η φωνή σου

η στήλη μας

Ο Χίτλερ δεν «πέθανε»! Η Μέση Ανατολή στον 21^ου αιώνα!
Βάϊος Φασούλας

Πολλά κακά και άσχημα τα προβλήματα που επικρατούν διεθνώς στις μέρες μας και με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούν στον Τρίτο, και τελευταίο, Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί οι ένοχοι, πολλοί οι δούλοι, πολλοί οι αδιάφοροι και βεβαίως και οι πολίτες. Η μεταβαλλόμενη συνεχώς σε αντικοινωνικό προτεκτοράτο και σε επίγειο κρατήρα μεγάλου βεληνεκές Ε.Ε. δεν έχει τίποτα να θυμάται από το παρελθόν της και ιδιαίτερα η πολιτική Γερμανία, όταν μάλιστα ο απόηχος που άφησε ο παρανοϊκός της Χίτλερ εξακολουθεί να υφίσταται αλλά και να αναζωογονείται, όπως τώρα στη Μέση Ανατολή και να παίρνει εκρηκτικές και απάνθρωπες διαστάσεις. Μετά τη Βοσνία και γενικότερα τα Βαλκάνια το «πολιτιστικό» πρόσωπο της Ε.Ε. το είδαμε και σε άλλες περιοχές του Πλανήτη μας και τώρα το βλέπουμε στη Μέση Ανατολής αφού σαν αναίσθητος θεατής εξακολουθεί να παρατηρεί και να μένει στα «ναι μεν αλλά». Έτσι ο Χίτλερ δεν «πέθανε» αλλά «αναστήθηκε» ή ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ο οποίος στις μέρες μας διαγράφει τη συνέχεια της πορείας τού συναδέλφου του ή συγγενή του Αδόλφου Χίτλερ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού αλλά και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής.
Θυμίζουμε σε ορισμένους ανιστόρητους γερμανοτσολιάδες Έλληνες, προδότες και μιάσματα της εγκληματικής κατοχής τα «κατορθώματα» των χιτλερικών σε βάρος του λαού μας με ποικίλους τρόπους: ομαδικές εκτελέσεις, κρεμάσματα αγωνιστών σε πλατείες και δέντρα, βιασμοί μητέρων, γυναικών και κορασίδων, που όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να ξεπεράσουμε και να ξεχάσουμε που όμως οι Γερμανία ποτέ δεν προσπάθησε να δώσει αυτή την ευκαιρία.
Θεωρώντας πάντα τον εαυτό της για μεγάλη ηγέτιδα δύναμη (πληθυσμιακά και οικονομικά) υπέστη παθητικά την δικαιολογημένη τιμωρία που της επέβαλλαν οι ξένες δυνάμεις, τιμωρία που όλα τα χρόνια το μόνο που έκανε και κάνει είναι να παρουσιάζει το ολοκαύτωμα του εβραϊκού λαού με την πλήρη αποκατάστασή τους από τη μια, ενώ οι προβαλλόμενες προπαγανδιστικές εκπομπές προς το Γερμανικό λαό και τους άλλους πολίτες, δεν έχουν προηγούμενο.
Όλα αυτά τα χρόνια με την επίπονη προπαγάνδα τους δημιούργησαν θετική εικόνα υπέρ των εβραίων αρπαχτάδων και εξουσιαστών(δεν εννοούμε τους απλούς πολίτες που σήμερα, όπως και τότε, θυσιάζονται) λες και οι Εβραίοι ήταν οι μόνοι που πλήρωσαν τη νύφη του φασιστικού λαίλαπα. Εδώ πρόκειται για τρελά πράγματα που, ευτυχώς, η ιστορία δεν τα παραβλέπει. Μόνο που το πνεύμα της ιστορίας αργεί να περάσει στις πλατιές μάζες και με τους σημερινούς ρυθμούς, πολύ φοβούμαστε ότι δεν θα 'χει να πει τίποτα και αν θα' χει θα λέει ότι θα τις υπαγορεύουν οι διάφοροι εγκληματίες, Ευρωπαίοι, Αμερικανοί και σιωνιστές.
Η αντίστροφη μέτρηση ανάμεσα στο «Δαβίδ» και «Γολιάθ» έχει αρχίσει από καιρό. Κι εδώ έχουμε ήδη και σύγκρουση θεών και αποτελεί «ιδανικό» ικανό να τινάξει τον Κόσμο στον αέρα. Παράλληλα οι πλέον αηδίες περί διαπραγματεύσεων κλπ δίνουν και παίρνουν. Αηδίες που άπτονται με τους Διεθνείς Οργανισμούς τύπου Ο.Η.Ε., Ε.Ε. και λοιπόν μιασμάτων, έχουν αποδειχτεί οργανισμοί-ανδράποδα και είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι μπορούν να δώσουν λύση. Η πολιτική του ακροδεξιού ηγέτη των Ισραηλινών, είναι πολιτική χιτλερική και πολύ πιο επικίνδυνη και από τους σημερινούς ναζί της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας κλπ.
Θα θυμάστε όταν βγήκε στην Αυστρία το ακροδεξιό κόμμα τι σάλος έγινε. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα για φρεσκάρισμα στη μνήμη. Γράφαμε, λοιπόν, στις 02.02.2000 ανάμεσα στ' άλλα και τούτα: «Πριν ξεκινήσουμε το σχόλιο μας στα «καινούρια» δρώμενα του νεοναζισμού στην Ευρώπη, λέμε λοιπόν, πάντα το λέγαμε, ότι κ ά τ ι έχουν πάθει οι ευρωπαίοι ηγέτες, η πολιτική και τα κόμματά τους. Και πίσω απ' αυτό το «κάτι», απαντούν οι νεοναζί της Γερμανίας ανοίγοντας έναν λογαριασμό σε τράπεζα της Αυστρίας και συγκεκριμένα στη γενέτειρα του Χίτλερ, για τις ανάγκες του αγώνα του ναζιστικού κόμματος της Αυστρίας, «Ελευθερία». Αν και η αλεπού δεν μπήκε ακόμα στο κοτέτσι, όπως πολύ χαρακτηριστικά και χαριτωμένα δήλωσε ο νεότατος αυστριακός ηγέτης, Georg Heider, οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν πάθει την πλάκα τους. Έτσι δείχνουν. Τρομοκρατημένοι, σκεφτικο».
Δηλαδή, τότε οι ευρωπαίοι ηγέτες ενδιαφέρθηκαν, τάχα για την τύχη της Ευρώπης; Να την προστατέψουν, τάχα, από εσωτερικό φασισμό και σήμερα επιτρέπουν να θερίζουν τα θηρία στη Μέση Ανατολή, που στο κάτω της γραφής αφορά όλη την ανθρωπότητα. Για ποιους οργανισμούς, λοιπόν, γίνεται λόγος και για ποιους ηγέτες; Γι' αυτούς που τους απονέμουν και βραβεία ειρήνης;
Αλλά ακόμα και η Ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως αυτή διαδραμάτισε την πορεία της ως τώρα, αρνητικά και φιλοαμερικανικά (και θα δουν πολλά τα μάτια μας ακόμα) δεν μπορούσε να προβλέψει αυτά που πρόβλεπε ο πιο απλός πολίτης; Αυτός όφειλε να ήταν ο ρόλος της Ελλάδας, να κάνει εκκλήσεις, να διαπραγματεύεται και να λέει, τάχα, ο Αραφάτ είναι φίλος, σύντροφος και αδελφός; Και ακούμε να λέγεται ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου θα πάει να τον συναντήσει!. Τι θα του πει δηλαδή ο σοσιαλιστής υπουργός εξωτερικών, να γίνει καλό παιδί; Ο Αραφάτ θέλει να δει έργα και όχι δεκαετίες τώρα να ακούει υποκριτές και αλαζόνες, αχταρμάδες και πολυλογάδες, μεταξύ και «συντρόφους» της σοσιαλιστικής Ελλάδας.
Αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν σήμερα δεν είναι σοβαρά. Ρεζιλεύουν, ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά κράτος. Και η Αθήνα παρακολουθεί με ανησυχία τις δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Με την ίδια ανησυχία παρακολουθούσε τις δραματικές εξελίξεις και στα Βαλκάνια και μέσα στους βομβαρδισμούς των νατοϊκών ο Έλληνας πρωθυπουργός γιόρταζε τα 50ντάχρονα του ΝΑΤΟ στις Η.Π.Α. Θα μπορούσε η Ελλάδα να ασκήσει βέτο στην Ε.Ε. έστω και χωρίς επιτυχία. Μπορεί κι αυτή τη στιγμή να το κάνει. Τι στην ευχή βαλκανικός πρωταγωνιστής είναι και όχι μόνο. Και σε χώρες της Κεντρικής Ασίας ξανοίγεται, και καλός, για τη φλεγόμενη περιοχή τι κάνει;
Πριν κλείσουμε θα επισημάνουμε κάτι που μας ξινίζει και μας κάνει να ντρεπόμαστε. Ακούμε από ορισμένους δημοσιογράφους να χρησιμοποιούν λέξεις για τους Παλαιστίνιους, όπως «καμικάζι», «φανατικοί» κλπ. και απορούμε. Αυτοί οι άνθρωπο δεν έχουν διαβάσει την Ιστορία του δικού μας 21;
Τέλος από αυτή τη θέση θα στείλουμε ένα μήνυμα προς όλους τους Έλληνες των γραμμάτων και των Τεχνών και ιδιαίτερα στους συγγραφείς, πεζογράφους και ποιητές. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν άποψη; Του λόγους τους, άλλοτε φλογερούς και πατριωτικούς και άλλοτε ρομαντικούς και νοσταλγικούς πού τους επενδύουν; Στους βωμούς των προσωπικών τους φιλοδοξιών ή στις απατηλές υποσχέσεις των περίμενε ή στην αναμονή να γίνουν μεγάλοι; Δεν τους ακούσαμε στη Βοσνία και στο Κόσοβο, στον Κόλπο, στη Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία αλλά και στο δικό μας τόπο να διαδηλώνουν ομαδικά ενάντια στον Πόλεμο. Τι τον κάνουνε το λόγο τους; Μήπως πάψανε να υπάρχουν και δεν τους πήραμε χαμπάρι;

Καλό μήνα
Ε.Ε. - Γερμανία - Απρίλης 01 2002
www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

  ΑΡΧΕΙΟ