Οι κοινωνικές ταραχές και τα βίαια επεισόδια στο Παρίσι, για την μείζονα πολιτικά αδιάφορη κοινωνική πλειοψηφία, που την έχει ναρκώσει η ασύδοτη, αχόρταγη, οικονομική πολιτική του Νεοφιλελευθερισμού, ήταν αναπάντεχο γεγονός. Για τους λίγους όμως, που απασχολούνται με τις κοινωνικές εξελίξεις, κλέβοντας χρόνο από τη ζωή τους, ήταν κάτι το αναμενόμενο.

Η ιστορία είναι γεμάτη από «μη αναμενόμενες» κοινωνικές ταραχές, αντιδράσεις, μαζικές εκρήξεις και «αναπόφευκτες» επαναστάσεις. Ουδείς όμως δεν διδάχθηκε από αυτές.

Ίσως όμως δεν είναι και υλικά για διδαχή, αφού είναι «αναπόφευκτα» και επειδή η «ανθρωπιά» είναι εξελισσόμενη συμβιωτική αναγκαιότητα και αντιφάσκει στην εκάστοτε ντε γιούρε κοινωνία.

Σήμερα οι «κοινωνικοί ταραξίες» είναι οι αλλοδαποί που ζουν στους κόλπους των κοινωνιών που δεν γίνονται ολότελα αποδεκτοί, αν και ζούνε χρόνια μέσα σ΄ αυτές, έχουν το μεγαλύτερο αριθμό άνεργων, την άλλο τόση ελλειμματική παιδεία και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις καθημερινές τους ανάγκες.

Αύριο θα είναι οι καθεαυτού ντόπιες κοινωνικές μάζες που θα ξεσηκωθούν και θα σαρώσουν ότι βρουν μπροστά τους.

Η αποπολιτικοποίηση των μαζών και η διάλυση της κεκτημένης κοινωνικής τους βάσης, φαινομενικά θεωρείται "επιτυχία" του νεοφιλελευθερισμού, αλλά μακρόχρονα είναι ο τάφος που σκάβει για τον εαυτό του.

Φυσικά οι μυστικές υπηρεσίες των μονοπωλίων θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την ανώμαλη κατάσταση για να αποδώσουν τις ταραχές στους ριζοσπάστες ισλαμιστές, αλλά δε θα καταφέρουν να βγάλουν τη θηλιά αυτοκτονίας που έχει περάσει στο λαιμό του ο Νεοφιλευθερισμός.

Τα γεγονότα στη Γαλλία προδιαγράφουν τη νομοτελειακή εξέλιξη του καπιταλισμού, που έχει εγκαταλείψει ακόμα και το πρόσχημα του ανθρώπινου προσώπου, έχει απομακρυνθεί ακόμη κι από τη βασική βιολογική αρχή: «ο θάνατός σου η ζωή μου», αρχή που επέβαλε την αναγκαία πειθαρχημένη κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων, μη με τρως για να μη σε φάω και έμαθαν να ζούνε σε κοινωνίες ειρηνικές. Ο καπιταλισμός στη σημερινή του μορφή εφαρμόζει την αρχή: «ο θάνατος σου η ισχύς μου». Αρχή, ανεύθυνων ψυχοπαθών, που οδηγεί στο χάος του βαρβαρισμού, αλλά και της αυτοκαταστροφής του.

Οι πυρκαγιές που προκάλεσαν οι εξεγερμένοι στο Παρίσι, μέσα στην καρδιά της ΕΕ, προμηνύουν, την παγκόσμια πολιτική αλλαγή. Αφού το παρόν δεν ανήκει πλέον στους πολιτικούς, ούτε στα κόμματα. Ουδέποτε στο παρελθόν δεν ήταν τόσο δυνατό το κεφάλαιο και οι πολιτικοί δεν ήταν τόσο έρμαια των διαπλεκομένων συμφερόντων, που παραγγέλνουν τις δέουσες προς όφελός τους πολιτικές εξουσίες.

Μια κατάσταση που οδηγεί στην αδήριτη αναγκαιότητα της κοινωνικής σύγκρουσης.

Όπως προδιαγράφεται η κατάσταση, η «Νέα Τάξη Πραγμάτων», μετά τους λαϊκούς ξεσηκωμούς, όποτε και γίνουν αυτοί, στο χώρο της ΕΕ θα είναι θετικοί. Οι Τράπεζες θα κρατικοποιηθούν. Ο τζόγος που λέγεται «Χρηματιστήριο» θα καταργηθεί. Θα μπει όριο στην οικονομική εξάπλωση του κάθε ιδιώτη, έτσι που να μη φτάνει ποτέ να υποθάλπει τις πολιτικές εξελίξεις.

Το διαλυμένο ήδη κράτος θα ανασυγκροτηθεί και θα αποτελεί ένα είδος πολύμορφης επιχείρησης, με πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό μηχανισμό, βασισμένο στην σημερινή υψηλή τεχνική. Ο κάθε πολίτης θα συμμετάσχει στο επιχειρησιακό αυτό συγκρότημα με την απασχόληση της αρεσκείας του. Ο πολίτης θα πάψει να είναι μέλος κράτους επειδή είναι Γερμανός ή Έλληνας υπήκοος αλλά μέτοχος στο οικονομικό συγκρότημα. Για τον κάθε πολίτη που δεν θα του παρέχεται κάποια εργασία, θα καθοριστεί βιοποριστική οικονομική βάση που θα προβλέπεται από το εμπορικό δίκαιο και όχι από το ταμείο Πρόνοιας, για να μπορεί να ζει σύμφωνα με την επικρατούσα οικονομική κατάσταση, χωρίς να θίγεται η αξιοπρέπεια του. Η παγκοσμιοποίηση θα τεθεί σε ουμανιστική βάση και η προγραμματισμένη παραγωγή και κατανάλωση θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος.

metanastis@t-online.de