Πρόσφατα άφησα το όχημα μου -χωρίς
να το γνωρίζω- κάπου στα Σεπόλια σε
απηγορευμένο σημείο. Γυρνώντας το είχε
αρπάξει ο γερανός και υπό ραγδαία βροχή
έφθασα στο σπίτι μου με αρκετή
πεζοπορία. Ως εδώ πολύ καλά, για να μάθω
ότι « δεν δικαιολογείται άγνοια του
νόμου» Την επομένη αρχίζουν τα
δύσκολα, με την αναζήτηση του. Η
Αστυνομία με στέλνει από τον Αννα στο
Καγιάφα, ώσπου τελικά πληροφορήθηκα ότι
το μεν όχημα βρισκόταν στην Μεγάλου
Αλεξάνδρου 121, στο Βοτανικό, ενώ οι
πινακίδες στην Τροχαία Περιστερίου.
Πάλι καλά είπα, διότι μπορούσε να είχε
κλαπεί και να μην έβρισκα ούτε βίδα.
Από την Τροχαία Αθηνών
πληροφορούμαι ότι για να το παραλάβω
πρέπει να αγοράσω παράβολο των 49Ευρώ, με
αυτό να πάω στην Τροχαία Περιστερίου να
μου δώσουν την σχετική βεβαίωση για την
παραλαβή του οχήματος από το Βοτανικό,
χωρίς φυσικά τις πινακίδες, τις οποίες
θα παραλάβω μετά 20 ήμερον επί καταβολή
δεύτερου προστίμου. Αρχίζω λοιπόν την
ημερήσια ταλαιπωρία με την αγορά του
παραβόλου, από το Κεντρικό Κατάστημα
της Τροχαίας στο σταθμό Λαρίσης. Η
Τροχαία δεν είχε παράβολα και με
παραπέμπει στο διπλανό μαγαζάκι, το
οποίο για 49Ευρώ παράβολο μου κρατάει 54Ευρώ.
Τα 5Ευρώ προμήθεια, μου απαντά. Πως πάνε
τώρα στην Τροχαία Περιστερίου, στην οδό
Καλυψούς 7; Σε ποια στάση
κατεβαίνουν; Κανείς δεν μπορούσε να
μου πει. Φθάνω λοιπόν με το μετρό στα
Σεπόλια, διότι κάποιος μου είπε ότι
είναι κοντά στην γέφυρα Ροσινιόλ.
Ρωτώντας λέω πας στην πόλη. Μετά από
γενναία πεζοπορία φθάνω στο Μπουρνάζι
στην Τροχαία. Εκεί μου δίνουν τη
βεβαίωση για την παραλαβή του οχήματος
μου που βρίσκεται στον Βοτανικό. Πως
φθάνουν ως εκεί; Με δύο συγκοινωνίες
και με αρκετή πεζοπορία. Τελικά φθάνω
στο χώρο κρατήσεως του. Εκεί με
χαρατσώνουν με 15Ευρώ σαν τέλος
στάθμευσης για δύο ημέρες. Παίρνω το
όχημα μου χωρίς πινακίδες με κίνδυνο να
το αρπάξουν και να μην το ξαναβρώ ποτέ.
Όμως η ταλαιπωρία δεν έληξε για μένα.
Μετά παρέλευση 20 ημέρου πρέπει να
μεταβώ εκ νέου στο Περιστέρι για να πάρω
τις πινακίδες επί καταβολή προστίμου
από 61,5-135Ευρώ, ανάλογα με το πότε θα
δοθούν οι πινακίδες. Ήτοι, σύνολον
δαπάνης 146,5Ευρώ κατ' ελάχιστον, ή 220Ευρώ
το μέγιστον, συν δύο ημέρες ταλαιπωρία
και απώλεια δύο ημερών εργασίας. Έτσι,
το χριστουγεννιάτικο τραπέζι του
απρόσεκτου συνταξιούχου θα είναι με..
φασολάδα! Είχα όμως και ένα όφελος.
Εκανα με 1,5Ευρώ ένα ταξίδι σε
τριτοκοσμικές χώρες (Αλβανία-Ιράκ-Πακιστάν-Ινδίες-Μπάγκλα-Ντες
κλπ). Χάθηκα στην Ελλάδα των
μεταναστών! Ευτυχώς όμως που δεν είχα
αφήσει μέσα κάποιο μωρό, διότι θα
πάθαινα ότι έπαθε η κυρία που έχασε το
παιδί της, όταν της σήκωσε το αμάξι ο
γερανός στην Πατησίων. Σαν δεν
ντρεπόσαστε που μιλάτε για ξαλάφρωμα
του άχθους του πολίτη! Ποιος λυπάται τον
Έλληνα πολίτη υποκριτές;
Και ερωτώ τον κ. Χρυσοχοίδη
που τόσα έκανε για την πάταξη της
τρομοκρατίας. Μήπως μπορεί να μας
απαλλάξει και:
α/ από την «τρομοκρατία των
γερανών»;
β/ των τριών εξοντωτικών
προστίμων και,
γ/ της διήμερης ταλαιπωρίας;
Διότι σ' αυτήν τη χώρα την πληρώνουν
μόνον οι μικροπαραβάτες.
Τόσο δύσκολο είναι κ. Υπουργέ
να συγκεντρώσετε όλες αυτές τις
δραστηριότητες σε ένα σημείο ώστε να
μην ταλαιπωρείται ο πολίτης;
Καλές Γιορτές φίλοι μου.
Κ. Χ.. Κωνσταντινίδης
Υποστράτηγος ε.α, 17.12.2002