Του ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, 4.12.2006
Διευθυντή του ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επέστρεψε στην Αθήνα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, από την επίσημη επίσκεψή του στο Σουλτανάτο του Ομάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Αμπού Ντάμπι και Ντουμπάϊ. Η επίσκεψη, από 25-29 Νοεμβρίου, (ιστορική τη χαρακτήρισε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης), είναι συνέχεια της προηγουμένης που είχε πραγματοποιήσει ο κ. Παπούλιας πριν αρκετούς μήνες σε Σαουδική Αραβία, Μπαχρέϊν και Κατάρ. Και προβλέπεται να κλείσει ο κύκλος, των σημαντικότατων αυτών επισκέψεων του Προέδρου μας προς τις Αραβικές χώρες με μια επόμενη σε Συρία, Ιορδανία και Αίγυπτο. Τον συνόδευαν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης, (που εξασφάλισε κολοσσιαία ποσά για επενδύσεις στα λιμάνια Πειραιώς, Θεσσαλονίκης κ. ά.). Ο κ. Χρήστος Φώλιας Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών (που επέστρεψε φορτωμένος με πραγματοποιήσιμα όνειρα, ελπίδες και προοπτικές για την Ελλάδα μας). Ο κ. Πέτρος Δούκας, υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, (γεμάτος γόνιμο ενθουσιασμό, αισιοδοξία και όρεξη να κάνει κι εδώ ό,τι είδε και έζησε). Ο κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, υφυπουργός Εξωτερικών, (που ηγείται επιτυχώς της οικονομικής διπλωματίας και που εν πολλοίς, ό,τι κερδίθηκε από αυτήν την επίσκεψη οφείλεται στην μεθοδική και μελετημένη προετοιμασία του και τις ικανότητές του). 'Αφησα τελευταίο τον αρχιτέκτονα των οραμάτων και αποτελεσμάτων τον κ. Κάρολο Παπούλια, που χάρη στην ορθή και έγκαιρη διορατικότητά του, τον φλογερό πατριωτισμό του και την σπουδαία εκτίμηση που τρέφεται από τους ηγέτες των χωρών αυτών προς το πρόσωπό του, γίνονται πραγματικότητα οι επίσημες αυτές επισκέψεις. Στη Συνοδεία του προέδρου ακόμη μια αντιπροσωπεία της Ελλάδος από εν ενεργεία διακεκριμένους αξιωματούχους, μια παράλληλη απαραίτητη και χρήσιμη αντιπροσωπεία υπηρεσιακών παραγόντων, εκπρόσωποι φορέων και επιχειρηματιών, ένα μουσικό σύνολο με τον μουσικολόγο Λάμπρο Λιάβα, που χάρισε ελληνικές νότες στις εκδηλώσεις που έγιναν. Και βεβαίως από κοντά και εμείς οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι.

Όλα καλά κι ωραία, τόσο από πολιτικής πλευράς, μερίμνης του κ. Παπούλια, όσο και εξασφάλιση πλουσιωτάτης και σίγουρα αποδοτικοτάτης και άμεσης οικονομικής συνεργασίας, με διάθεση από αραβικής πλευράς απεριόριστων, αστρονομικών, ποσών για εκατέρωθεν αποδοτικές επενδύσεις στην Ελλάδα μας. Ακόμη και την ίδρυση μιας έδρας Ελληνικών Σπουδών σε πανεπιστήμιο του Μουσκάτ, πρωτεύουσα του Ομάν με αντάλλαγμα την ίδρυση ενός κέντρου Ισλαμικού Πολιτισμού στην Ελλάδα. Όλα ωραία και καλά λοιπόν, μέχρι δακρύων οι συγκινήσεις για την επιτυχία. Αλλά υπάρχουν δυο ειδών δάκρυα. Τα της χαράς και τα της λύπης, αγωνίας και άγχους. Μέχρι τώρα έχουμε τα της χαράς. Από σήμερα από εμάς εξαρτάται μήπως αλλάξει η γεύση τους. Διότι άπαντες οι 'Αραβες ηγέτες, άριστα καταρτισμένοι, γνώστες και «μαννούλες» περί την Πολιτικήν των πολιτικών Συμφωνιών, εμπορικών Συναλλαγών και του κοινού επιχειρηματικού συμφέροντος, άρα και εκείνου της πατρίδος τους, με σύγχρονη καπιταλιστική καλλιέργεια του συναλλάσσεσθε, που αναγνωρίζουνε την πολυετή φιλία μας και μας θαυμάζουνε, αλλά και μας ξέρουνε σαν κάλπικη δεκάρα. Μας παρακολουθούν και μας εκτιμούν για πολλούς και ποικίλους λόγους, μας είπαν μετά το τέλος των εγκαρδίων επαφών, ορθά-κοφτά, σκληρά και απάνθρωπα αποφασιστικά και αδιαπραγμάτευτα:

«Τελειώσαμε κύριοι. Δεν έχουμε καθόλου καιρό για χάσιμο μαζί σας. Ό,τι συμφωνήσαμε πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα. Έχουμε κακή πείρα με τους Ευρωπαίους. Γι' αυτό συνεργαζόμαστε στενά, αρμονικά και αποδοτικά με τους Αμερικανούς. Ό,τι συμφωνούμε μαζί τους την επομένη μας το πραγματοποιούν. Φοβόμαστε ότι για να κάνετε το ίδιο κι εσείς, να συνεργασθείτε με αυτόν τον τρόπο μαζί μας, πρέπει να «σκοτώσετε»: Τη Γραφειοκρατεία σας, τα Λαμόγια σας, τους Συνδικαλιστές σας, τους απεργούς σας. Έχουμε, πλεόνασμα 100 δισετομμύρια Ευρώ το χρόνο μόνο στο Ντουμπάϊ. Δεν πρόκειται να πουλήσουμε αυτά που φοβόσαστε. (άσχετο αυτό, με τις συμφωνίες αλλά πολύ σχετικό με την Επίσκεψη φαντάζομαι ). Εδώ έχουμε ετήσια ανάπτυξη 30% εσείς μαλώνετε στη Ευρώπη για το αν έχετε 3,1% ή 3,5%».

Και όπως μας είπε ελληνική πηγή, προκύπτει η υπόδειξη « πουλήστε τις κρατικές επιχειρήσεις σας, όσο είναι κερδοφόρες και εμπορεύσιμες, πριν τις καταντήσετε σαν την Ολυμπιακή Αεροπορία που πρέπει να πληρώσετε και 700 εκατομμύρια ευρώ στην Ευρώπη για να σας δώσουν άδεια πώλησης και που δεν την παίρνει και κανείς». Το πρόβλημα λοιπόν τώρα είναι για τους υπουργούς μας, πως θα γίνουν όλα αυτά τα ωραία και καλά, φοβερά και τρομερά εν Ελλάδι που απέκτησαν με το ταξίδι. Μακάρι οι υπουργοί μας να βρούνε τους τρόπους και οι γραφειοκράτες, οι συνδικαλιστές, οι απεργοί, οι οικολόγοι να μην χρειασθεί να «σκοτωθούν» - σκληρή αλλά συμβολική άλλωστε είναι η απαίτηση των επενδυτών - αλλά να σκεφθούν και να βοηθήσουν στην πρόοδο της Πατρίδας μας. Ο κ. Παπούλιας τους ετόνισε σε ομιλίες του ότι υπάρχουν και δραστηριοποιούνται πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες στα Εμιράτα, με ανεπτυγμένη τεχνογνωσία και τεχνολογία και θα θέλαμε να έρθουν ακόμη περισσότεροι, μπορούν να προσφέρουν πολλά. Αλλωστε το περίφημο blue city, μια πόλη 250.000 κατοίκων κοντά στο Μουσκάτ του Ομάν, θα κατασκευασθεί από ελληνικές και τουρκικές τεχνικές κοινοπραξίες, μια πόλη υπόδειγμα, μια επένδυση που μπορεί να φτάσει και τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια.

Όμως Έλληνας, επιχειρηματίας και γνώστης και της εκεί και της εδώ ζωής και πολιτικής, ακροατής ανταποκρίσεών μου όπως μου είπε, σε πολλές χώρες που ταξιδεύει με βρήκε στο Αμπού Ντάμπι, «καμμένος» προφανώς στην Ελλάδα από συνδικαλιστές του και οργίλος μου «επετέθη» ακάθεκτος και έξαλλος: « Ας έρθουν οι συνδικαλιστές σας και οι οικολόγοι και κανένα ταξίδι κατά δω. Να δούνε πρόοδο και εργασία. Να δούνε πόσες χιλιάδες ουρανοξύστες υψώνονται. Εσείς, που έχετε δέκα φορές αντιπεριβαλλοντική συμπεριφορά, αυτό που κάνουμε εδώ το λέτε καταστροφή περιβάλλοντος. Γιατί έτσι σας διδάσκουν, σας κοροϊδεύουν. Εμείς το λέμε και είναι, ανάπτυξη, ευημερία και μέλλον. Το 80% των ουρανοξυστών του Κόσμου γίνονται σήμερα στην καπιταλιστική Κίνα, την ταχύτατα αναπτυσσόμενη Ινδία, σε Αραβική χερσόνησο. Στο Ντουμπαϊ φτιάχνουμε τον υψηλότερο ουρανοξύστη. Εσείς τί φτιάχνετε; Συνδικαλιστές, μπουζουκοπολιτισμό, άσκοπες οργανωμένες σε βάρος σας διαδηλώσεις, καθημερινούς σκοτωμούς και συγκρούσεις πολιτών και Αστυνομίας, κλεισμένους τους δρόμους, βόμβες μολότωφ και γκαζάκια, γνωστούς αγνώστους και καταστροφές των περιουσιών σας, ανόητες ιδεολογίες και κλέφτες 20.000 αυτοκινήτων ετησίως, κακοποιούς και ληστές, προστάτες της νύχτας, καταστροφείς, τεμπέληδες ραχατιτζήδες και ΤΕΙ σε κάθε χωριό για να δουλεύουν οι καφετέριες, ναρκομανείς και αλκοολικά παιδιά, λαμόγια, απαγωγείς, ακόμη και νηπίων, αγραμματοσύνη και ατέλειωτες απεργίες δασκάλων και καθηγητών; Αυτά φτιάχνετε. Εδώ οι καθηγητές δουλεύουνε, βγάζουν επιστήμονες, 3.000 ευρώ ο μισθός του δασκάλου το μήνα στο Σουλτανάτο του Ομάν, μισό το κόστος ζωής από την Ελλάδα, μηδέν φορολογία, δεν έχουμε φόρους εμείς, 30 λεπτά το λίτρο η βενζίνη, ούτε χαρτάκι πεταμένο στους δρόμους, δρόμοι φτιαγμένοι τέλειοι για αιώνες, όλα πεντακάθαρα, μελετημένα και ζωή με κέφι. Εδώ ήταν μόνον ξεροί βράχοι και έρημος ατελείωτη, την κάναμε όαση και καρποφόρα γη, βροχή ποτέ, όμως εξάγουμε νερό, από τέλεια αφαλάτωση. Ξενοδοχεία που τα ζηλεύετε οι Ευρωπαίοι. Πολεοδομίες και άλλες αηδίες και περιορισμοί δόμησης δεν υπάρχουν, έχουμε εμπνευσμένους μηχανικούς και αρχιτέκτονες, φτιάχνουμε τέλεια ό,τι θέλει η γαλήνια ανθρώπινη ψυχή, για ανθρώπινη απόλαυση, ανάπαυση και ξεκούραση, έχουμε ραγδαία αύξηση Τουρισμού, πολλαπλάσια της δικής σας, τεχνολογία ό,τι νέο το παίρνουμε αμέσως. Εδώ είναι η Δημοκρατία. Μπορείς εσύ να τα γράψεις αυτά που σου λέω; Δεν μπορείς. Εγώ είμαι πιο Έλληνας από σένα, πιο δημοκράτης, γι αυτό σου μιλάω έτσι. Θα τολμήσουν οι πολιτικοί σας να πούνε στο λαό της Ελλάδος μας τι βλέπουν εδώ; Αν τολμήσουν θα τους πάρουν με τα λεμόνια, άμα τολμήσουν να τους πούνε τι, πως, γιατί συντελείται τέτοια πρόοδος εδώ πέρα στην Αραβία, τα Εμιράτα και τα Σουλτανάτα. Να κάμουν κάτι παρόμοιο εκεί; Τολμάς να τα γράψεις αυτά που σου λέω; Είμαι θυμωμένος, γιατί είμαι Έλληνας πιο πολύ εγώ από σένα; Ρώτα μάθε ποιος είμαι, γιατί ουρλιάζω».

Μιλούσε με ταχύτητα ριπών πολυβόλου, δεν μου άφησε περιθώριο ούτε δευτερόλεπτο να ρωτήσω, να απαντήσω, να μιλήσω. Σίγουρα όμως ήταν βαθιά Έλληνας πονεμένος, διωγμένος, επιχειρηματίας που τον είχαν διαλύσει συνδικάτα, τα είχε με τους συνδικαλιστές. Δεν είχα χρόνο να μάθω περισσότερα γι' αυτόν που με χτυπούσε αλύπητα με τη λόγχη του επί πέντε λεπτά και σώθηκα γιατί μου έφευγε η αποστολή.

Διερωτώμαι πάντως πώς θα πει σήμερα ο Κεφαλογιάννης στους συνδικαλιστές του ΟΛΠ ότι «εγώ έχω στη τσάντα μου ενάμιση δισεκατομμύριο Ευρώ και σε λίγους μήνες πολλαπλασιάζω το τζίρο στα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης δίνοντας ποσοστό από τα κέρδη στους ΄Αραβες»; Είμαι περίεργος να δω τι θα τα κάνει. Αν τα επενδύσει θα καούν Πειραιάς και Θεσσαλονίκη. Θα τα στείλει πίσω; Δεν πιστεύω. Μόνο με αυτά κερδίζει η Ν.Δ. τις επόμενες εκλογές.

iliop@otenet.gr