του υποστρατήγου
ε.α Κ.Χ. Κωνσταντινίδη
Δοξάζω το Δία και την Υγεία
που με έχουν υγιή. Που μπορώ να
σκέπτομαι, να περπατώ στο βουνό, να
κολυμπώ το μισό χρόνο, να τρώγω εν μέτρω
το κάθε τι, να ταξιδεύω σε δύσκολα μέρη,
να ζω λιτά, να έχω όρεξη για μάθηση και
τέλος να γράφω αυτές τις σεμνές σκέψεις.
Ως θνητοί, πρέπει να δημιουργούμε σαν
να είμαστε αθάνατοι και να ζούμε σαν
μελλοθάνατοι, ιδιαίτερα εμείς της
τρίτης ηλικίας. Συνήθως οι ηλικιωμένοι
ομιλούν μόνον για το θάνατο. Ας μιλάμε
για τη ζωή, ας κάνουμε όνειρα για το
μέλλον και για τις επερχόμενες γενιές.
Στα παιδιά θα έλεγα ν' αποκτήσουν δικά
τους φτερά και να μάθουν να πετούν μόνα
τους, για να μην τους τρώνε οι σύγχρονοι
Λαιστρυγόνες, ενώ στους γέρους
να μην φοβούνται το θάνατο αλλά τη λήθη
που φέρνουν τα γηρατειά.
Η ζωή με δίδαξε να δίνω αξία
στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν,
αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Ένα
αγριολούλουδο λ.χ της 'Ανοιξης δεν
αξίζει τίποτα, αλλά σημαίνει ομορφιά
και ανάσταση της ζωής, όπως και ο ωραίος
μύθος της Περσεφόνης. Έχω
οικειοθελώς αποσυρθεί σε ένα ταπεινό
σπιτάκι στην εξοχή και εδώ μπορώ και
κοιμάμαι καλύτερα -χωρίς να με ξυπνά το
πρωί το σκουπιδιάρικο- ονειρεύομαι πιο
πολύ στην πέτρινη αυλή, απολαμβάνω το
φως και τις σκιές του ήλιου, τρώγω με
όρεξη λιτές φυσικές τροφές (όχι
κρέας), με το σούρουπο πηγαίνω
πεζοπορία στα ριζά του βουνού. Τα
βράδια και τι δεν θα έδινα να ακούσω τ'
αηδόνια, που οι άλλοι ακούν, μα εγώ
αδυνατώ διότι έχασα τις υψηλές χορδές
όταν υπηρετούσα τον θεό 'Αρη. Μολονότι
δεν βλέπω τηλεόραση είμαι γενικά
ενημερωμένος για τα συμβαίνοντα. Το
κομματικό «κουτσομπολιό» το
βρίσκω άσκοπη υπόθεση και απώλεια
χρόνου. Συχνά αναρωτιέμαι γιατί δεν
μεταναστεύουν στην εξοχή ή στο χωριό οι
απόμαχοι της ζωής και όσοι δεν έχουν
υποχρεωτική εργασία στις πόλεις; Τις
συμβουλές του Πυθαγόρα τις
ακολουθώ κατά το δυνατόν για να
απολαμβάνω το «Ευ Ζειν»:
-Επικοινωνώ με τη Φύση
γιατί εκεί βρίσκεται η Υγεία, η Γαλήνη
και η Αρμονία σώματος, ψυχής και
πνεύματος.
-Το Θεό δεν τον είδα μέχρι
τώρα και όσοι λέγουν το αντίθετο είναι
αγύρτες. Όμως αντιλαμβάνομαι τους
Φυσικούς Του Νόμους. Προσπαθώ να μην
τους παραβιάζω, ούτε να διαπράττω Υβριν,
διότι θα υπάρξει ανταπόδοση. Δεν
πρόκειται για εκδίκηση, γιατί ο Θεός
δεν είναι εκδικητικός. Απλώς η Φύση
επαναφέρει την διαταραχθείσα
ισορροπία.
-Ο Έρως είναι συστατικό της
ζωής και στοιχείο ενότητος. Είναι η
αμοιβαία έλξη. Αγαπώ λοιπόν όλα τα
πλάσματα της Φύσεως!!!
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία
είπε πριν πεθάνει: «Αν ο Θεός μου
δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν
λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο,
αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα
αλλά και την ψυχή μου. Θα έγραφα το
μίσος μου πάνω στον πάγο, θα αγαπούσα
τους ανθρώπους και θα ζούσα
ερωτευμένος με τον Έρωτα»
Θεωρώ ότι ο άνθρωπος δεν
είναι «δούλος του θεού» αλλά
μέρος του Σύμπαντος. Είναι ο ίδιος
ισόθεος όταν είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Δεν υπάρχει κόλαση βασάνων και
παράδεισος στην μετέπειτα ζωή, όπως μας
φοβίζει το πονηρό ιερατείο. Αυτό είναι
παραλογισμός. Αμαρτία θεωρώ την Αδικία.
Η αδικία στον κόσμο γεννιέται από την 'Αγνοια
και το αντίδοτο της Αγνοίας είναι η
Παιδεία. Γηράσκω λοιπόν αεί
διδασκόμενος.