Ως οπαδός του σοσιαλιστικού ανθρωπισμού, όπου το άτομο λειτουργεί ως μέλος του κοινωνικού συνόλου και θέλει να αμείβεται υλικά και ηθικά για την προσφορά του. Αν γίνουν εκλογές θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος των προοδευτικών δυνάμεων του ανθρωπισμού λοιπόν πρέπει να είναι: το σπάσιμο του διπολικού μετώπου της πολιτικής οικογενειοκρατίας και η συμμετοχή των μικρών κομμάτων στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Αν δεν επιτευχθεί αυτό, δε έχει σημασία πιο κόμμα θα παραμείνει στην εξουσία η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Τα δυο κόμματα δεν διαφέρουν το ένα από το άλλο. Το ΣΥΡΙΖΑ για να ανοίξει δρόμο και να πλησιάσει το πολωμένο εκλογικό σώμα, καθ΄ ότι πρόκειται, περί ιστορικής κοινωνικής πόλωσης δεκαετιών. Πρέπει να κάνει βαθιές τομές στην ίδια την πολιτική του συμπεριφορά. Να προτείνει πλατφόρμα συνεργασίας, τόσο στο ΠΑΣΟΚ, όσο και στη ΝΔ.

Η ρεαλιστική πολιτική προγραμματική διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ θα επιτρέπει στη δοσμένη κυβερνητική συνεργασία να προστατέψει τόσο τα εθνικά συμφέροντα, όσο και εκείνα των εργαζομένων, πέρα από τα πολιτικά «ΘΑ». Έτσι που να μπορεί να δώσει το παρόν στο μέτωπο της μη ελεγχόμενης στο ακέραιο δυναμικής του διεθνοποιημένου κεφαλαίου. Όπου μια κλίκα αετονύχηδων ειδημόνων, κάτω από την σημαία του «Νεοφιλελευθερισμού» και της αρχής της ιδιωτικοποίησης καρπούται τα οικονομικά οφέλη. Εξανεμίζει ταυτόχρονα τα κοινωνικά κεκτημένα των εργαζομένων και που οδήγησε στην τρέχουσα ελεγχόμενη τεχνητή οικονομική κρίση.

Είναι ταπεινή πολιτική μεμψιμοιρία για το ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από  τις δοσμένες συνθήκες, να βλέπει τέτοια πολιτική διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.Η οποία διαφορά να του επιτρέπει να συνεργαστεί, κάτω από προϋποθέσεις, με το ΠΑΣΟΚ, αλλά σε καμία περίπτωση με τη ΝΔ.

Η αναχρονιστική διαμόρφωση λειτουργίας του Κεφαλαίου κάτω από διάφορα οικονομικοπολιτικά οξύμωρα προσωνύμια όπως: «Νεοφιλελευθερισμός» «Παγκοσμιοποίηση» «Ιδιωτικοποίηση» η οποία διαμορφώθηκε, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Εξανδραπόδισε τα πολιτικά κόμματα από τα κέντρα οικονομικών αποφάνσεων. Τα πολιτικά κόμματα μετατράπηκαν σε εκτελεστικούς φορείς των είδη παρμένων αποφάσεων, με κέντρο τις Βρυξέλλες.

Γεγονός που οδήγησε σε ρήξη των κομμάτων με τους ψηφοφόρους τους, αφού τα κόμματα δεν μπορούσαν πια να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των συμφερόντων που αντιπροσώπευαν. Το μεγαλύτερο ράπισμα το δέχτηκαν τα μεγάλα κόμματα που κυβερνούσαν ή ήταν κοντά στη εξουσία.

Στις χώρες, όπως η Γερμανία αυτό είχε τις πρώτες του συνέπειες. Η προαναφερόμενη πολιτική εξέλιξη, οδήγησε όχι μόνο στην αναγκαστική συνεργασία, αλλά και στην εξομοίωση των δυο μεγάλων κομμάτων, τού Σοσιαλιστικού και εκείνου τού Χριστιανοδημοκρατικού. Αφού και τα δύο κόμματα ήταν δεσμευμένα από τις Βρυξέλλες να μεταφέρουν στους ψηφοφόρους τους τα ίδια οικονομικά προγράμματα που είχαν αποφασιστεί εκεί.

Χαρακτηριστικό των αποφάσεων αυτών ήταν και παραμένει.:

1.Περιορισμός των κεκτημένων κοινωνικών δικαιωμάτων. Κατάργηση μόνιμων εργασιακών συμβολαίων στο χώρο των εργαζομένων.

2. Ο περιορισμός των τιμών των αγροτικών προϊόντων, σα συνέπεια της μη ελεγχόμενης μετακίνησης εμπορευμάτων στην ελεύθερη παγκόσμια αγορά. Γεγονός που οδήγησε τα δύο κόμματα σε κατιούσα πρόοδο. Έτσι  που να χάσουν μέχρι 20 και 30% των μελών τους. Η Αριστερά στη Γερμανία που κατάφερε να ενωθεί βρίσκεται σε ανιούσα πορεία και κάνει πιο δύσκολο το δρόμο των δυο μεγαλύτερων κομμάτων για την εξουσία.

Στις γεωπολιτικές αυτές μετακινήσεις συμπεριλαμβάνεται και η χώρα μας.

Αλλά, όπως συνήθως, ζούμε σε πολύπλοκες πολιτικές περίοδες, όπου οι εξελίξεις προηγούνται της ενημέρωσης. Δεν φτάνουν οι πληροφορίες με τέτοιο τρόπο στ΄ αυτιά του πολίτη, για να αντιληφτεί τα αίτια και τα αιτιατά των πολιτικών τεκταινομένων.

Προφανώς, οι προεκλογικές, κατά το πλείστον δημόσιες συζητήσεις, του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ για μια πιθανή συνεργασία και ο αποκλεισμός της ΝΔ, ανεβάζουν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ καθότι ο απλός ψηφοφόρος, κάτω από τις δοσμένες προϋποθέσεις, δημιουργεί την ψευδαίσθηση, ότι υπάρχει η δέουσα πολιτική διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και αξίζει κανείς να επιλέξει. Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ως κόμματα εξουσίας είναι μεταφορείς τεκμηριωμένων αποφάσεων των Βρυξελλών, που αντιφάσκουν με τις υποσχέσεις που δίνουν στους απληροφόρητους ψηφοφόρους. Γεγονός που έγινε ολοφάνερο κατά το διάστημα του ξεσηκωμού των γεωργών στην Ελλάδα, που το πρόβλημα τους, πέρα από όποια μεσοβέζικη λύση κι αν δόθηκε σ΄ αυτό, έγινε κατόπιν συναινετικής συμφωνίας με τις Βρυξέλλες. Όσο λοιπόν υψηλόφωνα κι αν είναι τα «ΘΑ» του Γ.Α. Παπανδρέου, αυτά στερούνται περιεχομένου. Αποβλέπουν στην παραπλάνηση του ψηφοφόρου και την αναρρίχηση στην εξουσία. Η ΝΔ με τον Κ. Καραμανλή, απόγονος του ευρωπαϊκού συντηρητισμού, βρέθηκε συμπληρωματικά αντιμέτωπος και με τους boys των αγωγών των ΗΠΑ και προωθείται στο γκρεμό.

Στις κρίσιμες αυτές πολιτικές περίοδες, για λόγους άγνωστους και ανεξήγητους η Ελληνική Αριστερά βρίσκεται διασπασμένη σε δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Οπότε δεν υπάρχει ουσιαστική αλτερνατίβα που να μπορεί να πείθει από πλευράς της Αριστεράς, ότι αυτή θα μπορούσε να επιβάλλει δικό της πρόγραμμα κι ας ήταν κατά των Βρυξελλών. Φυσικά η τρέχουσα οικονομική κρίση φέρνει κι αυτή μαζί της τις δικές της αλλαγές που δεν έγιναν αντιληπτές ακόμη. Σίγουρα όμως αυτές δεν ευνοούν τις μέχρι σήμερα προδιαγραμμένες νεοφιλελεύθερες οικονομικές, πολιτικές, στρατηγικές και μέθοδες.

 mageiras@metanastis.com