Με στόχο να κάνουμε μια πολιτική ανάλυση τόσο με τη δολοφονία του Αλεξάντρ Λιτβινένκο, όσο και μ΄ εκείνη της αντιπολιτευόμενης του Προέδρου Πούτιν δημοσιογράφου 'Αννας Πολιτόκφσκαγια, θα ακολουθήσουμε τη λογική βάση που μας επιτρέπουν τα γεγονότα.

Οι δύο παραπάνω στυγερές πολιτικές δολοφονίες, όπως έγιναν και με τον τρόπο που έγιναν, είναι λογικό, εκ πρώτης όψεως να μεταφερθούν στο χώρο του οργανωμένου κρατικού εγκλήματος και στην προκειμένη περίπτωση στο χώρο εκείνο της σημερινής Ρωσίας του Πούτιν. Αφού η μεν Πολιτόκφσκαγια τύχαινε να είναι πρόσωπο που ασκούσε δριμεία δημόσια πολιτική κριτική στον Πούτιν, ο μεν Αλεξάντρ Λιτβινένκο πράκτορας της πρώην KGB, σήμερα FSB, που αυτομόλησε και δρούσε κατά της πολιτικής επίσης του Πούτιν. Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει είναι ότι μετά τη πτώση της τότε ΕΣΣΔ, στη σημερινή Ρωσία επικρατεί η ομάδα του οργανωμένου πολιτικού εγκλήματος. Σαν σκηνοθετημένο επιχείρημα είναι λογικότατο. Αν αποδειχτεί ότι είναι έτσι: η σημερινή Ρωσία μπαίνει στη κατηγορία εκείνων των επικίνδυνων χωρών που διαιωνίζουν την διεθνή τρομοκρατία και δεν έχει θέση στη διεθνή κοινότητα. Οπότε στις επόμενες εκλογές η κοινότητα αυτή πρέπει να επιστρατευτεί να σταματήσει τη διαιώνιση αυτής της δολοφονικής πουτινικής πολιτικής. Ήδη ο Ευρωβουλευτής των Πρασίνων της Γερμανίας Cohn-Bendit χαρακτήρισε τη σημερινή πολιτική της Ρωσίας: «τρομοκρατία».

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα τότε οι πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ έκαναν ασυγχώρητο πολιτικό λάθος και άνοιξαν τις πόρτες τους στο δολοφόνο τρομοκράτη Πούτιν. Στρώνοντάς του μάλιστα κόκκινα χαλιά, όπου γινόταν δεκτός με ανοιχτές αγκαλιές επειδή στο βαλιτσάκι του κουβαλούσε συμβόλαια προσφοράς ρωσικής ενέργειας.

Η δεύτερη λογική πορεία που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος είναι:. Ο ρώσος άνθρωπος Πούτιν κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία με το σύνθημα.: «Αν δεν σώσουμε σήμερα τη Ρωσία τη χάνουμε μια για πάντα». Και πραγματικά την έσωσε από τα γαμψά νύχια των Σιωνιστών και μετά την εκκαθάριση της γελτσινικής αλκοολικής εποχής που στηριζόταν στην ομάδα των αετών της σιωνιστικής κλίκας, να αρπάξουν το ρωσικό πετρέλαιο και να εξαφανίσουν τη Ρωσία από το πολιτικό χάρτη, εκείνος τη σταθεροποίησε οικονομικά και πολιτικά τόσο, που δήλωσε πριν μερικές βδομάδες ότι «Η Ρωσία δεν θα επενδύει πλέον στο δολάριο γιατί δεν είναι σταθερό το μέλλον του νομίσματος αυτού». Οπότε οι κυβερνήσεις της ΕΕ δεν έκαναν λάθος και ενήργησαν πολύ σωστά να συνεργαστούν με τον Πούτιν. Να πληρώσουν το ρωσικό πετρέλαιο και όχι να το αρπάξουν. Και δεν υπάρχει σοβαρός πολιτικός στην ΕΕ να μην έχει αντιληφτεί ότι κάποιοι ετοιμάζονται να αναλάβουν την επόμενη προεδρία και να γυρίσουν πίσω την πρόοδο που έχει χαράξει η σημερινή Ρωσία. Αυτοί οι κάποιοι προσπαθούν με πολιτικές δολοφονίες να διαμορφώσουν τις πολιτικές ηγεσίες της Δύσης ώστε να στήσουν τον Πούτιν και το κόμμα του στον τοίχο της απομόνωσης. Με λίγα λόγια να μεταφέρουν τις σημερινές πολιτικοοικονομικές σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία σ΄ εκείνη την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Ο τρόπος δολοφονίας του με ραδιενεργό μέσο δεν ήταν τυχαίος, αφού αυτό δεν είναι δηλητήριο που μπορεί να προμηθευτεί όποιος, όποιος, και πείθει περισσότερο ότι είναι έργο κρατικών μυστικών υπηρεσιών και στην συγκεκριμένη περίπτωση της (ΚGB) FSB.

Φαίνετε ότι η έκκληση της βρετανικής κυβέρνησης, της χώρας όπου έγινε η δολοφονία, προς τις αρμόδιες ρωσικές αρχές για να συμμετάσχουν στην εξιχνίαση των δολοφόνων βρήκε θετική απήχηση και οι βρετανικές αρχές έφτασαν στο σπίτι του Boris Beresowski όπου εντόπισαν Ραδιενεργά στοιχεία, Πολώνιο 210, με αυτό δηλαδή που δολοφονήθηκε Litwinenko.

Ο Beresowski είναι ένας από τη πλειάδα των απατεώνων σιωνιστών που πήρε μέρος στη μεγάλη ληστεία του ρωσικού πετρελαίου το 1990 και όταν άρχισε την εκκαθάριση ο Πούτιν έφυγε στην Αγγλία όπου ζει δισεκατομμυριούχος σήμερα στο Λονδίνο, έχει ιδρύσει δική του πολιτική οργάνωση που δεν αποκλείεται να έχει σχέση με τη δολοφονία του πράκτορα Litwinenko για να παραπλανήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Η γνώμη μου είναι ότι το κεφάλαιο της ΕΕ έχει εμπιστοσύνη στις συναλλαγές με τη Ρωσία. Συναλλαγές που προδιαγράφουν την αρχή μιας νέας πολιτικοοικονομικής πλατφόρμας και δεν θα γίνει θύμα μερικών ακοινώνητων τυχάρπαγων στοιχείων που κατά πασά πιθανότητα δεν θα είναι και οι τελευταίες τους δολοφονίες.