είναι ο τίτλος τοπικής εφημερίδας «Νέος Αγώνας» της Καρδίτσας σε σχόλιο που διαβάζουμε. Στο ίδιο σχόλιο-ρεπορτάζ που δίνει η εφημερίδα, μαζί και φωτογραφικό υλικό παλιών συναγωνιστών του 'Αρη Βελουχιώτη, (μάρτυρες υπεράσπισης) μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Εκδικάστηκε χτες (06.06.2005) από το πολυμελές Πρωτοδικείο της Καρδίτσας η αγωγή της κ. Αικατερίνη Μακρυγιάννη με την οποία ζητά τη δικαστική αναγνώριση ως κόρη της διάσημης ελληνίδας ηθοποιού Ειρήνης Παππά και του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ 'Αρη Βελουχιώτη». 'Αλλού διαβάζουμε: «αρνείται οποιαδήποτε σχέση η διάσημη ηθοποιός» και «σε δυο μήνες η απόφαση του Πρωτοδικείου».

Έχουμε ασχοληθεί με το θέμα του Πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε διότι, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, η αναγνώρισή του δεν αφορά μόνο την κ. Αικατερίνη Μακρυγιάννη, που υποστηρίζει ότι είναι ο πατέρας της, αλλά και μια μερίδα του ελληνικού λαού, ίσως τη μεγαλύτερη. Πολύ δε περισσότερο αποτελεί τμήμα της ιστορίας μας και υποχρεούμαστε να τη φυλάξουμε και να τη μεταφέρουμε στη νέα γενιά.

Προς την κατεύθυνση της ενημέρωσης για το θρύλο τής Εθνικής Αντίστασης 'Αρη Βελουχιώτη, ασφαλώς «πρωταγωνίστρια» είναι η κ. Αικατερίνη Μακρυγιάννη και οι ακατάβλητες προσπάθειες να ενημερώνει συνεχώς τα ΜΜΕ, που όμως δεν κατάφερε να τα προσεγγίσει και να αγγίξει την ευαισθησία τους ώστε να δώσουν την ανάλογη διάσταση σ' αυτό το μέγα θέμα που δε μπορεί να κρυφτεί και να αποσιωπηθεί.

Βέβαια υπάρχουν και λίγες εξαιρέσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες κλπ που έχουν την τόλμη και το θάρρος να δημοσιεύουν και να αναμεταδίδουν κατά καιρούς κείμενα της κ. Μακρυγιάννη, προβάλλοντας έτσι τον Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ. Πέρα από κει η απορία μας βρίσκεται στην ευρύτερη σιωπή ή στην αδιαφορία των ΜΜΕ και εδώ πράγματι δεν κατανοούμε αυτή τη θέση τους και ιδιαίτερα των «αριστερών» εφημερίδων. Αυτή λοιπόν η σιωπή σε ένα τέτοιο θέμα από πλευράς των ΜΜΕ, κατά την άποψή μας, δε τους τιμά εκτός κι αν έχουν να αντιπαραθέσουν κάτι που δεν γνωρίζουμε. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα ευαισθητοποιηθούν.

Καρδίτσα λοιπόν με τη μάχιμη διεκδικήτρια, που ως φαίνεται θα τη φτάσει ως το τέλος αυτή την ιστορία με τους δυο στόχους της: Την αναγνώριση του 'Αρη Βελουχιώτη και την αναγνώριση της ταυτότητάς της. Για το δεύτερο θέμα αν και θεωρείτε προσωπικό-οικογενειακό, όπως έχουμε πει κι άλλες φορές δε μας πέφτει λόγος, υπάρχουν αρμόδιοι να δώσουν λύσεις, ωστόσο όλος αυτός ο θόρυβος που σηκώθηκε δεν μπορεί να μας κρατά αδιάφορους. 'Αλλωστε το ένα θέμα δένει το άλλο. Δεν μπορεί να διεκδικείται το ένα και να απορρίπτεται το άλλο. Η εμμονή και επιμονή της καθώς και οι δεκάδες μαρτυρίες -καταθέσεις ότι όντως είναι κόρη, όπως υποστηρίζει, της Ειρήνης και του 'Αρη, μας οδηγεί σε πάμπολλες σκέψεις και ερωτηματικά. Ρωτάμε λοιπόν:

Δηλαδή, όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν μια ρίζα; Δεν έχουν έναν πατέρα και μια μητέρα; Ασφαλώς! Ακόμη και οι «νόθοι» έχουν γονείς. Και η τεχνολογία, όπως ακούμε, θα αργήσει λίγα χρόνια ακόμα να δώσει παιδιά σε όποιον θέλει και ανεξάρτητα από το φύλο. Κι εδώ την Αικατερίνη Μακρυγιάννη τη βοηθά η τύχη της. Δε φαίνεται να είναι παιδί από «ανεμογκάστρι» ή να γεννήθηκε από μια πέτρα ή από ένα δέντρο ή να το έφερε ένας πελαργός. Κάποιος λοιπόν άφησε τη σπορά του και κάποια τη δέχτηκε. Αυτό ψάχνει να βρει η «κόρη της Αντίστασης».

Και παρά το γεγονός, όπως αποδεικνύουν καταθέσεις των ίδιων θετών γονιών της, το πρόβλημα της «άρνησης» ή και της απόρριψης, όπως η ίδια η κ. Μακρυγιάννη δηλώνει, εξακολουθεί να υφίσταται. Γιατί άραγε; Μήπως τελικά δε λειτουργεί κάτι καλά μαζί της; Μήπως έχει φτιάξει ένα φανταστικό σενάριο να θέλει να είναι σώνει και καλά γόνος του Βελουχιώτη και της κ. Παππά; Μήπως όλοι αυτοί οι μάρτυρες είναι εργαλεία της που τα χρησιμοποιεί για σκοπούς εξωπραγματικούς; Πολλά ερωτήματα θα μπορούσε να θέσει ένας απλός παρατηρητής. Και γι' αυτό το λόγο υποστηρίζουμε την άποψη ότι τα ΜΜΕ θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν.

Με όλα τα παραπάνω στη σωρεία των καταθέσεων που πιστοποιούν ό,τι υποστηρίζει η κ. Μακρυγιάννη, νομίζουμε πως μόνο η κατάθεση των θετών γονιών της είναι αρκετή και είναι υπεράνω κάθε υποψίας. Τι άλλη μαρτυρία να αναζητήσει κανείς όταν οι ίδιοι θετοί γονείς της ενόρκως βεβαιώνεται η μαρτυρία τους; «Το έτος 1945 τον Απρίλιο», λέει ο θετός πατέρας της, Θωμάς Κούλπας», κατέβηκε ο 'Αρης Βελουχιώτης μαζί με την Ειρήνη Παππά από το βουνό στην πόλη των Σοφάδων και πήγαν στο γιατρό Νασιάκο για να γεννήσει η Ειρήνη...» και αλλού καταλήγει: «Επειδή τώρα πλέον είμαι 88 ετών και θεωρώ πως δε πρέπει να κρύψω την αλήθεια άλλο από την Αικατερίνη (το παιδί μου) θέλησα με αυτόν τον τρόπο να το φανερώσω και να φύγω ήσυχος από τη ζωή...». 18.04.2002 και αντίστοιχα τα ίδια δήλωσε και η θετή μητέρα Βασιλική Θ. Κούλπα στις 12.03.2004. Περισσότερα ντοκουμέντα μπορεί να τα ζητήσει κανείς από την ίδια κ. Αικατερίνη Μακρυγιάννη. Εμείς θα επανέλθουμε.