η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
(του υποστρατήγου Κ.Χ. Κωνσταντινίδη)

Είναι ακατανόητον να εορτάζεται μια φορά το χρόνο η ημέρα των ερωτευμένων, και πιο ακατανόητο και αποκρουστικό αυτοί να έχουν σαν άγιο-προστάτη και εμπνευστή ένα λείψανο της Καθολικής Εκκλησίας, δηλαδή τον «άγιο» Βαλεντίνο. Όταν η Ελληνική Αρχαιολογία έχει δώσει τις ωραιότερες ιστορίες και συμβολισμούς για τον Έρωτα εμείς από μιμητισμό να ακολουθούμε την βαρβαρική Δύση και να περιφρονούμε τον μεγαλειώδη φτερωτό θεό Έρωτα.
Στο αργοναυτικό ποίημα του Ορφέως και στους ύμνους του αναφέρεται ότι: « η Ανάγκη και ο Κρόνος, δηλαδή ο χρόνος εγέννησε τον Αιθέρα και τον διφυή Έρωτα, τουτέστιν το ανδρόγυνον». Για να εξηγήσει το μυστήριο της Οικουμενικής έλξης που νοιώθει το άρρην προς το θήλυ ο Αριστοφάνης στο Συμπόσιο του Πλάτωνος, προσφεύγει στο μύθο του αρχέγονου ανδρόγυνου. Πριν υπήρχαν τρία φύλα: το αρσενικό, το θηλυκό και το ανδρόγυνο, αποτελούμενο από διπλά όντα. Το ανδρόγυνο φύλο ήτο δυνατό, έξυπνο και απειλούσε τους θεούς. Για να το υποτάξει ο Δίας αποφάσισε να το διαιρέσει. Έκτοτε τα χωρισμένα μισά αναζητούν το συμπλήρωμα τους (Επικοινωνία Λογοτεχνών,Τεύχ. 41-42, «Ερωτος Μυστήρια» της κ. Ελευθερίας Αναγνωστάκη-Τζαβάρα). Τελευταίος παίρνει το λόγο ο Σωκράτης, ο οποίος αφηγείται συζήτηση που είχε με τη σοφή ιέρεια Διοτίμα από την Μαντινεία. Αυτός κάνει βουτιά στο χώρο των πρωταρχικών αληθειών, στο χώρο των Μητέρων. Η Διοτίμα του είπε ότι: «ο Έρως δεν είναι ούτε θεός, ούτε άνθρωπος. Είναι Δαίμονας, ένα πνεύμα που ζει μεταξύ θεών και θνητών και η αποστολή του είναι «να ενώνει τα έμβια όντα» .Είναι γιος του Πόρου και της Πενίας, κι' αυτό εξηγεί την ενδιάμεση φύση του. Φέρνει σε επικοινωνία το Φως με την Σκιά, τον αισθητό κόσμο με τις ιδέες. Ως γιός του Πόρου μοιράζει τα αγαθά. Είναι ο «ερών» που χαρίζει το μέγιστο δώρο, τον «έρωτα». Αναζητά την Ομορφιά και το Κάλλος. Αυτά δεν ποθεί ο εραστής;»
Αλλά η Διοτίμα προειδοποιεί, ότι: «ο Ερωτας δεν είναι απλός. Είναι κάτι παραπάνω από την αμοιβαία έλξη για το ανθρώπινο κάλλος, το οποίο υπόκειται στην φθορά και στον θάνατο. Είναι και ο πόθος της αναπαραγωγής. Υπάρχουν δε δύο τρόποι αναπαραγωγής, η σωματική και η ψυχική. Οι ερωτευμένοι ενώνουν τα σώματα τους για να αναπαραχθούν. Η συνουσία είναι Θείο δώρο» λέγει η Διοτίμα. Όμως ο ψυχικός τρόπος αναπαραγωγής είναι ανώτερος, γιατί η ψυχή γεννάει σε μιαν άλλην άφθαρτες ιδέες και αισθήματα. Αυτοί που «εγκυμονούν εις την ψυχή» συλλαμβάνουν μέσω της σκέψης. Είναι οι Ποιητές, οι Καλλιτέχνες, οι Σοφοί και τέλος οι Νομοθέτες. «Όλα όσα σου ανεκάλυψα είναι τα ελάχιστα μυστήρια του Ερωτα» είπε η Διοτίμα στον Σωκράτη. Μακάρι λοιπόν οι σημερινοί άνθρωποι να ήσαν ερωτευμένοι με τη ζωή και όχι με τα λείψανα, τον θάνατο και τον πόλεμο.

http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.e-e-e.gr
http://amphiktyon.topgreek.com/
http://www.achilleous.com

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ