οποίον έπεσεν ο ναός και τα μεν είδωλα εσύντριψε και κατέχωσε, την δε γυναίκα του Δημητρίου (του ηγεμόνα της πόλεως) Ευανθίαν ονόματι, μαζί με τον υιόν της, ζωντανούς υποκάτω εις το χώμα παραδόξως εφύλαξεν". Όταν έμαθε ο Δημήτριος για τον σεισμό έτρεξε στον τόπο εκείνο πιστεύοντας πως θα βρει την σύζυγο και το γιο του νεκρούς, όμως "ο άγιος εκβαλών από το χώμα υγιείς την γυναίκα και τον υιόν, εβάπτισεν αυτούς, ομού και τον Δημήτριον και όλους τους ανθρώπους του; έπειτα εβάπτισε και όλην την πόλιν, φωτίσας αυτούς δια της θεογνωσίας" και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Όμως το γεγονός ότι καταστρέφουν τα αγάλματα δεν τους αρκεί; Αυτά πρέπει να γίνουν σκόνη:

Η αγία Μελετινή (16 Σεπτεμβρίου) δια της προσευχής της κατεκρήμνισεν εις την γην τα είδωλα του Απόλλωνος και του Ηρακλέους και ως κόνιν ταύτα ελέπτυνε". Ο άγιος μάρτυς του Χριστού Ανίκητος (12 Αυγούστου) προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός "από δε τον σεισμόν έπεσε κάτω το είδωλον του Ηρακλέους και έγινε ως κονιορτός; αλλά και εν μέρος της πόλεως Νικομηδείας εκρημνίσθη και πολλούς Έλληνας κατεπλάκωσεν".

Ο 'Αγιος Ορέστης (10 Νοεμβρίου) απλώς φύσηξε τα είδωλα κι εκείνα "κατέπεσον και έγιναν ως κονιορτός".

Ο άρχοντας της Βιθυνίας, Ιλαριανός ονόματι, πίεζε την αγία μεγαλομάρτυρα Κυριακή (7 Ιουλίου) να απαρνηθεί την πίστη της στον Χριστό και γι' αυτό την έφερε στο ναό των ειδώλων. Εκείνη όμως προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός μεγάλος από τον οποίο "εκρημνίσθησαν τα είδωλα και έγιναν ως κονιορτός ακολούθησε δε και ανεμοστρόβιλος, όστις εσκόρπισεν εις τον αέρα τον κονιορτόν των ειδώλων. Πεσούσα δε και μία αστραπή κατέκαυσε το πρόσωπον του άρχοντος Ιλαριανού όθεν εκείνος κρημνισθείς από τον θρόνον του εξεψύχησεν".

Οι Έλληνες έφεραν τον άγιο ένδοξο μεγαλομάρτυρα Προκόπιο (8 Ιουλίου) στον ναό των ειδώλων αλλά εκείνος "δια της προσευχής του εσύντριψε τα είδωλα, τα οποία παραδόξως μεταβληθέντα εις νερόν έξω της θύρας εχύθησαν".

Ο άγιος Βασιλίσκος (22 Μαΐου) προσευχήθηκε και "ευθύς ήλθε πυρ εξ ουρανού και κατέκαυσε τον ναόν και τα εν αυτώ είδωλα κατεσύντριψεν εις λεπτά κομμάτια".

Η αγία Ερμιόνη (4 Σεπτεμβρίου) μπήκε μέσα στον ελληνικό ναό του Ηρακλέους και αφού προσευχήθηκε "εις τον αληθή και φιλάνθρωπον Θεόν ευθύς έγινε βροντή από τον ουρανόν και μαζί με την βροντήν έπεσαν όλα τα είδωλα όσα ευρίσκοντο εις τον Ναόν και καταθλασθέντα έγιναν ως κονιορτός. Τότε η αγία εξήλθεν από του Ναού και λέγει εις τον βασιλέα: έμβα, ω βασιλεύ εις τον ναόν και βοήθησον τους θεούς σου, διότι αυτοί έπεσον και δεν ημπορούν να σηκωθούν". Τότε ο βασιλεύς διέταξε να αποκεφαλίσουν την αγία, αλλά ξεράθηκαν τα χέρια των δημίων Θεοτίμου και Θεοδούλου που την άγγιξαν. Όμως προσκύνησαν την αγία, πίστεψαν στον Ιησού και έγιναν πάλι όπως πριν. Τότε ήλθαν κάποιοι άλλοι δήμιοι και τους αποκεφάλισαν και τους τρεις.

Ο ιερομάρτυρας Έρασμος (2 Ιουνίου) μόλις αντίκρισε το είδωλον του Διός που ήταν χάλκινο με ύψος δώδεκα πόδια και πλάτος έξι πόδια "είδεν αυτό με βλοσυρόν όμμα (μάτι) και, ω του θαύματος! παρευθύς έπεσε και συνετρίβη εις λεπτά τμήματα από δε το είδωλον εξήλθε δράκων φοβερός, όστις αφάνισε πολύ πλήθος ανθρώπων. Και ο μεν βασιλεύς επανήλθε εις το παλάτιον με καταισχύνην, οι δε λαοί φοβηθέντες από τον δράκοντα προσέπεσον εις τους πόδας του μάρτυρος και πιστεύσαντες τω Χριστώ εβαπτίσθησαν από τον άγιον είκοσι χιλιάδες άνθρωποι". Κατόπιν ο άγιος θανάτωσε τον δράκοντα, αλλά ο βασιλιάς (που ήταν ο Μαξιμιανός) θύμωσε τόσο πολύ, που έσφαξε και τους 20.000.