Γράφει
ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης, Νέα Υόρκη,
12 Ιουνίου 2007
Με τιμές ήρωα οι
Αλβανοί υποδέχτηκαν τον πρόεδρο των
ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους, που επισκέφτηκε
την πρωτεύουσα της χώρας τους, τα
Τίρανα την Κυριακή 10 Ιουνίου. Όσο
και να μοιάζει απίστευτο είναι
αληθινό. Το να βλέπει κανείς τους Αλβανούς
να υποδέχονται με ξέφρενο ενθουσιασμό
έναν πρόεδρο κάποιας καπιταλιστικής
χώρας, και περισσότερο τον πρόεδρο
των ΗΠΑ, σαν ήρωα, έστω και μετά από
την καθεστωτική τους αλλαγή, αυτό ξεπερνά
τα όρια κάθε φαντασίας και μόνο γιά
φαρσοκωμωδία μπορεί να το εκλάβει κανείς.
Το πόσο ήρωας είναι ο άνθρωπος που υποδέχτηκαν,
αυτό ας το αφήσουμε να το κρίνει η Ιστορία.
Τουλάχιστον αυτή έχει το θάρρος να
προσπαθεί να λέει την αλήθεια έστω
και αν καμιά φορά -
γιά κάποιους λόγους όχι δικούς της -
δεν της το επιτρέπουν.
Στην προκειμένη
περίπτωση το μείζον θέμα δεν είναι
πόσο ήρωας μπορεί να είναι ο κ.
Μπους αλλά ποιοι οι λόγοι της επίσκεψής
του Αμερικανού πρόεδρου στην Αλβανία
και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων. Σε
μια περιοχή, που από χρόνια έχει χαρακτηριστεί
σαν εύφλεκτη, σαν ένα ηφαίστειο, που
από στιγμή σε στιγμή μπορεί να
εκραγεί.
Είναι γεγονός ότι
στα Βαλκάνια, για πάρα πολλούς
λόγους, οι πολιτικές ισορροπίες
ακροβατούν πάνω σε τεντωμένα σχοινιά
και από όλους τους οργανισμούς καταβάλλονται
κάποιες προσπάθειες οι ισορροπίες
αυτές να κρατηθούν. Εάν κάποιος θελήσει
να παίξει με τις ισορροπίες αυτές,
τότε κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσοι
και ποιοι ασκοί του Αιόλου θα
ανοίξουν.
Η επίσκεψη του κ.
Μπους στα Βαλκάνια είναι γνωστό ότι
δεν έχει σαν σκοπό να κρατηθούν αυτές
οι ισορροπίες. Μια σταθερότητα στα Βαλκάνια
είναι κάτι που δεν εξυπηρετεί την
αμερικανική εξωτερική πολιτική. Αντίθετα,
συμφέρει η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα,
οι διαφορές, οι αναταραχές. Σε τελική
ανάλυση το χάος είναι αυτό, που
εξυπηρετεί τα σχέδιά τους.
Η Ενωμένη Ευρώπη
από τότε που ιδρύθηκε και κατάφερε
να σταθεί στα πόδια της αποτέλεσε
ένα πονοκέφαλο γιά τις ΗΠΑ Έναν
πονοκέφαλο πολιτικό, οικονομικό, εμπορικό.
Τα μονοπώλια που μέχρι τότε η
Αμερική είχε στην Ευρώπη σιγά-σιγά
έχουν αρχίσει να είναι μια ζημιά.
Ακόμη και οι διάφορες συμμαχίες με
κάποια κράτη - μέλη της Ενωμένης
Ευρώπης, δεν προσφέρουν αυτό που η
Αμερική επιθυμεί. Την απόλυτη κυριαρχία
και σε αυτόν τον χώρο. Ένα εμπόδιο
υψώθηκε στα πλανηταρχικά της σχέδια
με την γέννηση της Ενωμένης Ευρώπης.
Για να προλάβει τις μελλοντικές
εξελίξεις η Αμερική, έπρεπε να
τοποθετήσει κάποιο δικό της μάτι,
όσο γίνεται πιο κοντά την Ενωμένη
Ευρώπη. Οι χώρες των Βαλκανίων ήταν
ο καλύτερος χώρος. Και επί πλέον με
την πολιτική αστάθεια, που
επικρατούσε σε αυτές, της έδιναν το
δικαίωμα να τοποθετήσει την παρουσία
της εκεί και να έχει μια άνετη δράση
στην πραγματοποίηση των σχεδίων της.
Το πολιτικό
παιγνίδι του Λευκού Οίκου στους
χώρους της Ενωμένης Ευρώπης είναι
διπλό. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων
τις αντιδράσεις της Ρωσσίας και
κάποιων άλλων κρατών, φρόντισε έντεχνα
το παιγνίδι της να παιχτεί σε δύο
ταμπλώ. Την αμυντική πυραυλική
ασπίδα σε Τσεχία και Πολωνία, στο
μάτι της Ρωσσίας δηλαδή, και την
δυναμική παρουσία της στα Βαλκάνια
με τον ρόλο της προστάτιδας της
ανεξαρτησίας του Κόσσοβου, κάτι που
δεν δέχεται η Ρωσσία. Έτσι πιστεύει
ότι έχει αποκτήσει το προβάδισμα της
διαπραγμάτευσης Και φυσικά θα
προτιμήσει να γίνει "η καλή
μαμά του Κόσσοβου"
αδιαφορώντας πιθανόν γιά τους πυραύλους.
Με την επίσκεψή
του στην Αλβανία ο κ. Μπους φρόντισε
η πρόθεσή του αυτή να πάρει κάποιες
διαστάσεις αφού είναι γνωστή η
επιθυμία των Αλβανών γιά ένα
ανεξάρτητο Κόσσοβο, κάτι που θα τους
δώσει το δικαίωμα μελλοντικά να ξεκινήσουν
τους αγώνες γιά ένωση με την Αλβανία.
Το όραμά τους γιά "μιά μεγάλη
Αλβανία" είναι από χρόνια
γνωστό. Και φυσικά είναι μέσα στα
σχέδιά τους να εγείρουν αξιώσεις για
τους Τσάμηδες και της περιουσίες
τους δημιουργώντας πονοκέφαλους και
στην Ελλάδα. Και φρόντισε ο ήρωας
της δεκάρας να ξεσηκώσει τους Αλβανούς
πιο πολύ τονίζοντας κατηγορηματικά
στις ομιλίες του.
"Το ερώτημα είναι
αν θα υπάρξει ατέλειωτος διάλογος
για ένα θέμα που έχουμε ήδη
αποφασίσει."
Άγνωστο για ποια
απόφαση μίλησε ο κ. Μπους αφού φυσικά
ακόμη δεν υπάρχει καμμιά απολύτως
αναγνωρισμένη απόφαση για την
ανεξαρτοποίηση του Κοσσόβου. Μόνη
της η Αμερική έχει αποφασίσει
αγνοώντας επιδεικτικά όλους τους
άλλους, αφού τόσο η Ρωσσία όσο και η
Σερβία - άμεσα ενδιαφερόμενη - διαφωνούν,
με την πρώτη να προβάλει ακόμη και
θέμα βέτο. Πάνω σ΄ αυτό το βέτο και
προκειμένου να κερδίσει την
πρωτοβουλία των κινήσεών της στην υπόθεση
του Κόσσοβου, η Αμερική θα
επιχειρήσει να διαπραγματευτεί τους
πυραύλους στην Τσεχία και Πολωνία.
Σε κάποια άλλη
στροφή των λόγων του ο κ. Μπους είπε.
"Κάποια
στιγμή θα πρέπει να πούμε. Αρκετά.
Το Κόσσοβο είναι ανεξάρτητο. Αυτή
είναι η θέση που έχουμε πάρει."
Καταλύοντας κάθε
έννοια δημοκρατίας κάθε πολιτική υπόσταση,
αδιαφορώντας για όλους τους άλλους
εμπλεκόμενους στις υποθέσεις των Βαλκανίων
ο κ. Μπους αποφασίζει αυτός για όλα
και όλους.
"Κάθε
συνομιλία για το Κόσσοβο από δω και
πέρα θα πρέπει να έχει ως στόχο την
ανεξαρτησία της περιοχής."
δήλωσε κατηγορηματικά.
Σε όλα αυτά η Ρωσσία
απάντησε απλά και ξεκάθαρα.
"Η Ρωσσία
δεν πρόκειται να μεταβάλει την θέση
της στο θέμα του Κοσσόβου."
Είναι γνωστό σε
όλους τους πολιτικούς χώρους παγκοσμίως
ότι ο πρόεδρος της Ρωσσίας, Βλαντιμίρ
Πούτιν, είναι ένα σκληρό
διαπραγματευτικό "καρύδι."
Είναι ένας πολιτικός που δεν
διαπραγματεύεται τα συμφέροντα της
χώρας του. Αντιμετωπίζει τον κάθε
συνομιλητή του με την ψυχρή λογική
και με βάση αυτά που θέλει να πετύχει.
Και αυτό που θέλει να πετύχει ο
Πούτιν είναι και το Κόσσοβο να
παραμείνει ως έχει και οι πύραυλοι
στην Τσεχία και Πολωνία να μην
τοποθετηθούν.
Μετά από αυτά,
όλα δείχνουν πως στα Βαλκάνια το
παιγνίδι για το Κόσσοβο θα συνεχιστεί
με απρόβλεπτες εξελίξεις. Πάντως ο
κ. Μπους θα πρέπει να γνωρίζει πως
παίζοντας με μια αλλαγή στα σύνορα
των Βαλκανικών κρατών είναι σαν να
παίζει με μια άγρια φωτιά. Μια φωτιά
που θα ανάψει οπωσδήποτε και κανείς
δεν θα μπορέσει να την σβήσει. Ούτε
ακόμη και αυτός ο ίδιος, που κάποιοι
φρόντισαν να του δώσουν τον τίτλο
του "ήρωα." Έναν τίτλο
που δεν χρειαζόταν αφού η Αλβανία
έχει την τιμή να φιλοξενεί στα βουνά
της τους πραγματικούς ήρωες του ΄40
που έπεσαν πολεμώντας γιά την λευτεριά.
Την λευτεριά που σήμερα έρχεται να
την αμφισβητήσει "ένας ήρωας
της δεκάρας."