|
|
Αντιδημοκρατικά τα «Κουλούρια» και τα «Σημίτια» Όταν γινόταν εκείνη η μεγάλη διαδήλωση του «1.1.4» καλοκαίρι, αν θυμάμαι καλά, το 1963. Όλοι η εργατιά είχε κατέβει στους δρόμους των Αθηνών, κι ένας πιτσιρικάς φορτωμένος με ταμπλά πάνω στο κεφάλι του φώναζε: «Πάρτε κουλούρια! Πάρτε ξεροψημένα, φρέσκα κουλούρια! Δημοκρατικά είναι!» Εκείνο το «δημοκρατικά είναι» με είχε συγκινήσει τόσο πολύ. Φώναξα τον πιτσιρικά του πλήρωσα όλα τα κουλούρια και του είπα να τα μοιράσει. Κι εκείνος αφού τσέπωσε τα χρήματα άρχισε να φωνάζει: «Πάρτε να φάτε κουλούρια και δημοκρατικά είναι και πληρωμένα». Η δημοκρατία κινδυνεύει τότε, όταν αυτοί που κυβερνάν άλλα έχουν στο μυαλό τους, κι άλλα λένε προς τα έξω. Γιατί όταν τολμάει ο κύριος Κουλούρης να λέει δημόσια, ότι «στη διαδήλωση του Χριστόδουλου ήσαν μόνο 150 χιλιάδες διαδηλωτές» κι ο ελεγχόμενος τύπος να μασάει τον αριθμό των διαδηλωτών για να μικραίνει το κακό δια μαγείας. Αυτό δεν σημαίνει μόνο απάλειψη του θρησκεύματος από την ταυτότητα, που προσωπικά δεν είμαι αντίθετος και αφορά το άτομό μου, αλλά είναι σκέτος χαμινισμός. Σα να σου υποδεικνύει: «βάλε κι κει που λέει Έλληνας: Εβραίος-». Τα «Κουλούρια», αλλά και τα «Σημίτια» αυτή τη φορά πράγματι δεν είναι δημοκρατικά. Και θα έλεγα μην τα «τρώτε», κι ας είναι και πληρωμένα .Ανέστης Κελίδης
|
|