Μπορεί η αυτοπυρπόληση και θυσία της 23άχρονης αυτής γυναίκας και μητέρας δυο μικρών παιδιών, υπέρ του αγώνα ελευθερίας του Κουρδικού λαού, να αποτελεί την πιο ισχυρή απόδειξη διεθνιστικής αλληλεγγύης, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Όπως δεν βγάζει μόνο ένα μέρος από την Ελλαδική κυβερνητική ντροπή του 1999. Υπάρχουν τρεις επιπλέον παράμετροι, η σπανιότητα, ο χρόνος και ο τόπος του συμβάντος, που επέβαλαν στους θεσμούς της χώρας να ασχοληθούν με το γεγονός και να μιλήσουν. Κάτι που έως τώρα δεν έπραξαν.

Μίλησα για σπανιότητα γιατί τέτοια γεγονότα δεν γίνονται κάθε μέρα. Αν η νέα αυτή κοπέλα αυτοπυρπολήθηκε βάζοντας τα με το κεμαλικό αυγό του φιδιού που ως και χημικά όπλα χρησιμοποιεί σε βάρος των Κούρδων μαχητών, έχουν περάσει τριάντα τόσα χρόνια από μια παρόμοια θυσία του Κερκυραίου φοιτητή στη Ιταλική Γένοβα Κώστα Γεωργάκη, βάζοντας τα με το κλούβιο αυγό του φιδιού των συνταγματαρχών.

Μίλησα επίσης για το χρόνο και τον τόπο, γιατί τόσο η παραμονή της 25ης Μαρτίου 2006, που είναι ο χρόνος της αυτοπυρπόλησης της Φουρτουλάκη, όσο και ο τόπος, ο έξωθεν της Εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Σεπόλια, αναδίδουν προφανέστατους συμβολισμούς οι οποίοι με τη σειρά τους παραπέμπουν σε Ελληνική θυσία. Όχι μόνο διεθνιστική.

Σε άλλες πολιτισμένες χώρες τέτοιες γυναίκες τις ονομάζουν μάρτυρες και αποδίδουν τιμές στη μνήμη τους. Για τους πολιτικούς θεσμούς της Ελλάδας, η θυσία αυτή είναι σαν να μη έγινε. Ό,τι πουν οι τηλεοράσεις. Οι οποίες, αφού δεν το μετέδωσαν, δεν συνέβη. Μη σπεύσουν όμως κάποιοι και αρχίσουν να αναθεματίζουν τη διαπλοκή. Δεν πρόκειται μόνο περί αυτής. Μακάρι να είχαμε σκέτη διαπλοκή. Γιατί από το ΄96 αν όχι πιο νωρίς έχουμε ως χώρα εισέλθει σε νεότερη περίοδο. Στη δεύτερη γενιά της διαπλοκής. Στις επωάσεις. Σε μια επιπλοκή της διαπλοκής, από τις πιο άσχημες.

Γράφω για αυτά και για τη Δημοκρατία σε άλλο μου κείμενο. Για το πώς και το γιατί επωάζεται και εδώ το κεμαλικό αυγό. Αυτό είναι το πρώτο. Γιατί επωάζεται και ένα δεύτερο που αφορά τις λογοκριτικές ηλεκτρονικές πυρές και τη Δημοκρατία. Ένας ακόμη λόγος εξ αιτίας του οποίου σχετίζονται οι θυσίες των δυο νέων. Πέραν του λαμπαδιάσματος και του συνομηλίκου τους.

Αν το όνομα της Ελευθερίας έγινε πλέον και πράγμα, και αν το επίθετο Φουρτουλάκη παραπέμπει σε Κρητική καταγωγή, ο νους τότε πηγαίνει ως την Κρητική προϊστορία. Σε μια συμπατριώτισσά της από την Κνωσό της οποίας το μικρό πήλινο ειδώλιο από φαγεντιανή εκτίθεται στο Μουσείο του Ηρακλείου. Ο λόγος για τη θεά των όφεων, των περιστεριών και της γονιμότητας, που κρατά στα δυο της χέρια ισάριθμα φιδάκια του χεριού της. Σκέφτηκα ότι η Ελευθερία πέραν της Ελευθερίας θυσιάστηκε και για τη Δημοκρατία. Τη μόνη που μπορεί να κάνει τα φίδια, φιδάκια.

xkipuros@otenet.gr