Αλέξανδρος
ο Μέγας
Alexander der Grosse
|
Το πρόσωπο του αιώνος!
Γράφει ο Διονύσης Ε.
Κονταρίνης
Πάρα πολλά έντυπα κατά
καιρούς ασχολούνται με την παρουσίαση
προσώπων τα οποία κάποιοι Οργανισμοί,
κάποιες Ενώσεις ή κάποιες Επιτροπές τα
εκλέγουν σαν προσωπικότητες
σημαντικές που θα πρέπει με κάποιο
τρόπο να περάσουν στην Ιστορία. Σαν
κριτήρια φυσικά θεωρούνται οι αγώνες
τους, οι προσφορές τους και οι θυσίες
τους προς όφελος των συνανθρώπων τους
αλλά καμιά φορά και κάποια άλλα
γεγονότα που δίνουν στα πρόσωπα αυτά
ευρύτερο ενδιαφέρον.
Έχουμε όμως και πρόσωπα με
αρνητική προσφορά, στυγερούς
εγκληματίες, δολοφόνους, δικτάτορες,
κακοποιούς τα οποία και αυτά παίρνουν
ένα μέρος στο Πάνθεον αυτών που θα
αφήσουν το όνομά τους χαραγμένο στους
δρόμους της ζωής. Σ' όλα τα πρόσωπα
αυτά, με θετικές ή αρνητικές προσφορές,
δίνεται ο τίτλος Το πρόσωπο της
ημέρας, το πρόσωπο της εβδομάδας, του
μήνα, του χρόνου. Ανάλογα με τα κέφια
και τις προτιμήσεις αυτών που τους
εκλέγουν και αποφασίζουν για την
απονομή του τίτλου.
Ας μου επιτραπεί να επιλέξω
κι' εγώ ένα πρόσωπο και να του δώσω τον
τίτλο του "Προσώπου του Αιώνος".
Και το πρόσωπο αυτό δεν είναι άλλο
από τον αξιότιμο Δήμαρχο της Νέας
Υόρκης κ. Μάϊκελ Μπλούμπεργκ.
Δημοκρατικός ο κ.Μπλούμπεργκ
εξελέγει στην θέση του Δημάρχου της
Νέας Υόρκης, τον Νοέμβριο του 2001με τις
ευλογίες του Ρεπουμπλικανικού
κόμματος, απλούστατα διότι το κόμμα του,
το δημοκρατικό, δεν τον εμπιστευόταν
και δεν τον ήθελε.
Πάμπλουτος
μεγαλοεπιχειρηματίες κατάφερε
προεκλογικά να περάσει προς τα έξω την
εικόνα του ανθρώπου, που τον ενδιαφέρει
μόνο το καλό της πόλης του, της πατρίδας
του και των συνανθρώπων του και τίποτε
άλλο.
-Συμβολικά θα εισπράτω μίσθο
ένα δολάριο τον μήνα, είχε δηλώσει. Κι
εμείς, οι αφελείς τον πιστέψαμε και τον
ψηφίσαμε.
Δεν γνωρίζουμε αν ο κ.Δήμαρχός
μας εισπράττει ένα δολάριο τον μήνα.
Γνωρίζουμε όμως ότι καταβάλει
συγκινητικές προσπάθειες για να
αφαιρέσει από την τσέπη μας και το
τελευταίο δολάριο που μπορεί να
διαθέτουμε μέσα στη φτώχια μας.
Ο κ. Μπλούμπεργκ γνωρίζει εξ
ιδίων ότι από τους "έχοντας και
κατέχοντας" δεν πρόκειται ποτέ
"να τα πάρει" Έτσι για μια
ακόμη φορά στην ιστορία του κόσμου ο
κλήρος πέφτει στον φτωχό, στον εργάτη,
στον αγωνιστή , στον μεροκαματιάρη να
πληρώσει γιά όλους και για όλα. Και σ'
αυτούς έχει στήσει ένα άγριο, ένα
εξοντωτικό θα έλεγα κυνηγητό. Έχει
θεσπίσει νέους νόμους και διατάγματα
που του επιτρέπουν να απλώνει το χέρι
του στις τσέπες μας χωρίς κανέναν
ενδοιασμό, χωρίς κανέναν οίκτο. Ο φόβος
του αστυφύλακα μας κυνηγάει σε κάθε μας
κίνηση ο οποίος με το μπλοκάκι στο χέρι
βρίσκεται πάντοτε πλάι μας για να μας
δώσει την κλήση των 50, των 70, των 100,
ακόμη και των 150 δολαρίων. Και ο ζήλος
τους είναι μεγάλος αφού οι άνθρωποι
υποχρεώνονται να παραδίδουν έναν
ορισμένο αριθμό κλήσεων κάθε μέρα
αλλιώς η σταδιοδρομία τους κινδυνεύει.
Η κάθε μας κίνηση έχει
καταντήσει και ένα παράπτωμα. Έγκυος
γυναίκα που σε μια στιγμή κούρασης
κάθισε στα σκαλοπάτια της εισόδου του
Υπογείου Σιδηροδρόμου φιλοδωρήθηκε με
πρόστιμο 50 δολαρίων. Κάποιος που
καθότανε σε ένα πλαστικό κιβώτιο από
γάλατα εισέπραξε κλίση 100 δολαρίων.
Αιτία. Το πλαστικό κιβώτιο είναι-λέει-περιουσία
της εταιρείας και κακώς δεν είχε
επιστραφεί. Ένας άλλος που κάπνιζε στην
πόρτα ενός εστιατορίου όπου
απαγορευόταν το κάπνισμα τιμωρήθηκε με
πρόστιμο 100 δολαρίων.
Το πιο αστείο συνέβη με τον
ομογενή πυροσβέστη Μπιλ Χριστοδούλου.
Ο κ. Χριστοδούλου παρκάρισε σε έναν
δρόμο του Μπρούκλυν στις 10.28 το πρωί.
Πήγε δύο βήματα πιο πέρα που ήταν ο
αυτόματος έκδοσης των τελών στάθμευσης
να πληρώσει και επέστρεψε στο
αυτοκίνητό του με το διπλότυπο που
έγραφε πάνω ώρα 10.30 Βρήκε τον αστυνόμο
να του έχει δώσει κλήση 55. δολαρίων με
ώρα 10.29. Δηλαδή ούτε ένα λεπτό περιθώριο
δεν μας δίνει να προλάβουμε να πάμε να
πληρώσουμε.
Ο κ. Μπλούμπεργκ αύξησε τα
κόμιστρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς
κατά 25%, τα διόδια κατά 35%, την στάθμευση
κατά 50%, τους φόρους κατά 20%, την
εγκληματικότητα κατά 30% και η ανεργία,
για πρώτη φορά στην ιστορία της Νέας
Υόρκης, έχει φτάσει το 7%. Ακόμη επέβαλε
φόρο στην αγορά των ενδυμάτων 8.65%.
Αποτέλεσμα ο κόσμος
μετακινείται προς τις γειτονικές
πολιτείες Νιού Τζέρσευ, Πενσυλβάνια
και Κοννέκτικατ όπου η φορολογία είναι
πολύ πιο χαμηλή και η Νέα Υόρκη
εισπράττει την χασούρα.
Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα
της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και την
κατάρρευση του συγκροτήματος των δύο
Πύργων και των γύρω κτιρίων η Νέα Υόρκη
απώλεσε εκατομμύρια τετραγωνικών
μέτρων εμπορικών χώρων. Αποτέλεσμα
ήτανε η τρομακτική αύξηση των ενοικίων.
Έτσι πολλές μεγάλες εταιρείες
μεταφέρθηκαν στις γειτονικές
πολιτείες. Ακόμη και πάρα πολλοί άλλοι
φοβούμενοι κάποιο νέο τρομοκρατικό
χτύπημα προτίμησαν κάποιες άλλες
περιοχές πιο ασφαλείς αλλά και πιο
φτηνές, έξω από την Νέα Υόρκη. Επίσης ο
τουρισμός γνωρίζει μια σοβαρή ύφεση.
Έτσι η πόλη μας έχει πέσει στον μαρασμό.
Για όλα αυτά ο δήμαρχός μας δεν έκαμε
ούτε πρόκειται να κάμει απολύτως
τίποτε. Απλώς δηλώνει πως του αρέσει το
αξίωμα του Δημάρχου και θα είναι και
την επόμενη τετραετία. Όμως εμείς
σκεφτόμαστε αν θα μπορέσουμε να
αντέξουμε τα δυόμισι χρόνια της πρώτης
του τετραετίας.
Μετά από όλα αυτά πως και
γιατί να μην τον ανακηρύξω "το
πρόσωπο του αιώνος;"
Dennis Kontarinis
New York, 07.06.2003
patrinos12@hotmail.com
|
Όταν
"κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο
μετανάστης
Εμείς
το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες,
επιβήτορες
στη ξένη γη, μέσα στο
σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του
Διογένη, με τη βούληση μας, να
θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού
οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας
ταυτότητα...!
Μάγειρας
Όποιος
ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το
παρελθόν.
Όποιος
ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το
μέλλον
George
Orwell
|