η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Ο Σημιτο-Μπερλουσκονισμός είναι χειρότερος του Μπερλουσκονισμού
Στόχος μας οι Ευρωεκλογές

Συνέντευξη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στoν Πέτρο Κασιμάτη, εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος

Ελεύρος Τύπος: Κύριε Χαραλαμπίδη λένε πολλοί ότι το σχέδιο Ανάν είναι ο τρίτος Αττίλας για την Κύπρο. Συμπλέετε με αυτή την άποψη ή πιστεύετε ότι χρειάζονται διπλωματικοί ελιγμοί, υποχωρήσεις και καίριες προσθήκες προς όφελος των Εθνικών μας συμφερόντων;

Μιχάλης Χαραλμπίδης: Πιστεύω ότι πρέπει να δούμε το μέλλον με αίσθημα αυτοπεποίθησης. Τη λέξη αυτή χρησιμοποίησα το 1990 έτος των μεγάλων γεωπολιτικών αλλαγών και την νύχτα των Ιμίων, όπου στους κυβερνώντες έλειψε η αυτοπεποίθηση. Οι σημερινές συνθήκες μάς επιτρέπουν να στοχεύσουμε στην Κύπρο σε μια λύση με βάση την ιστορία, το δίκαιο και τις δημογραφικές ισορροπίες. Ακόμη και το αρχικό σχέδιο Ανάν δεν συμβαδίζει με αυτές τις παραμέτρους. Δεν μπορεί μια μειοψηφία, πολλοί εκ των οποίων είναι εξισλαμισμένοι Έλληνες, να επιβληθεί σε μία ιστορική πλειοψηφία. Το Απαρτχάιντ έχει καταρρεύσει στη Ν. Αφρική και δεν μπορεί να αναβιώσει στην Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης. Όσο για τους ελιγμούς, εμείς από την αρχή είπαμε πρώτα η ένταξη στην Ε.Ε., μετά η λύση. Η ευρωπαϊκή δυναμική ευνοούσε αυτήν την εξέλιξη. Ένα μέρος της αντιπολίτευσης αγνοούσε την ευρωπαϊκή δυναμική και η κυβέρνηση, υπερβολικά Αμερικάνικα, έκανε πολλές γκάφες που μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές. Ευτυχώς δεν έγινε.

«Ε.Τ.»: Οι Αμερικανοί πάντως, ζητούν ταχείς λύσεις κι αυτή η σπουδή ερμηνεύτηκε ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο ως βάση ηλεκτρονικού πολέμου για τον πόλεμο του Ιράκ;

M.X.: Οι ΗΠΑ κάνουν παζάρια με μια ομάδα κράτος, το Τουρκικό, που εκμισθώνεται όπως το Μεσαίωνα. Εμάς αυτό δε μας αφορά, δεν είναι το επίπεδό μας. Ξέρουνε όμως ότι δεν είμαστε στο 1974, την περίοδο Κίσινγκερ, κατά την οποία έχουν μεγάλες ευθύνες. Ξέρουν, επίσης, ότι μετά τον πόλεμο που θέλουν στο Ιράκ δεν μπορεί να σταθεί η Pax Americana ή Pax Ισραήλ ή Pax Τούρκα στη δύναμη των όπλων, στον Ντεκτάς, στους Τούρκους στρατηγούς και το πολιτικό προσωπικό τους, τους φίλους των κυβερνώντων. Μια υπερδύναμη, ακόμη και αυτοκρατορία, πρέπει να πείθει, να ηγεμονεύει πολιτικά, να εξασφαλίζει συγκατάθεση, αλλιώς καταρρέει. Η περιοχή θέλει άλλες αντιπροσωπεύσεις.

«Ε.Τ.» : Τι εννοείτε άλλες αντιπροσωπεύσεις;

M.X.: Νομίζω ότι εδώ και χρόνια, αλλά τώρα είναι ορατό σε όλους, έχει ανοίξει ένα μεγάλο κεφάλαιο της διεθνούς πολιτικής που αφορά τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία. Η Ελλάδα θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει κάνοντας μια πολιτική Όλαφ Πάλμε, και όχι Πιπινέλη και χειρότερα όπως κάνει από το 1996. Υπάρχει ένα σιδηρούν, αιματηρό παραπέτασμα από τη Σμύρνη, την Ανατολία έως την Μεσοποταμία και αυτό καταρρέει, πρέπει να καταρρεύσει. Τα δικά του Γκουλάκ δεν συγκρίνονται σε βαρβαρότητα με εκείνα του άλλου παραπετάσματος. Οι ΗΠΑ έχουν μια παράδοση, του προέδρου Ουίλσον, που μπορεί να κατευθύνει τις πολιτικές τους για την περιοχή. Για να μην αναφερθώ στον Μοργκεντάου και τον Χόρτον. Η τάξη και η ειρήνη των λαών μπορεί να εξασφαλίσει συνθήκες πολιτισμένης συμβίωσης, σταθερότητας και ευημερίας.

«Ε.Τ.»: Η κυβέρνηση πέτυχε στη σύνοδο των Βρυξελλών;

M.X.: Αν φύγουμε από την προπαγάνδα και τα αυτονόητα θα δούμε ότι στο κείμενο, ενώ υπήρχε μια Ιταλική, Γερμανική, Αγγλική οπτική, μια ματιά, λέξεις, απουσίαζε μια Ελληνική οπτική. Όταν ένας ελληνικός πρωταγωνιστισμός μπορεί να γίνει και ευρωπαϊκός και διεθνής. Η Ε.Ε. παραμένει διαιρημένη γιατί υστερεί στην πολιτική, δεν έχει καθαρή οπτική, σχέδιο για την περιοχή. Στο κείμενο δεν υπήρξε μια αναφορά στις αξίες της Δημοκρατίας, της αποδοχής του άλλου, διαφορετικού λαού και της διαφορετικής θρησκείας. Υπήρξε αντίθετα αναφορά στο ρόλο της Τουρκίας. Είναι δικτάτορας ο Σαντάμ και δεν είναι οι Τούρκοι στρατηγοί; Ένας Έλληνας πρωθυπουργός μπορούσε να πει ότι στο νέο αιώνα τα προβλήματα της περιοχής δεν μπορούν να λυθούν με ιερούς πολέμους και σταυροφορίες. Αυτό, κύρια, οι Έλληνες μπορούν και οφείλουν να το πουν.

«Ε.Τ.»: Πού θα στοχεύει αυτή η πολιτική; Τι σημαίνει;

M.X.: Πολλά αλλά πολύ πρακτικά, ομοσπονδιακές δομές για την Μεσοποταμία, το Ιράκ και την Τουρκία, την Ανατολία. Δημοκρατία δηλαδή.

«Ε.Τ.»: Αλήθεια, κύριε Χαραλαμπίδη, είναι ουτοπία να περιμένουμε ουσιαστικές αλλαγές και πρόοδο για το μεγάλο αυτό Εθνικό μας θέμα; Η θα λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα;

M.X.: Αυτό εκφράζει ένας παλιός πολιτικός κόσμος όχι μόνο ηλικιακά, που είναι εκτός εποχής. Σκέφτεται και ζει με τα πλέγματα της διπολικής περιόδου. Σήμερα, αν έχουμε σχέδιο, μπορούμε να είμαστε "κάθε πέρσι και χειρότερα, κάθε αύριο και καλύτερα". Είναι η δυναμική της περιόδου που το επιτρέπει. Αυτή εξασφάλισε την κυπριακή ένταξη. Στους επόμενους γύρους ένας νέος εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων θα υπογράψει λύση με βάση την ιστορία και το δίκαιο. Η κεμαλική αυθάδεια του Ντεκτάς τελείωσε. Μπορούν να γίνουν πολλά σε όλα τα μέτωπα.

«Ε.Τ.»: Υπάρχει αισιόδοξη προοπτική για τα άλλα, τα μικρά και μεγάλα θέματα της χώρας; Τα προβλήματα του μέσου πολίτη; Ποίες είναι οι συγκεκριμένες λύσεις που δίνει το δικό σας κόμμα;

M.X.: Ποτέ στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους δεν ήταν τόσο ευνοϊκές οι συνθήκες, ώστε να επανασχεδιασθεί και να κυβερνηθεί η χώρα. Να μπει σε ένα αναγεννητικό δημιουργικό ιστορικό κύκλο.

«Ε.Τ.»:Γιατί δεν κυβερνιέται η χώρα;

M.X.: Πολλά είναι τα παραδείγματα της ακυβερνησίας, από τον ΟΓΑ, τον αγροτικό χώρα, την έλλειψη σιδηροδρόμων, τις πλημμύρες, τον δρόμο Τρίπολης-Καλαμάτας. Ας δούμε όμως την δομική πλευρά. Στην Ελλάδα η απόσταση ανάμεσα στους κυβερνώντες, τα υπουργεία, έως τους κυβερνώμενους, τους πολίτες και τους τόπους είναι τεράστια. Υπάρχει χάσμα. Δεν υπάρχουν ουσιαστικοί θεσμοί ή αυτούς που υπάρχουν τους χαρακτηρίζει η κενότητα και η αδράνεια που είναι συνώνυμη της αδιαφορίας και της αναλγησίας. Αδρανής διοίκηση, αδρανές βασίλειο.

«Ε.Τ.»: Τι προτείνετε εσείς;

M.X.: Τη μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση και αλλαγή. Ένα πολυεπίπεδο σύστημα διακυβέρνησης. Επτακοσίων δημοτικών κυβερνήσεων-δήμων, Δέκα περιφερειακών κυβερνήσεων-Κυβερντών, που σημαίνει κατάργηση των νομαρχιών και μια Δωδεκαμελή κυβέρνηση. Με κυβερνήσεις και υπουργεία δεινοσαύρους δεν κυβερνιέται η χώρα. Και μόνο οι συντάξεις των πολλών υπουργών επιβαρύνουν το δημόσιο έλλειμμα. Πρέπει να απλοποιήσουμε το κράτος ώστε να πάψει να είναι χρεωβόρο, ελλειμματοφόρο, δυσλειτουργικό απολίθωμα.

«Ε.Τ.»: Τι σχέση έχει αυτό με την οικονομία;

M.X.: Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή ανάπτυξη χωρίς την θεσμική ενοποίηση των ιστορικών περιφερειών, χωρίς την περιφερειακή διάσταση. Η συνείδηση της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της Μακεδονίας είναι ο κύριος πόρος η αφετηρία για την ανάπτυξη. Στην Ευρώπη η Εθνική Οικονομία είναι σύνθεση των περιφερειακών οικονομιών. Οι περιφερειακές επενδύσεις μεγαλύτερες των εθνικών. Εδώ είμαστε σε ένα τριτοκοσμικό πρότυπο, μια τριτοκοσμικού τύπου κοινωνικό-οικονομική δομή και χωροταξία. Μιλάμε για πράγματα που αφορούν τους δευτεροετείς σοβαρών πανεπιστημιακών σχολών και αγνοούν οι λεγόμενοι πολιτικοί. Αλλού γεννώνται νέες επιχειρήσεις, εδώ διορίζουν συνοριοφύλακες πενταετούς θητείας, Δημοτική Αστυνομία. Αυτό δεν είναι ούτε ανάπτυξη ούτε πολιτισμός. Έτσι η χώρα και η οικονομία έχει εξαντλημένες μπαταρίες.

«Ε.Τ.»: Το δικό σας κόμμα έχει σκληρό αντιπολιτευτικό λόγο , αλλά δεν έχουμε διαπιστώσει να ενοχλεί την κυβέρνηση Σημίτη.

M.X.: Κατ' αρχήν εμείς δεν λέμε ότι είμαστε ένα κόμμα, λέμε ότι οικοδομούμε ένα νέο κίνημα-νέο κόμμα. Αυτό πρέπει να κάνουν όλοι. Στην Ελλάδα δεν έχουμε κόμματα. Έχουμε κόμματα χωρίς κόμμα, δηλαδή χωρίς μέλη, χωρίς ιδέες, χωρίς αναλύσεις, χωρίς διακήρυξη, χωρίς προγράμματα, χωρίς ιδανικά. Έχουν τα κόμματα-μη κόμματα μια σύγχρονη διακήρυξη; Εμείς έχουμε. Από τις καλύτερες στην Ευρώπη.

«Ε.Τ.»: Γι' αυτό δεν σας φοβούνται; Δεν συγκροτηθήκατε ακόμη;

M.X.: Εμείς έχουμε αυτά που χρειάζονται για να οικοδομηθεί ένα κίνημα. Αν δεν υπήρχε φόβος θα ήμασταν στις τηλεοράσεις, στον τύπο, τα πράγματα θα ήταν φυσιολογικά. Η σημερινή είναι η μόνη συνέντευξή μου σε Αθηναϊκή εφημερίδα μετά από τρία χρόνια. Η αδιαφανής συμφωνία αποτυχημένων πολιτικών-λόμπυ- τηλεοράσεων, που εκφράζεται με το «όχι αυτός», δηλώνει μια μεγάλη αδυναμία ηθική και πολιτική. Το συμβόλαιο αυτό για ορισμένες περιφερειακές τηλεοράσεις σήμαινε κέρδος εβδομήντα ή ογδόντα εκατομμυρίων την περίοδο των εκλογών του 2000. Η ρύθμιση γινόταν από την Χαριλάου Τρικούπη.

«Ε.Τ.»: Ακόμα και αν ο πολιτικός κοινωνικός σας λόγος, η αντιπολιτευτική σας αιχμή δεν προκαλεί θόρυβο, δεν ακούγεται, ίσως να μην ευθύνονται μόνο τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, αλλά η αδυναμία του δικού σας χώρου ώστε να ακουστεί η φωνή σας

M.X.: Κοιτάξτε, ο δικός μας λόγος είναι δημιουργικός. Εγώ, είναι γνωστό ότι είμαι άνθρωπος του διαλόγου. Στο ΠΑΣΟΚ τους καλούσα επί δεκαετίες σε ένα διάλογο που τον απέφευγαν. Ο αρχικός Ανδρέας και εγώ μετά επιδιώξαμε έναν διάλογο. Δεν υπήρξε ποτέ διάλογος στο ΠΑΣΟΚ. Από το 2000 προτείνω ένα δημόσιο διάλογο που επίσης δεν υπάρχει. Πρέπει να πω ότι αυτά δεν συμβαίνουν στις δημοκρατίες. Αν ήμασταν στην Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία θα είχαμε μια σημαντική θέση στον δημόσιο διάλογο, γιατί εκεί παρ' όλες τις διαφωνίες, θα μας θεωρούσαν μέρος του εθνικού, του δημόσιου τους πλούτου. Έτσι πάνε μπροστά οι Δημοκρατίες και οι χώρες.

«Ε.Τ.»: Τι κάνετε όμως για να βγείτε από τον αποκλεισμό;

M.X.: Κάνουμε πολλά και έξυπνα πράγματα σε τοπικό, περιφερειακό πεδίο που δεν παρουσιάζονται κεντρικά, εθνικά. Είναι μεγάλο όμως το αντιδημοκρατικό τείχος, αυτό το αδιαφανές εξωθεσμικό σιωπηλό παρα-σύνταγμα που εμποδίζει τον διάλογο. Όταν τρία χρόνια πριν κυκλώσαμε την ΕΤ3 προβάλλοντας το ζήτημα της Ελεύθερης Δημοκρατικής Πληροφόρησης υπήρξε σιωπή. Στην Ιταλία τρία χρόνια μετά ξεκίνησε έτσι ένα μεγάλο κίνημα για τη Δημοκρατία. Οι Τζιροτόντι το πρόβαλλαν όλοι. Η γνώμη μου είναι ότι ο Σημιτο-Μπερλουσκονισμός είναι χειρότερος του Μπερλουσκονισμού. Λέω να εκδώσω σε ένα βιβλίο, με τίτλο "Απαγορευμένα Κείμενα", τα άρθρα μου που δεν δημοσίευσαν αθηναϊκές εφημερίδες. Σίγουρα θα τα δημοσίευαν η El Pais, η Republica.

«Ε.Τ.»: Λένε πως η κάθοδός σας στην εκλογική αναμέτρηση στέρησε την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ΔΗΚΚΙ καθώς είστε συγγενή κόμματα.

M.X.: Η δική μας διαδρομή και στάση στον μεταπολιτευτικό κύκλο είναι γνωστό ότι είναι πολύ διαφορετική από αυτήν του ΔΗΚΚΙ. Εγώ δεν ξέρω άλλη ομάδα, άλλα πρόσωπα εκτός από εμάς που να βγήκαν δικαιωμένοι από τον μεταπολιτευτικό κύκλο. Αυτή η δικαίωση νομιμοποιεί κατ' αρχήν κάποιους να προχωρήσουν στην ίδρυση ενός νέου κινήματος. Υπάρχει όμως μια άλλη πλευρά. Αν ένα νέο λεγόμενο κόμμα είναι στην βουλή τότε πρέπει από το τρία και τέσσερα τοις εκατό να πάει στο εφτά και οχτώ και όχι να βγει από το κοινοβούλιο. Όταν συμβεί αυτό τότε πρέπει να ψάξουν αλλού τις αιτίες. Εκτός αυτού, το μεγαλύτερο μέρος των δικών μας συνομιλητών δεν θα ψήφιζε ΔΗΚΚΙ. Διαφέρουμε στο αλφάβητο, στο λεξιλόγιο, στην ανάγνωση, στο επεξεργασμένο σχέδιο, όχι μόνο από το ΔΗΚΚΙ.

«Ε.Τ.»: Ο πρώην σύμβουλος του Πρωθυπουργού Γ.Πανταγιάς συνάντησε πράκτορες στην Κύπρο όπως του καταλογίζει ο Θεωδ. Πάγκαλος;

M.X.: Μία άλλη στιγμή μπορούμε να μιλήσουμε για το τι σήμαινε η ομάδα ανθρώπων γύρω από τον Κο Σημίτη όπως ο Κος Πανταγιάς. Έχω γράψει ένα βιβλίο για το ΠΑΣΟΚ που αναφέρεται στην εξέλιξή του. Πρέπει όμως να πω ότι, όταν 22 ετών συμμετείχα στο Βιντερτούρ της Ελβετίας στην ιδρυτική απόφαση του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι αυτό το κόμμα θα κρινόταν από αυτούς τους ανθρώπους και ότι ο Σημίτης και ο Πάγκαλοςς θα έφερναν κατόπιν εντολών στην Ελλάδα τον ηγέτη ενός λαού για να τον παραδώσουν στο Ναϊρόμπι. Βλέπετε κατέρρευσε η ιστορία γι' αυτό πρέπει να αρχίσουμε εκ νέου.

«Ε.Τ.»: Αναφέρεστε στην υπόθεση Οτζαλάν;

M.X.: Μια άλλη μέρα μπορούμε να συζητήσουμε. Η Ελλάδα για λόγους συμφερόντων πρέπει να λυτρωθεί από αυτόν τον εφιάλτη, το μελανό στίγμα. Βλέπετε ότι οι εξελίξεις στο Ιράκ δείχνουν ότι δεν μπορούμε να αποκουρδοποιήσουμε την εξωτερική μας πολιτική όπως έλεγαν εκείνες τις ημέρες παράξενοι μηχανισμοί, παρακρατικοί, κομματικοί, κυβερνητικοί.

«Ε.Τ.»: Η θέση Πανταγιά για συνομοσπονδία που ήταν ένα πάγιο Τούρκικο αίτημα, λένε πως δεν ήταν τυχαία και ότι εντάσσεται σε ένα πλαίσιο μεθοδεύσεων.

M.X.: Πολλά που γίνονται την δεκαετία του '90 είναι εκτός μιας Δημοκρατικής Διαλεκτικής, έξω από το φως της Αγοράς της Εκκλησίας του Δήμου. Η χώρα η δημόσια ζωή, η πολιτική ζωή έπεσε πολύ χαμηλά. Η χώρα, οι Έλληνες δεν έχουν στόχους, προσδοκίες.

«Ε.Τ.»: Που βρίσκονται εκείνα τα αισιόδοξα σχέδια σας για τον Ελληνισμό με την δημιουργία μιας νέας πόλης στη Θράκη; Τότε που υπέγραψαν 204 βουλευτές.

M.X.: Σε Ευρωπαϊκές σχολές Αρχιτεκτονικής, Πολεοδομίας και Ανάπτυξης τα θεωρούν πρότυπο, σύγχρονη απάντηση για τα ζητήματα των πόλεων, των περιφερειών, των σχέσεων πόλης-υπαίθρου, την μετανάστευση. Θα εκδώσουμε αυτές τις συζητήσεις. Στην Ελλάδα έχουμε παραβίαση της Λαϊκής Θέλησης όπως εκφράσθηκε από τους 204 βουλευτές. Υπάρχει ένα ζήτημα Δημοκρατίας. Του ποιος αποφασίζει. Το κοινοβούλιο η τα λόμπυ. Γιατί στην περιοχή που προβλέψαμε τη δημιουργία της πόλης προωθούν την εγκατάσταση χρυσωρυχείων. Ακολουθούν δηλαδή επιπλέον έναν τριτοκοσμικό δρόμο για την συμμετοχή μας στην παγκοσμιοποίηση. Εμείς προτείνουμε έναν άλλο.

«Ε.Τ.»: Ποιες άλλες σημαντικές πρωτοβουλίες θα προωθήσετε;

M.X.: Αναπτύσσουμε τοπικά μια εκστρατεία με τίτλο Αγροτική Αναγέννηση όχι Ερημοποίηση. Έχω κάνει ένα βιβλίο με τίτλο "Αγροφιλία".

«Ε.Τ.»: Μα η αγροτική πολιτική καθορίζεται από την ΕΕ.

M.X.: Αυτό λειτούργησε επί χρόνια ως άλλοθι των κυβερνήσεων και των κομμάτων. Τότε πώς εξηγείτε ότι χώρες ελλειμματικές στα τρόφιμα έγιναν εξαγωγικές χώρες στα πλαίσια της Ένωσης: Δεν υπήρξε στην Ε.Ε. μια ικανή Ελληνική ομάδα, αντιπροσώπευση που θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του αγροτικού χώρου. Δεν έφταιγε η Ε.Ε., έφταιγε και φταίει η απουσία αγροτικής πολιτικής από τις κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα. Εμείς προτείναμε από την δεκαετία του 70 αλλά και σήμερα ενδιαφέροντα πράγματα. Δεν υπάρχει όμως εθνικός διάλογος γιατί οι ένοχοι και οι υπεύθυνοι είναι πολλοί.

«Ε.Τ.»: Εκτός από το αγροτικό που είναι πολύ σοβαρό ζήτημα.

M.X.: Μια μεγάλη πρωτοβουλία μας αφορά το ζήτημα της Δημοκρατίας και εκφράζεται με το σύνθημα: "Η Ελλάδα έχει ανάγκη την Δημοκρατία". Εγώ δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι τόσο φτωχή ώστε να περιορίζεται η συζήτηση, τρόπος του λέγειν συζήτηση, σε ένα μίγμα είκοσι πολιτικών ηθοποιών, ηθοποιών πολιτικών, κομπάρσων, των συνήθων υπόπτων. Ωριμάζει νομίζω η ιδέα μιας μεγάλης διαδήλωσης, για τη Δημοκρατία που είναι συνώνυμη της Ισηγορίας. Το ζήτημα δεν είναι να ήσουν δημοκράτης στη χούντα και την μεταπολίτευση, αλλά να είσαι σήμερα δημοκράτης. Σήμερα πολλά κόμματα-μη κόμματα και ειδικά ορισμένες μερίδες τους δεν είναι δημοκρατικές. Ίσως η 21η Απριλίου είναι πλέον συμβολική μέρα γι' αυτή τη διαδήλωση.

«Ε.Τ.»: Λένε ότι εσείς και στενοί σας συνεργάτες πολεμάτε με Χίμαιρες, ότι αναζητάτε το ανέφικτο, στα πλαίσια μιας σκληρής Αργοναυτικής Εκστρατείας.

M.X.: Αυτά που προτείνουμε πραγματοποιήθηκαν από τις προοδευτικές τάσεις των Χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, από ορισμένα σοσιαλιστικά κόμματα, από κομμουνιστικά κόμματα που είχαν μια παιδεία οικοδόμησης τις προηγούμενες δεκαετίες. Εμείς εκφράζουμε μια ελληνική αυτόχθονη εκδοχή τους. Η αντιμετώπισή τους ως Χίμαιρες εκφράζει μια καθυστερημένη πολιτική παιδεία που κυριαρχείται από την προπολιτική ή την αντιπολιτική. Σε όλη την Ευρώπη έχουν περιφέρειες, εκλεγμένους κυβερνήτες. Μόνο στην Ασία και την Τουρκία δεν έχουν. «Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε να είμαστε»: Ελλάδα, δηλαδή Ευρώπη ή Τουρκομπαρόκ; Σατραπεία ή Δημοκρατία; Υπήκοοι ή Πολίτες; Μάστορες ή μια κοινωνία γραφειοκρατών;

«Ε.Τ.»: Στην πολιτική σκηνή της χώρας οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ως επόμενο Πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή. Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ ξεκινούν οι "δελφινομαχίες" κι ο πόλεμος των επιγόνων. Ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση;

M.X.: Αν είχαμε έναν δικομματισμό με αντίπαλα κόμματα, με κόμματα, θα έλεγα καλώς. Πρόκειται όμως για δικομματισμό χωρίς κόμματα. Έτσι οδηγούμαστε σε μια εναλλαγή στο προβληματικό κράτος 30 χιλιάδων πρασίνων από 30 χιλιάδες γαλάζιους. Αν δείτε τα κείμενα μου το 1981, ακόμη και πριν, προβλέπω τα αδιέξοδα, τον κρατισμό και τα καθεστωτικά χαρακτηριστικά του ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα χαρακτηριστικά διακρίνει κανείς σήμερα και στη ΝΔ. Χρειαζόμαστε μια άλλη, ιστορικού τύπου οπτική για το πολιτικό μας σύστημα και το μέλλον της χώρας. Χρειαζόμαστε ένα πληθυντικό πολιτικό κομματικό τοπίο. Αυτό θα εμπλουτίσει τη δημόσια ζωή. Πριν από την επιβολή του δικομματισμού, το 1952, η πολιτική ζωή ήταν περισσότερο πλούσια. Ποια είναι σήμερα η διανοητική, μορφωτική παραγωγή του πολιτικού μας κόσμου; Η χειρότερη στην Ευρώπη.

«Ε.Τ.»: Τι θα κάνετε στις εκλογές;

M.X.: Κύριος στόχος μας είναι οι Ευρωεκλογές. Όλοι γνωρίζουν ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε πολλά για πολλά ζητήματα. Να τα βάλουμε στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Θέλουμε ένα βήμα.

Το άρθρο αυτό προέρχεται από ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ
http://www.dpe.gr

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ