Πολύς θόρυβος γίνεται τάς
τελευταίας ημέρας δια τό θέμα της εν
Αγίω Ορει Ιεράς Μονής Εσφιγμένου καί
δια την ληφθείσαν απόφασιν
απομακρύνσεως εξ αυτής των ατόμων τα
οποία έχουν καταλάβει αυτήν. Είναι
όντως ειλικρινές καί αξιέπαινον το
ενδιαφέρον πολλών υπέρ του πολύ
ευαίσθητου θέματος της θρησκευτκής
ελευθερίας.Κρίνομε λοιπόν σκόπιμον
όπως πρός πληρεστέραν καί αμφίμερη καί
όχι μονομερή ενημέρωσιν σας, να σάς
γνωρίσωμε τα εξής:
Ο Καταστατικός Χάρτης του
Αγίου Ορους, ήτοι κανονιστικό κείμενο
που ενεκρίθη κατά το έτος 1926 υπό των
Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, ορίζει ότι
εις αυτό, απαγορεύεται η εγκαταβίωσις (ήτοι
η μόνιμος εγκατάστασις και όχι η
προσωρινή επίσκεψις) σχισματικών, ήτοι
προσώπων τα οποία, αν καί δέχονται την
ίδια πίστι με εκείνη την οποία
πρεσβεύει τό Οικουμενικό Πατριαρχείο,
δεν δέχονται την εις αυτό πνευματική
υπαγωγή, όπως την δέχεται ολόκληρο τό 'Αγιον
Όρος. Επομένως καθένας που θέλει να
εγκαταβιώσει εις τό 'Αγιον Όρος πρέπει
να δέχεται την εν λόγω πνευματική
υπαγωγή, όπως καθένας που θέλει να
αποκτήσει την υπηκοότητα ενός κράτους
οφείλει να αποδέχεται την νομοθεσίαν
καί την αυθεντίαν της διοικήσεως αυτού.
Εν προκειμένω οι ήδη αυθαιρέτως
κατέχοντες την Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου
από του 1971 αρνούνται την επ' αυτών
πνευματικήν δικαιοδοσίαν του
Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως αύτη
ιστορικώς εμφανίζεται εκάστοτε, δηλαδή
με την συγκεκριμένην εκπροσώπησίν της
καί επίσης δεν συμμετέχουν εις τό
κεντρικόν συλλογικόν όργανον
Διοικήσεως των εις το 'Αγιον Όρος είκοσι
Ιερών Μονών, δηλαδή δεν δέχονται
συνεργασίαν με την Ιεράν αυτών
Κοινότητα, διότι δεν θέλουν να
συμπροσευχηθούν με τα μέλη της.
Έτσι φαίνεται καθαρά οτι
συνεπήξαν μίαν ομάδα η οποία αρνείται
τους κανόνας της αυτοδιοικήτου
περιοχής του Αγίου Όρους καί θέλει να
διέπεται από νέους νόμους καί κανόνες,
τους οποίους αυτή μόνη της θεσπίζει. Υπ'
αυτά τα δεδομένα δεν ημπορεί η ομάς αύτη
να εγκαταβιεί σε μία περιοχή της οποίας
αρνείται τους κανονισμούς και την
πνευματική αρχή. Αυτό επί πλέον ρητώς το
ορίζει και το άρθρον 105 του ελληνικού
Συντάγματος. Επομένως η απομάκρυνσης
αυτών από της αυθαιρέτως υπ' αυτών
κατεχομένης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου καί
από του όλου Αγίου Όρους αποτελεί
πράξιν εύλογον και ανάλογον πρός
εκείνην την οποίαν ενεργεί ένα κράτος
όταν απομακρύνει από τό εδαφός του τους
παρά τούς νόμους του εισελθόντες εις
αυτό οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν τις
αρχές και τους νόμους αυτού.
Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα
προσβολής της θρησκευτικής ελευθερίας
των εν λόγω ατόμων, τα οποία υπ' ουδενός
πιέζονται όπως μεταστρέψουν τις
πεποιθήσεις των, αλλά περί εντολής όπως
ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα
και τις τελετές τους σύμφωνα με την
πίστι τους, για την οποίαν κανείς δεν
τους ελέγχει, ες οποιονδήποτε άλλον
χώρον της ελληνικής επικρατείας, που
δεν είναι προωρισμένος ειδικώς για την
εις αυτόν άσκησιν της λατρείας
συγκεκριμένης ομάδος πιστών.
Ευνόητον δε είναι ότι δεν
ημπορούν χριστιανοί να αξιώσουν να
λατρεύσουν τον θεόν αυτών εντός
μουσουλμανικού τεμένους η εντός
ισραηλιτικής συναγωγής, ούτε
χριστιανοί του ρωμαιοκαθολικού
δόγματος ημπορούν να αξιώσουν όπως
διαμένουν εντός ορθοδόξου Ιεράς Μονής.
Ως εκ τούτου δεν παραβιάζεται καθόλου η
θρησκευτική ελευθερία των ατόμων τα
οποία αν και είναι χριστιανοί κατέχουν
αυθαιρέτως τζαμίον καί καλούνται όπως
αποχωρήσουν από αυτό. Αυτό ισχύει
αναλόγως και για τα άτομα που κατέχουν
αυθαιρέτως την Ιερά Μονή Εσφιγμένου.
Διότι οι αυθαιρέτως εγκατεστημένοι σε
αυτήν, οι οποίοι επί τριάντα και πλέον
έτη καλούνται σε συμμόρφωση (κατ'
ελευθέραν επιλογήν τους), είτε προς τους
κανόνες του Αγίου Όρους και της
Ελληνικής πολιτείας που απαγορεύουν
την εγκαταβίωση σχισματικών εις τό 'Αγιον
Όρος είτε προς την επανένταξη των εις
την πνευματικήν δικαιοδοσίαν εις την
οποίαν υπάγεται ολον τό 'Αγιον Όρος
πλέον των χιλίων ετών. Η αρνησίς των να
συμμορφωθούν προς μίαν εκ των δύο
τούτων επιλογών και η απαίτησίς των να
μεταβληθή τό υπερχιλιόχρονον καθεστώς
του Αγίου Όρους και να διασπασθεί η
πνευματική ενότης του συνιστά πραξι
ανάλογη προς εκείνη εις την οποίαν θα
προέβαινε μια ομάδα ορθοδόξων που θα
κατελάμβανε ένα κτίριον του Βατικανού
και θα απαιτούσε όπως παραμένει εις
αυτό μονίμως, ισχυριζομένη ότι άλλως
παραβιάζεται η θρησκευτική αυτής
ελευθερία.
Είναι φανερόν κατόπιν των
ανωτέρω αντικειμενικών πληροφοριών ότι
ουδόλως θίγεται η θρησκευτική
ελευθερία των αυθαιρέτως κατεχόντων
την εν Αγίω Ορει Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου.
Εφόσον δεν δέχονται τους θεσμούς και
την πνευματική αρχή του Αγίου Όρους τι
το εντιμώτερον από το να φύγουν από αυτό
και να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους
καθήκοντα ελεύθερα όπου αλλού θέλουν,
όπως χιλιάδες άλλοι ομοϊδεάτες τους σε
όλη την Ελλάδα. Το να αρπάζουν μια ξένη
μονή και να θέλουν με το έτσι θέλω να την
αποσπάσουν από την Κοινότητα του Αγίου
Όρους δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο.
Νικηφόρος Παυλής