Είναι μάλλον
ακατόρθωτο να διαμελίσουμε το
χρόνο, έτσι που να μπορούμε να ορίσουμε
οπτικά σύνορα μεταξύ του παλιού
και του νέου έτους. Μια τέτοια
προσπάθεια θα μας οδηγούσε να
σταματήσουμε την κίνηση της Γης.
Την ίδια δυσκολία θα συναντούσαμε
αν προσπαθούσαμε να σταματήσουμε
για μια στιγμή τις πολιτικοκοινωνικές
εξελίξεις. O χρόνος και η κίνηση
λοιπόν δεν διαμελίζονται και οι
δύο έννοιες κάπου συνταυτίζονται.
Τα τεκταινόμενα
πάνω στον πλανήτη Γη, στις «ορισμένες»
365 μέρες του χρόνου, από τους
ανώνυμους αντιπροσώπους του κοσμοπολίτικου
κεφαλαίου, των βαρόνων του υπόκοσμου
και των ναρκωτικών, σε συγχορδία
με τους άρχοντες των Media, υποβοηθούμενοι
από τα προωθημένα πιόνια, τους
πολιτικούς, είναι ένα συνονθύλευμα,
όπου οι καλοί της άγριας Δύσης
αντιμετωπίζουν τους «Βαρβάρους»
της Ανατολής.
Μέσα στο
κομφούζιο αυτού του γίγνεσθαι
συμβαίνουν πράγματα που μας
αφήνουν άναυδους μεν, δεν μπορούμε
όμως να αντιδράσουμε.
Έτσι ούτως ώστε,
σύσσωμη η ανθρωπότητα να ακολουθεί
ηθελημένα ή άθελά της, την πορεία
εκείνη που αυτοί χαράζουν.
Ταυτόχρονα στο
δυτικό ημισφαίριο του γήινου
πολιτισμού ζούμε σε μια επικίνδυνη
εποχή υποχθόνιων εσωτερικών
κοινωνικών εξελίξεων που δεν έχουν
πάρει τη μορφή ανοιχτών συγκρούσεων
και τούτο επειδή ακόμη όλα γίνονται
στο όνομα της δολοφονημένης
δημοκρατίας και τα συμβάντα είναι
ανεκτά από τις μάζες λόγο της δοσμένης
σχετικής οικονομικής ευημερίας του
χώρου. Αναμένεται όμως tsunami. Το
παραμύθι του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας»
η επόμενη γενιά δεν θα το χωνέψει.
Η εξέλιξη αυτή
ακολουθεί την πορεία εκείνη των
πάγων του Πόλου που άρχισαν να
λιώνουν «αόρατα» μεν, αλλά χωρίς
αυτό να σημαίνει ότι θα αποφευχθεί
το μοιραίο. Και τούτο διότι τα
οικονομικά κέρδη της σημερινής
κοινωνικής παραγωγής κάτω από τον
παραπλανητικό έλεγχο της ιδιωτικοποίησης
του «Νεοφιλελευθερισμού», της
τάξης των Μάνατζερ, όλο και
περισσότερο περιορίζουν τα
κοινωνικά δικαιώματα του πολίτη.
Τα πνεύματα που
δεν υποκύπτουν σήμερα και
αντιμάχονται τον απατηλό νεοφιλελευθερισμό
δεν βρίσκουν πρόσβαση ακόμη στις
μάζες. Αφού όσοι το τολμούν χαρακτηρίζονται
τρομοκράτες και εκτελούνται στην
αγχόνη της «Δημοκρατίας».
Με το πρόσχημα
ότι διαλύεται το γραφειοκρατικό
κράτος προς όφελος των λαών, το
αντικαθιστούν μια πλειάδα μεγαλοεπιχειρήσεις
με μοναδικό και μόνο στόχο τον
πολλαπλασιασμό των κερδών στα
χέρια μιας και μόνο κλίκας και
επιφέροντας την αποκοινωνικοποίηση
των εργαζομένων.
Γεγονός που σε
τελική ανάλυση αναπόφευκτα θα οδηγήσει
σε πολιτικοϊδεολογικά συστήματα
που τείνουν να εξελιχτούν χειρότερα
από τη δικτατορία του προλεταριάτου
και το ναζισμό.
Η αντικοινωνική
αυτή ποιότητα του νεοφιλελευθερισμού
ξεσκεπάστηκε στο Ιράκ, όπου έγιναν
και συνεχίζονται να γίνονται
εγκλήματα πολέμου εις βάρος του
άμαχου πληθυσμού και γεννήθηκε το
βαρβαρικό Guantanamo, το αίσχος
του 21ου Αιώνα.
Tο πιο τρομερό
από ότι έχει εμφανιστεί στην Ιστορία
του ανθρώπου μέχρι σήμερα, ούτως ώστε
μπροστά στον σημερινό πρόεδρο των
ΗΠΑ G.Bush και τη σιωνοφασιστική
του κλίκα που απειλεί να
βομβαρδίσει με ατομικά όπλα το
Ιράν να ωχριούν ο Lavrenti Beria
και ο Heinrich Himmler.
Κι όμως κ.
Merkel πήγε στις ΗΠΑ στις αρχές
του νεογέννητου χρόνου ως Πρόεδρος
της ΕΕ κλίνοντας την κεφαλή και το
γόνυ μπροστά στην πιο ωμή των
καιρών μας βία, χωρίς να τολμήσει
να πει ούτε μια κουβέντα που θα μπορούσε
να θίξει τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
πολεμοκάπηλο G. Bush. Έτσι με τη
σιωπή της η ΕΕ Ευρώπη δια της
αντιπροσώπου της την κ. Merkel
ενέκρινε τα κακώς κείμενα εις
βάρος της ανθρωπότητας.
Έτσι που να
φαίνεται ότι το ανθρώπινο πνεύμα
που θεωρείται η πιο εξελιγμένη
μορφή της ύλης, να υπόκειται στην
δύναμη εκείνη της ακατέργαστης
ύλης. Στη δύναμη της αγοράς και
του χρηματιστηρίου.
Ίσως επειδή:
ότι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε και
η φιλοσοφία να έχει τελειώσει. Όχι
βέβαια! Η κίνηση δεν έχει
σταματήσει! η Γη συνεχίζει να
γυρίζει στο άπειρο, εμείς είμαστε
εδώ και στέλνουμε ακόμη σινιάλο.
