Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου της Ελληνικής Κοινότητας στη Νυρεμβέργη και αυτή είναι η πραγματικότητα, όχι μόνο για τους Έλληνες μετανάστες της Νυρεμβέργης αλλά το ίδιο ακριβώς για όλους του Έλληνες της Γερμανίας, της Αυστραλίας του Καναδά όσους εγκατέλειψαν τη Πατρίδα τη δεκαετία του 1960. Η μεγάλη "Έξοδος" με μία βαλίτσα, γεμάτη όνειρα και ελπίδες, για ένα καινούριο μέλλον και μία καλύτερη τύχη. Ήταν η εποχή που λέγαμε ότι: η Ελλάδα παράγει πέτρες και Γκάσταρμπαϊτερ. Μήπως όμως αυτό ήταν το σύνθημα της παρηγοριάς;. Δηλαδή να η πατρίδα βγάζει μόνο πέτρες και δεν έχει τη δυνατότητα να απασχολήσει τα παιδιά της να τα κρατήσει κοντά της; Γι' αυτό θα πρέπει να φύγουν να ζητήσουν αλλού την τύχη τους; Έτσι ξεφορτώθηκαν οι τότε κυβερνώντες την ανεργία που μάστιζε τη Πατρίδα μας. Είχαν ρίξει και το "Σλόγκαν" ότι η μετανάστευση, είναι η "ευλογία του Θεού" εμείς βέβαια τη βλέπαμε και την αντιμετωπίζαμε διαφορετικά, αυτή ήταν για εμάς η "κατάρα του Θεού".

Ο αποχωρισμός ήταν πολύ βαρύς. Μας ξεπροβόδισαν πολλοί συγγενείς μέχρι έξω από το χωριό. 'Αφησα πίσω την πρώτη κόρη μου που με φώναζε "Μαμά, μαμά!"

Ράγισε η καρδιά μου και δεν τόλμησα να ξαναγυρίσω να τη χαϊδέψω πάλι, γιατί φοβόμουν, φοβόμουν πως δεν θα έφευγα καθόλου (Ελένη Βλάχου)

Εκείνη την εποχή ακούγαμε τα πονεμένα τραγούδια του Καζαντζίδη όπως: "Στις Φάμπρικες της Γερμανίας", "Τα μουντζουρωμένα χέρια", ή τα δημοτικά του Κιτσάκη "Χριστούγεννα στην ξενιτιά" και άλλα λυπητερά συγκινητικά τραγούδια που σκεφτόσουν πάντα την πατρίδα (Κώστας Κουτσογεωργόπουλος)

Αυτοί όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες Νυρεμβεργιώτες έγραψαν την προσωπική τους ιστορία, την περιπέτειά τους πως έφυγαν από το χωριό και τι αντιμετώπισαν όταν έφτασαν στον προορισμό τους, στη παράγκα και στη φάμπρικα.

Και βέβαια, όπου οι Έλληνες μεταναστεύουν, ακολουθούν το σύνθημα των προγόνων τους "όπου Γης και Πατρίς" και φτιάχνουν μια νέα Πατρίδα. Αυτό ακριβώς έκανε και ο Ελληνισμός στη Νυρεμβέργη. Στη βαλίτσα του μετέφερε τα όνειρα και το πολιτισμό του, έναν ποικιλόμορφο πολιτισμό. Ο Έλληνας της Νυρεμβέργης και περιοχής έφτιαξε χρόνο με το χρόνο με αγώνα με υπομονή και επιμονή, τη νέα του πατρίδα.

Χάρισμα δεν του δόθηκε τίποτε. Έφτιαξε την Εκκλησία του, τα σχολεία, τη Κοινότητα που τον αντιπροσωπεύει, τους εθνικοτοπικούς και αθλητικούς συλλόγους, τις οργανώσεις και τις ελληνικές υπηρεσίες. Εδώ γνωρίζει κανείς την Ήπειρο, τη Κρήτη, τη Θεσσαλία, το Πόντο και τη Θράκη, τη Πελοπόννησο και τα Νησιά, μία ελληνική μουλτικουλτούρα, με λίγα λόγια, ολόκληρη την Ελλάδα σε μινιατούρα.

Όλα αυτά περιγράφονται στο ιστορικό βιβλίο της Ελλην. Κοινότητας.

Τέσσερις ήταν συντάκτες οι: Δρ. Παπαχρήστος Ευθύμιος, Τσακμακίδης Χαράλαμπος (πρόεδρος της Ελλην. Κοινότητας Νυρεμβέργης), Γκίκας Διαμαντής και Γκάρος Σπύρος.

Ενάμισι χρόνο χρειάστηκαν για να συγκεντρώσουν το υλικό να το ταξινομούσαν να γράψουν τις δικές τους εμπειρίες να βρουν για τα κείμενα τις ανάλογες φωτογραφίες, να διορθώσουν, να τηρήσουν τους κανονισμούς και να συντάξουν ένα μοντέρνο ιστορικό βιβλίο, την "ιστορία της μετανάστευσης" όπως τους την αφηγήθηκαν οι ίδιοι οι μετανάστες. Η δουλειά ήταν δύσκολη, δεν ήταν απλό πράγμα από κάθε σύλλογο, οργάνωση και υπηρεσία να ζητάς να σου στείλει το ιστορικό του/της, πότε και πως ιδρύθηκε, ποιο ήταν το έργο που επιτέλεσε, και οι δραστηριότητες, και αυτά να μη τα λαβαίνεις εγκαίρως, υπήρχαν καθυστερήσεις. Κι όμως αυτά τα εμπόδια ξεπεράστηκαν και στην εκδήλωση που διοργανώθηκε για την παρουσία του βιβλίου όλοι τους έσφιξαν το χέρι και τους συγχάρηκαν, ο δήμαρχος της Νυρεμβέργης, πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι και οι 200 παρευρισκόμενοι Έλληνες και Γερμανοί.

Η έκδοση του βιβλίου (τυπογραφικά και άλλα έξοδα) ενισχύθηκε κατά μεγάλο μέρος από τη Γεν. Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού.

(Το βιβλίο μπορεί κάποιος με 8.00 εύρω συν τα ταχυδρομικά, να το προμηθευτεί από την Ελλην. Κοινότητα Νυρεμβέργης: τηλ/φαξ (+49)-0911 284278).

Σπύρος Γκάρος, Νυρεμβέργη, 19.07.2006

athinaios@t-online.de