Πώς θα μπορούσαμε στο γκρίζο τοπίο που ζούμε τούτες τις μέρες τις χρονιάρες (τέλος του χρόνου και αρχή του άλλου) όταν όλοι αλλάζουν λόγια αβρότητας, ευχών και αγάπης, πώς να πούμε κι μείς, όταν αυτά τα λόγια τα λέμε μαγνητοφωνημένα πλέον και από συνήθεια; Πότε, πώς και πού μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τέτοια λόγια όταν έχει ξεμάθει να αφουγκράζεται το γείτονα; Δε θα 'ναι ψεύτικα; Πού, σε ποιον και γιατί να δώσει μια ευχή όταν αυτή εξελίσσεται σε κατάρα; Σε ποιον και πώς να δώσει κουράγιο όταν ο ίδιος δεν έχει και σε ποιον να δώσει αγάπη όταν ο ίδιος εισπράττει και προσφέρει μίσος;

Ωστόσο θα πούμε κι εμείς «Χρόνια Πολλά». Περνώντας μέσα απ' το συνήθειο και τη σκεβρωμένη κοινωνία της διαφθοράς και των σκανδάλων, θα αναζωογονήσουμε και θα κρατήσουμε πάλι την ελπίδα έστω και με τα δόντια και μαζί με το «Χρόνια Πολλά» θα φωνάξουμε και πάλι, ξυπνάτε Πολίτες, ξυπνάτε! Είναι ο μόνος τρόπος να δεχτεί να συνεργαστεί μαζί μας, η ελπίδα και, μες στα ροζιασμένα χέρια μας, να μεταβληθεί σε «όπλο» χτυπώντας απανταχού τα κακώς κείμενα του καιρού μας που διαγράφουν ζοφερό το αύριο. Είναι προτιμότερο να είμαστε «μεμψίμοιροι», αντικειμενικοί και ρεαλιστές, παρά ουτοπιστές και δουλικά εργαλεία στα χέρια των ονάγρων.

Το ότι ο κόσμος μας χωρίς καμιά αμφιβολία έχει πλέον εξελιχθεί σε μια άγρια και βάρβαρη ζούγκλα, αποτελεί μια οδυνηρή πραγματικότητα, προπαντός για τον «πολιτισμένο» κόσμο που κυβερνείται από «δημοκρατικά» κόμματα, «δημοκρατικά» συντάγματα, «δημοκρατικούς» ηγέτες και με αλλοιωμένο το νου των Πολιτών. Η μόνη διαφορά που ακόμα υπάρχει είναι ότι ακόμα εξακολουθούν και περπατούν με τα δυο. Πέρα απ' αυτό τα βράδια αδειάζουν σκουπιδοτενεκέδες (Γερμανία) για να κοιμούνται και τρώνε τα αποφάγια που βρίσκουν στους σκουπιδοτενεκέδες:

«Απ' τους κάδους μέσα βγάζουν της ημέρας τους φαΐ
πότε ψάχνουν κάνα ρούχο, κάνα σάλι να κρυφτεί
των κοιλιών πετσί τους γύμνια, κεφαλιών και των στηθών
και στα μάτια τους γυαλίζει κοινωνία των παθών
Τάχα να 'ναι μόνο τούτοι που πληθαίνουν και βογκούν
και στο τρένο της ζωής τους δεν μπορούν να ανεβούν;
Πόσοι είν' εγκλωβισμένοι σε παράγκες και αυλές
και με σύρματα φραγμένοι να θωρούν το εκκρεμές;»
(«Αχ ετούτος ο αιώνας» ΒΦ)

Στο Ιράκ ο θάνατος έχει στήσει το πανηγύρι του δεν περνάει μέρα χωρίς να αναφερθούν ανθρώπινα θύματα. Στη Μέση Ανατολή, στις αρχές τούτου του μήνα, στο μακάβριο χορό της ενημέρωσης, τα ΜΜΕ φωτογράφιζαν τους ανίδεους Πολίτες νεκρούς που ανατινάχτηκαν στον αέρα. Παλαιστίνιοι και Ισραηλίτες Πολίτες στο παρανάλωμα της φωτιάς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (εστία ΟΛΩΝ των κακών του Πλανήτη και της ανθρωπότητας), μετά από δεκαετίες φυλάκισης, με θανατηφόρα ένεση ε κ τ έ λ ε σ α ν το θανατοποινίτη Στάνλεϊ "Τούκι" Ουίλιαμας, για να θυμηθούμε τον στεγνό πρώην ηθοποιό και νυν κυβερνήτη που καθήλωνε τα πλήθη μέσα από τη κινηματογραφική βία και βαρβαρότητα, ενώ για το αφεντικό του, το Μπους και τον ευρωάτλαντα, τον Μπλερ η Παγκόσμια κατακραυγή εδώ και καιρό έχει στήσει τις δικές της αγχόνες.

Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Ένωση, μασώντας μια μακάβρια και αλλοιωμένη τσίχλα εξακολουθεί να σέρνεται σαν πόρνη στο άρμα της «Παγκοσμιοποίησης» να εξοικειώνεται και να πουλά κορμί και ψυχή, αρκεί να επιβιώσει: Ο πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας «σύντροφος» Σρέντερ εγκατέλειψε τις ιδέες και σύντομα θα εισπράττει μηνιαίο μισθό κάπου 100.000 Ευρώ αποσυρόμενος από την πολιτική, χάρη στους ΒΛΑΚΕΣ Πολίτες σοσιαλδημοκράτες που τον στήριξαν (μεταξύ και Έλληνες που μετέφεραν τη «σοσιαλιστική» ιδέα και στη Γερμανία) και τον ανέδειξαν. Παρεμπιπτόντως, το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα με την εκεί πασοκοκρατία, γνωστοί σαν «σοσιαλιστές» που εξαπάτησαν θεούς και δαίμονες με κύρια θύματα τους Πολίτες. Επίσης οι Αμερικανοί όλο και πιο απαιτητικοί διοικητές και διευθυντές γίνονται σε όλους τους τομείς της Χώρας μας, χάρη στους «πολιτικούς» -ανδράποδα, που από το 1821 και μετά φτάνουν στις μέρες μας. Τα αντιτρομοκρατικά κλιμάκια των ΗΠΑ όλο και περισσότερο πιέζουν τις ελληνικές διωκτικές αρχές για συλλήψεις τρομοκρατών τη στιγμή που οι Αμερικάνοι (πολιτικοί) είναι οι ίδιοι τρομοκράτες, και δεν αναφερόμαστε στην οργάνωση της «17Ν» αλλά στον κάθε προοδευτικό Πολίτη που θέλουν να τον φιμώσουν και στη συνέχεια να τον γυψώσουν. Η θηριωδία τους και η εγκληματικότητά τους φάνηκε και στον εναέριο ευρωπαϊκό χώρο. Κι εδώ είναι κανείς να γελά και να αναρωτιέται, πόσο τελικά έχει εκπορνευτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν τους «εραστές» της CIA τους δέχεται και εναερίως;

Βέβαια δεν είναι μόνο αυτά που συνθέτουν το «πάνθεο» των κακούργων. Σε κάθε πολιτεία του «σύγχρονου» κόσμου μας, σε κάθε πόλη και χωριό έχει στηθεί κι ένας πύργος, όμοιος με εκείνον που καταγράφουν τα ευαγγέλια, τα οποία από την πλευρά τους αποτελούν την άλλη όψη τής ως τώρα εικόνας που δώσαμε.

Μπορεί άραγε κανείς να μας υποδείξει ένα δυτικό κράτος, ένα πολιτικό κόμμα, μια κυβέρνηση, έναν υπουργό, έναν βουλευτή, ένα διοικητή και διευθυντή, έναν οργανισμό ανεξαρτήτως χαρακτήρα, διεθνή, εθνικό και τοπικό και γιατί όχι και θρησκευτικό που να είναι αδιάφθορος;

Από κει και μετά έχουμε να αντιμετωπίζουμε το μέγα ψέμα, την υποκρισία, τον αμοραλισμό και την αναλγησία. Κι αυτά μας κάνουν τις «ευνομούμενες» Πολιτείες, όπως σου λέει ο ένας, δημοκρατικές κοινωνίες των Πολιτών, σου λέει ο άλλος. Κοινωνίες πρωτόγνωρων και βάνδαλων, πόρνων και εμπόρων «οίκων ανοχής», ονομάζουμε εμείς, αφού ότι «αγαθά» εκκολάπτει ο δυτικός «παράδεισος», ο Πολίτης όλα μπορεί να τα βρει. Ή μάλλον τα «αγαθά» τον βρίσκουν βγάζοντας τον και από τον κόπο, τον κάνουν κτήμα τους ή πράμα τους, αν προτιμάτε, πάντα προσιτό, εύκολο, ανέξοδο και σε πρώτη ζήτηση.

Σε ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ έχει μετατραπεί ο άνθρωπος, ο Πολίτης κι αυτό βγαίνει μέσα από την καθημερινότητα, τα ενδιαφέροντα και τη συμπεριφορά του, πώς αντιμετωπίζει την ύπαρξή του, τι κάνει γι' αυτή, πώς αποδέχεται ένα πεπρωμένο που δεν είναι της μοίρας του, αλλά φτιαγμένο; Έτσι για τα σημερινά δρώμενα καθίσταται ένοχος κι ο απλός Πολίτης που δε φρόντισε για τίποτα, αλλά εγκατέλειψε τον εαυτό του στην κομματική παράνοια, στο κομματικό ποτάμι που πνίγει.

Το ότι φτάσαμε σε σημείο να μην εμπιστευόμαστε πλέον ούτε τη σκιά μας, όσοι από μας παραμένουμε απεγκλωβισμένοι και υγιείς σκεπτόμενοι Πολίτες, είναι μια άλλη πραγματικότητα. Στην πνευματική αλλοίωση που υπέστησαν οι Πολίτες στο σύνολο (όπως τουλάχιστον μας δίνουν τις εικόνες οι σφυγμομετρήσεις) και στον εγκλωβισμό -πείτε τα μαντριά ή στάβλους αν θέλετε- από συρματοπλέγματα υψηλής τεχνολογίας, η προσέγγισή τους καθίσταται δύσκολη ως ακατόρθωτη. Η πρόσβαση δε φυλάσσεται από τσοπανόσκυλα, να τα ρίξεις μια φόλα και να ξεμπλέξεις, αλλά από δίποδα τέρατα, χειρότερα από τους δράκους των παραμυθιών τούτοι οι σημερινοί τα καταβροχθίζουν όλα.

Θα πρέπει να μετατραπούν πρώτα τα ηλεκτροφόρα σύρματα που τροφοδοτούν αποβλακωτικό «ρεύμα» σε χαμηλά «βατ», να αχρηστεύσουν τους σταθμούς παραγωγής και εφοδιασμού και τότε μόνο τότε θα επιτραπεί από την ανθρώπινη σοφία να διωχτεί η αντάρα που κρύβει τον ήλιο, να θερμανθεί η ραχοκοκαλιά του Πολίτη, να ξυπνήσει ο νους και να αρχίσει να γκρεμίζει γύρα του τα είδωλά του, δολοφόνους, αρπάχτρες και ληστές.

Από πού προέκυψε αυτή η απάνθρωπη ζούγκλα, είναι γνωστό και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Όσο κι αν η «σύγχρονη» και πολυκέφαλη «Λερναία Ύδρα» δείχνει να είναι «ανίκητη» δεν παύει να είναι και ευάλωτη φτάνει να τις κόβονται τα κεφάλια της που απλώνει σε όλα τα μήκη και πλάτη του Πλανήτη μας -που και σ' αυτόν έχει επιτεθεί και τον έχει δηλητηριάσει. Αυτή λοιπόν η «σύγχρονη Λερναία Ύδρα» έχει αποκτήσει πολλά ονόματα τα οποία είναι δεμένα μεταξύ τους και σφυροκοπούν την ανθρωπότητα μέχρι την πλήρη παράδοσή της, δηλαδή όπως προαναφέραμε, να γίνει ένα τετράποδο παραγωγικό και ανέξοδο εργαλείο στα χέρια του κεφαλαίου. Αυτή είναι η «Λερναία Ύδρα», η οποία πέρα από την αγριότητά της, η οποία μεταφράζετε «Παγκοσμιοποίηση»-Αμερικανοποίηση απ' άκρο σ' άκρο του Πλανήτη, έχει και τα παράγωγά της-υποσταθμοί, στους οποίους πάνω τους στηρίζεται.

Στην κατάταξη πρώτη θέση έχει ο νεοφιλελευθερισμός που υπαγορεύει και επιβάλει τη δύναμή του στην «ελεύθερη» αγορά, την οποία σθεναρά στήριξαν και στηρίζουν τα συντηρητικά και φιλελεύθερα κόμματα εξουσίας, παράδειγμα όπως στην Ελλάδα η ΝΔ και το Πασόκ. Αυτές οι πολιτικές σε παγκόσμια κλίμακα έχουν οδηγήσει τα κέρδη των οικονομικών κολοσσών -τραστ, πολυεθνικές, τράπεζες κλπ, σε αδιανόητα μεγέθη με αποτέλεσμα την επιστροφή των κοινωνιών-λαών στο μεσαίωνα, και αν όχι -για μερικούς που έχουν άλλη άποψη- τότε παρατείνεται ο εγκλωβισμός τους στον «μοντέρνο» κανιβαλισμό.

Η ανεργία μεγαλώνει από την κατάργηση ομαδικών θέσεων και οι απεργίες αντιστέκονται χωρίς αποτέλεσμα (βλέπε Ελλάδα σήμερα) και τούτο διότι τα συνδικάτα έχουν μετεξελιχθεί σε σύγχρονα προπαρασκευαστικά κέντρα παραγωγής κομματικών στελεχών. Ρατσισμός, πορνεία κάθε είδους, ναρκωτικά και εμπορία, λαθρομετανάστες, φτώχεια, εξαθλίωση, ανθρώπινα δικαιώματα!! Πόλεμος «μίλησα με τον Κύριο. Μου είπε ο Θεός, ότι θα κερδίσω τις εκλογές, διότι είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος στην δοσμένη στιγμή...» αποτελεί κι αυτό την παράμετρο που αναφέραμε πιο πάνω περί ευαγγελίων και άλλα χίλια δυο κακά είναι τα χαρακτηριστικά της εποχής μας. Ε ξου και η προσπέλαση της φανερής πλέον διαφθοράς σε όλα τα μήκη και πλάτη. Κράτη, Κυβερνήσεις, Θεσμοί, Οργανισμοί είναι πλέον αθεράπευτα διεφθαρμένα.

Πολίτες όλων των κοινωνιών: «Με τη γνώση μεγαλώνει η αμφισβήτηση», έλεγε ο Γκαίτε. Και η γνώση είναι το μέγα αγαθό που έχει ληστευτεί με τον πιο βάρβαρο, μαξιμαλιστικό και ανάλγητο τρόπο. Διεκδικείστε τον. Οι Πόλεμοι δε γίνονται τυχαία. Τόσο κατά τη διάρκειά τους όσο και στις μεταπολεμικές εκφάνσεις τους (που σήμερα δε σταματούν) αφήνουν το αναλλοίωτο στοιχείο του εκφαυλισμού των ανθρώπων που τους οδηγεί στη διαφθορά και στον ανεξέλεγκτο μερκαντιλισμό. Αυτό γίνεται σήμερα. Εμποδίστε τον. Αυτά είναι τα «αβγά» που εκκόλαψε ο καπιταλισμός· η «Λερναία Ύδρα». Μη την αφήνετε να «κλωσήσει» κι άλλα. Σπάστε τα. Σπάστε τα με το λόγο σας, αμυνθείτε μ' αυτόν και πολεμήστε τον. Κι εμείς σαν Έλληνες έχουμε «όπλα». Αφουγκραστείτε κι αδράξτε το λόγο από τον Παλαμά: «Ο λόγος που χτυπά»

Κλείνοντας θα αφήσουμε την ελπίδα να πρυτανεύσει, θα πούμε «Χρόνια Πολλά- Καλή Χρονιά» και τραγουδώντας μαζί ας πούμε:

ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (24.01.1996)

Ε. Ε. Δεκέμβρης 15 2005