η φωνή σου

η στήλη μας

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

Αθήνα 2004

Athens 2004

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 

 

 

Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΟΜΩΣ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Αυτό βροντοφώναξαν οι χιλιάδες των μαθητών και γενικώς των νέων ανθρώπων όταν αυθόρμητα κατέβηκαν στις κεντρικές πλατείες των γερμανικών πόλεων για να διαδηλώσουν την αγανάκτηση τους, τους φόβους και την λύπη τους ενάντια στο μεγάλο έγκλημα που διενεργείται αυτές τις ημέρες στο Ιράκ, στην Κεντρική Ασία. "Όχι Πόλεμο για το Πετρέλαιο", "Όχι αίμα για τον μαύρο χρυσό". Αυτά ήταν τα κυρίως συνθήματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει πλέον αντιληφθεί τα αίτια αυτού του πολέμου. "Το Έθνος μας αγαπάει την Ειρήνη λέει ο Bush..., και ο συνοδοιπόρος του και πιστός πρέσβης των ΗΠΑ, Blair, επαναλαμβάνει: ...είμαστε ειρηνικός Λαός... Έτσι λοιπόν κι εμείς γνωρίζουμε : ...τα γουρούνια είναι άλογα, τα κορίτσια είναι αγόρια, και ο Πόλεμος είναι Ειρήνη... (Arundhati Roy). Σε μία ομιλία του στην κεντρική διεύθυνση της FBI ο Bush ανέφερε: ...Αυτή είναι η ώρα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του πλέον ελεύθερου Έθνους στον κόσμο. Ένα Έθνος χτισμένο πάνω σε βασικές αξίες οι οποίες απορρίπτουν το μίσος, απορρίπτουν την βία, απορρίπτουν το έγκλημα και το κακό...

Παραθέτουμε ένα κατάλογο των χωρών με τις οποίες το πλέον Ειρηνικό Έθνος, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τις πολέμησε και τις βομβάρδισε:
-Κίνα: (1945-46, 1950-53), Κορέα (1950-53), Γουατεμάλα: (1954, 1967-69), Ινδονησία: (1958), Κούβα: (1959-60), Βελγικό Κογκό: (1964), Περού: (1965), Λάος: (1964-73), Βιετνάμ: (1961-73), Καμπότζη: (1969-70), Γρενάδα (1983), Λιβύη: (1986), Ελ. Σαλβαδόρ: (την δεκαετία του 80), Νικαράγουα: (την δεκαετία του 80), Παναμάς: (1989), Ιράκ: (1991-99), Βοσνία: (1995), Σουδάν: (1998), Γιουγκοσλαβία: (1999), Αφγανιστάν: (2001-02), και τώρα πάλι στο Ιράκ. -Ρώτησε ποτέ κάποιος πόσα ήταν τα θύματα από αυτού τους πολέμους; Αυτά δεν ήταν εγκλήματα; Στο Βιετνάμ επίσημοι αριθμοί: Αμερικανοί 31 205, Νοτιοβιετναμέζοι: 86 101 και οι κακοί Βορειοβιετναμέζοι: 475 609 χιλ. όλοι θύματα των 4 500 000 τόνων εκρηκτικού υλικού και δηλητηρίων που το μεγάλο Έθνος των ΗΠΑ, το οποίο απορρίπτει οποιαδήποτε βία και έγκλημα, σκόρπισε πάνω από αυτή την περιοχή!

Το στρατηγικό σχέδιο στον πόλεμο του Ιράκ, σύμφωνα με το πεντάγωνο, είχε ως εξής: Κατ΄αρχήν ένα ακαριαίο χτύπημα, μετά από αυτό θ΄ ακολουθήσουν οι βομβαρδισμοί από τα Β-52 , παράλληλα θα ενεργηθεί κατάληψη των πετρελαιοπηγών και των πόλεων από τις αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις και ο αφοπλισμός των ιρακινών δυνάμεων με στόχο τον εκδημοκρατισμό και την επιβολή της "νέας τάξης" σ΄ όλη την περιοχή-. Τι σημαίνει αυτό; Ποιο θα είναι το επόμενο Έθνος για ένα ακαριαίο χτύπημα; Ποια θα είναι η νέα τάξη; Θα είναι ο επόμενος στόχος το Ιράν; Ή η Βόρειος Κορέα; Κατά τον Bush και Blair και αυτές οι δύο χώρες ανήκουν στον άξονα των "Κακών". 'Αρα δεν είναι η απελευθέρωση και η εκδημοκράτιση, του Ιρακινού λαού από την δικτατορία του Σαντάμ Χουσεϊν η πραγματική αιτία του πολέμου, αλλά η επέκταση της κυριαρχίας τους σε όλη την περιοχή. Πως σχεδιάζουν την "νέα τάξη"...από εμπειρία εύκολα να το καταλάβει κάποιος, με λίγα λόγια θα ρίξουμε την μία δικτατορία και θα εγκαθιδρύσουμε μια άλλη που θα είναι στα μέτρα μας... Η όλη υπόθεση παίζεται για τον πλούτο που κρύβει το έδαφος της Κεντρικής Ασίας σε "μαύρο χρυσό"... Υπάρχει άφθονο πετρέλαιο στις χώρες γύρω από την Κασπία Θάλασσα, δηλαδή στην Αρμενία, Τσετσενία, Γεωργία, στο Ιράκ, Ιράν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν και Αζερμπαϊτσάν Για την περιοχή αυτή γίνεται ένας σκληρός αγώνας επικράτησης και επιρροής από τις μεγάλες δυνάμεις της Δυτικής Ευρώπης, των ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας.

Σε καμία άλλη περιοχή της γης δεν είναι τόσο μεγάλος ο ανταγωνισμός μεταξύ του Πεκίνου της Μόσχας και της Ουάσιγκτον. Από την Οροσειρά του Παμίρ μέχρι και την Κασπία θάλασσα, σ΄ αυτόν τον μεγάλο χώρο κυβερνάει η κατασκοπία, ο εκβιασμός και το ναρκοδολάριο. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύονται στην καλλιέργεια και στο εμπόριο των ναρκωτικών. Ο καυγάς γίνεται εκεί για τα άφθονα αποθέματα πετρελαίου και αερίου, για τα ναρκωτικά και την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων, δηλαδή Big Business και Big Money.

27.03.2003
Σπύρος Γκάρος
sgaros@t-online.de

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ