η φωνή σου

η στήλη μας

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

Αθήνα 2004

Athens 2004

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 

 

  

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ

Διαμαρτύρομαι δια την αδυναμία του πνεύματος, διαμαρτύρομαι για την βασανιστική κατάσταση του να υπάρχεις σωματικώς σε μια κοινωνία ξένη και ψυχικώς στον τόπο που γεννήθηκες κιας έχει αυτός αλλάξει.

Ζητώ την τιθάσευση της άγριας νοσταλγίας μου. Ζητώ να πάψω να είμαι ο αιώνιος ξένος σε κάθε γωνιά της γης. Ζητώ την ελευθερία του πνεύματος να αισθάνομαι πολίτης του κόσμου.

Κάποτε σ' ένα απομακρυσμένο χωριουδάκι, πνιγμένο στην τροπική βλάστηση της οροσειράς Σιέρρα Μάδρε της Κεντρικής Αμερικής μου σύστησαν τον εισαγγελέα του χωριού.

-Από που είσαι; μ' ερώτησε.

-Έλληνας, του είπα. Η έκπληξή του ήταν μεγάλη.

-Δηλαδή απόγονος του Σωκράτη;

-Ναι, του απάντησα.

Μ' έπιασε από το μπράτσο λες κι εβρήκε ένα χαμένο θησαυρό.

Αισθάνθηκα σαν ένας ακόμη πολίτης του κόσμου ελεύθερος, σε μια πνευματική, πολιτιστική Ελληνική παγκοσμιότητα, που υπάρχει και θα υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα. Αλά η νοσταλγία δεν έπαψε ποτέ να με τυραννά, είναι η τιμωρία του τόπου μου προς τον εαυτό μου, επειδή τον άφησα κι έφυγα.

Τώρα, ατενίζοντας τα περασμένα και φθάνοντας σχεδόν στο τέλος του σκληρού μου δρόμου, έπαψα πλέον να διαμαρτύρομαι, γιατι κατάλαβα ότι εγώ ήμουν ο αρχιτέκτων του δικού μου πεπρωμένου.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης,
Νεα Υόρκη, Φεβρουάριος 2003
Gabrielkp@aol.com
 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ